«Ο παλαιός, περίπλοκος και σκοτεινός άνθρωπος που επιβιώνει εντός σου, παίζει παιχνίδια όχι ευδιάκριτα. Το σπουδαιότερο είναι να καταλάβεις και ν' αποδεχθείς πως το δικό σου θέλημα δεν είναι καλύτερο από του Θεού. Και το θείο θέλημα εκφράζεται με συγκυρίες, με εμπόδια, με ανθρώπους, με αλλαγές και ανατροπές.
Πεισμώνει ο παλιός άνθρωπος με τον εγωϊσμό του, που ζητά τα δικαιώματά
του. Στρίβεις στην πρώτη γωνία που θα βρεις στην πορεία σου και...
σκοντάφτεις. Μα ο Θεός χρησιμοποιεί ακόμα και τις πτώσεις για καλό, κι εκεί που νομίζεις ότι χάθηκες, βρίσκεσαι ξαφνικά σ' ένα ξέφωτο αυτογνωσίας, και βλέπεις την αλήθεια».
