«Ποῦ εἶναι θάνατε τὸ κεντρί σου; Ποῦ εἶναι Ἅδη ἡ νίκη σου;»
(Α΄ Κορ. ιε΄55)
Σήμερα ἡμέρα Ἀναστάσεως, ὁ Ἅδης συγκλονίζεται, ὁ διάβολος πενθεῖ, ἡ ἁμαρτία νεκρώνεται, τὰ πονηρὰ πνεύματα ἐκδιώκονται, οἱ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦν ἐπάνω στὴ γῆ ἀνεβαίνουν στὸν οὑρανό, οἱ εὐρισκόμενοι στὸν Ἅδη νεκροί, ἐλευθερώνονται ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ διαβόλου, καὶ οἱ εὑρισκόμενοι κοντὰ στὸ Θεὸ στοὺς οὐρανούς, φωνάζουν στὸ νικημένο διάβολο: «Ποῦ εἶναι θάνατε τὸ κεντρί σου; Ποῦ εἶναι Ἅδη ἡ νίκη σου;» Αἴτιος δὲ αὐτῆς τῆς ἑορτῆς καὶ πανηγύρεως εἶναι ὁ Χριστός.
Ἔμαθες τὴ νίκη; Ἔμαθες τὸν τρόπο τῆς νίκης; Μάθε καὶ πῶς ἔγινε τὸ κατόρθωμα χωρὶς κόπο. Δὲν βάψαμε ἐμεῖς τὰ ὅπλα μὲ αἷμα, δὲν παραταχθήκαμε σὲ μάχη, δὲν δεχθήκαμε τραύματα, δὲν εἴδαμε τὸν πόλεμο, καὶ κερδίσαμε τὴ νίκη· ὁ ἀγώνας ἦταν τοῦ Κυρίου, καὶ τὸ στεφάνι δικό μας.
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
