Τι σημαίνει «πρόσθες ημίν πίστιν» (Λουκ. 17,5); Αυτονόητο θα πείτε· σημαίνει «δώσε μας περισσότερη πίστη». Ναι, αλλά τι σημαίνει «περισσότερη πίστη»; Πραγματικά, αν πίστη στον Θεό είναι απλώς η καταφατική απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει Θεός, τότε τι πάει να πει «περισσότερη πίστη»;
Αν θα έπρεπε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα μονολεκτικά θα λέγαμε ότι «περισσότερη πίστη» σημαίνει «περισσότερη συνέπεια». Δεχόμαστε ότι υπάρχει Θεός. Πόσο όμως συνεπείς είμαστε σε αυτή μας την παραδοχή;
Ο Μ. Βασίλειος καθιστά σαφές τι σημαίνει συνέπεια μέσα από ένα εύγλωττο παράδειγμα. Αν άκουγες, γράφει, ότι στην εκκλησία μοιράζουν χρυσάφι, ασφαλώς δεν θα έλεγες, «Δε βαριέσαι· θα πάω και θα μου δώσουν αύριο». Προφανώς θα έσπευδες και θα ζητούσες πιεστικά το χρυσάφι που σου έταξαν. Τώρα όμως, που στην εκκλησία δεν προσμένεις να πάρεις υλικόν πλούτο, αλλά, όπως γράφει ο Μ. Βασίλειος, «ψυχής καθαρότητα», κάτι που θεωρητικά λες ότι αξίζει περισσότερο από όλο το χρυσάφι του κόσμου, δεν σπεύδεις, αλλά ψάχνεις και βρίσκεις χίλιες προφάσεις και χίλιους λόγους να μην πας. Τι άλλο είναι αυτό, αν όχι ασυνέπεια;
Η πίστη μπορεί λοιπόν να είναι πράγματι περισσότερη ή λιγώτερη, ανάλογα με το πόσο συνεπείς είμαστε στην αφετηριακή μας παραδοχή ότι, ναι, υπάρχει Θεός· ανάλογα με το πόσο πρόθυμοι είμαστε να αφήσουμε αυτήν την παραδοχή να αγκαλιάσει όλη τη ζωή μας και όλες μας τις επιλογές. Αυτό είναι το μέτρο της πίστεως.
Αλλά η συνέπεια δεν είναι εύκολο πράγμα. Γι' αυτό και ο πατέρας εκείνος του δαιμονισμένου νέου για τον οποίο διαβάζουμε στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο, όταν άκουσε τον Χριστό να του λέει το «ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι», αναφώνησε μετά δακρύων, «πιστεύω Κύριε· βοήθει μου τη απιστία» (Μαρκ. 9,23-24). Πόσες φορές, αλήθεια, δεν νιώθουμε την ανάγκη να αναφωνήσουμε και εμείς το ίδιο; Πρακτικά αυτό που μας λείπει είναι η συνέπεια.
Αυτό πρέπει να έχουμε κατά νουν, όταν και εμείς με τη σειρά μας παρακαλούμε τον Θεό: «Πρόσθες ημίν πίστιν». Ο Θεός βέβαια δεν μπορεί να υπάρχει περισσότερο ή λιγώτερο· μπορεί όμως να είναι περισσότερο ή λιγώτερο παρών στη ζωή μας ανάλογα με τον χώρο που εμείς θα του αφήσουμε να κατοικίσει μέσα μας· διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στόχος μας πρέπει να είναι το «κατοικήσαι τον Χριστόν διά της πίστεως εν ταις καρδίαις ημών (Εφεσ. 3,17).
