ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
(Μεγάλου Ἀποδείπνου)
Μτθ. ζ΄ 7-11
7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. 9 ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; 10 καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 11 εἰ οὗν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
Στίς 18 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Κυρίλλου, ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. Ὁ ἅγιος Κύριλλος γεννήθηκε στίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰώνα πιθανόν στήν Ἱερουσαλήμ ἤ στά περίχωρά της, ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί ὀρθόδοξους χριστιανούς κατά τούς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ὅταν οἱ διωγμοί κατά τῶν χριστιανῶν εἶχαν σταματήσει. Χειροτονήθηκε διάκονος τό 335 καί ἱερέας τό 345 ἀπό τόν ἐπίσκοπο Ἱεροσολύμων Μάξιμο, ὅταν βασίλευε ὁ Κωνσταντῖνος Β΄, υἱός τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ὑποστηρικτής τῆς αἱρέσεως τοῦ ἀρειανισμοῦ καί πολέμιος τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος. Τήν δέ ἐπισκοπή τῆς Καισάρειας, στήν ὁποία ὑπαγόταν διοικητικά ἡ Ἱερουσαλήμ τήν ἐποίμαινε ὁ ἀρειανόφρονας Ἀκάκιος, ὁ ὁποῖος ἦταν φίλος τοῦ αὐτοκράτορα. Ὅταν κοιμήθηκε ὁ Μάξιμος στόν θρόνο τῶν Ἱεροσολύμων ἀνέβηκε ὁ θεῖος Κύριλλος. Ἀμέσως μετά τήν χειροτονία του ὁ ἅγιος Κύριλλος ἄρχισε ἀγώνα κατά τοῦ ἀρειανισμοῦ καί γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἀκάκιος ἐκθρόνισε τόν ἅγιο Κύριλλο καί τόν ἐξόρισε στήν Ταρσό τῆς Κιλικίας. Τό 361, ὅταν ἀνέβηκε στόν αὐτοκρατορικό θρόνο ὁ Ἰουλιανός ὁ παραβάτης, ὁ ἅγιος Κύριλλος ἐπανῆλθε στήν ἐπισκοπή του, τήν ὁποία ἐποίμανε θεοφιλῶς, ἀφήνοντας μετά τήν κοίμησή του πλούσιο ποιμαντικό καί κατηχητικό ἔργο. Ὁ ἅγιος χαρακτηριζόταν γιά τήν διάκρισή του, τήν σοφία του, τό ὀρθόδοξο φρόνημά του ἀλλά καί τήν ὀρθοπραξία του. Ἀφοῦ ἔζησε ὁ μακάριος Κύριλλος λίγα χρόνια μετά τήν ἐπάνοδό του ἀπό τήν ἐξορία κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ στίς 18 Μαρτίου τοῦ 386, ἀφήνοντας στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τό σπουδαῖο ἔργο του, τίς Κατηχήσεις ἀλλά καί πολλούς λόγους πού διακρίνονται γιά τήν σοφία τους.
Ἀπολυτίκιον (Τὴν ὡραιότητα)
Στολὴν τὴν ἔνθεον, ἀμφιεσάμενος, στῦλος ὁλόφωτος, ὤφθης τῆς πίστεως, τῶν Ἀποστόλων ἐν Σιῶν τὴν χάριν κεκληρωμένος, ὅθεν ἐνδιέπρεψας, εὐσέβειας τοὶς δόγμασι, καὶ πιστῶς ἐσκόρπισας, τῆς σοφίας τὸ τάλαντον. Καὶ νῦν ὑπὲρ ἠμῶν ἐκδυσώπει, Κύριλλε Πάτερ Ἱεράρχα.
