Στήν ἐποχή πού ζοῦμε ὑπάρχει μία στροφή. Ὁ κόσμος μοιάζει νά ἔχει κορεστεῖ ἀπό αὐτό τό ὁποῖο ἔχει ζήσει τίς τελευταῖες δεκαετίες. Καί μοιάζει νά ἀναζητάει ἕναν προσανατολισμό. Τά μοντέλλα πού προσφέρονται σήμερα στόν σύγχρονο ἄνθρωπο εἶναι:
1. Ὁ τρόπος ζωῆς τῆς καταναλωτικῆς κοινωνίας στήν δυτική Εὐρώπη καί τήν Βόρεια Ἀμερική. Τό μοντέλλο αὐτό βρίσκεται σέ παρακμή, ὁδηγεῖ στήν ἀθεΐα, τόν ἀποχριστιανισμό, τήν ἀποστασία. Τό μόνο μέρος πού χτίζονται ἐκκλησίες ἀκόμα στήν Εὐρώπη εἶναι ἡ Ἑλλάδα. Παράλληλα ἡ περισσότερο διαδεδομένη αἵρεση στίς κοινωνίες αὐτές εἶναι ἡ λεγόμενη αἵρεση τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Σύμφωνα μέ αὐτήν ἡ ἀνθρωπότητα διανύει τήν Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, δέν ὑπάρχει πατρίδα, δέν ὑπάρχει οἰκογένεια, τό φῦλο εἶναι ἐπιλογή. Ἑτοιμάζει τήν ἀνθρωπότητα γιά τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου, τόν Ἀντίχριστο.
2. Ὁ δεύτερος τρόπος ζωῆς προσφέρεται ἀπό τό Ἰσλάμ. Εἶναι ἡ ταχύτερα ἀναπτυσσόμενη καί πιό δυναμική θρησκεία. Σπεύδει νά καταλάβει τήν θέση τοῦ χριστιανισμοῦ στήν κουρασμένη ἀπό τήν ἀθεΐα Εὐρώπη. Ἀκόμη καί στήν Ἀμερική ἡ ταχύτερα ἀναπτυσσόμενη θρησκεία εἶναι τό Ἰσλάμ, παρ’ ὅτι ἡ Ἀμερική εἶναι σέ πόλεμο μέ Ἰσλαμικές χῶρες. Αὐτό πού λέγουν στόν κόσμο εἶναι τό ἑξῆς. Ἐσεῖς εἴσαστε Χριστιανοί γιά δύο ὧρες κάθε Κυριακή. Καί μετά ξεχνᾶτε τόν Θεό μέχρι τήν ἄλλη Κυριακή, ὅπου γιά δύο ὧρες ξανά θά πᾶτε στήν ἐκκλησία. Καί ἐπειδή στό σύνολό της ἡ Ἀμερική εἶναι προτεσταντική, θά ἀκούσετε ἕνα ἁπλό κήρυγμα καί θά ψάλετε μερικούς ὕμνους. Ἐμεῖς, οἱ μουσουλμᾶνοι τῆς Ἀμερικῆς, εἴμαστε ὅλη τήν μέρα κοντά στόν Θεό. Προσευχόμαστε ἑφτά φορές τήν μέρα, στρεφόμαστε στήν Μέκκα, κρατᾶμε τά Ραμαζάνια, κρατᾶμε τίς νηστεῖες μας. Καί μοιάζει, λοιπόν, αὐτό νά εἶναι μία ἀπάντηση στά ἐρωτήματα πού ἔχει ἕνας σύγχρονος ἄνθρωπος. Ἀσφαλῶς πρόκειται γιά ὀπισθοδρόμηση, ὁδηγεῖ στόν ἰσλαμικό νόμο, τήν σαρία, καταργεῖ τήν ἰσότιμη θέση τῆς γυναίκας, ὑπόσχεται ὑλικά ἀγαθά σάν παράδεισο, θεωρεῖ τόν Θεό ἀποξενωμένο καί ἀμέθεκτο.
3. Ἡ τρίτη πρόταση στόν σύγχρονο κόσμο εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Θρησκευτικοί ἀναλυτές λέγουν ὅτι ὁ αἰώνας πού ξεκινήσαμε εἶναι ὁ αἰώνας τῆς ὀρθοδοξίας. Γιατί παρέχει τήν θεολογία της ὡς ἀποκάλυψη Θεοῦ καί ἀπαντᾶ στά ἐρωτήματα αὐτῶν πού ἔχουν μυστικιστικές ἀνησυχίες καί στρέφονται στόν κομφουκισμό, στόν βουδδισμό καί σέ ὁποιουδήποτε εἴδους Ἀνατολική διδασκαλία καί, παράλληλα, λύνει τό ὑπαρξιακό ἀδιέξοδο τῶν ἀνθρώπων. Ταυτόχρονα ὅμως δέν κολακεύει τήν ἁμαρτωλότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως κάνει τό Ἰσλάμ, ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν κάθαρση, τόν φωτισμό καί τήν θέωση.
Νομίζω, λοιπόν, ὅτι στίς σημερινές μέρες πού ὑπάρχει αὐτό πού λέγεται κρίση οἱ ἄνθρωποι εἶναι λίγο ἀμήχανοι σέ αὐτά πού συμβαίνουν καί ἀναζητοῦν ἤ θά ἀναζητήσουν ἕνα ἄλλο σύστημα ἀξιῶν πού νά δίνει δικαίωση στήν ὕπαρξή τους. Ἡ περιουσία τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία της καί οἱ ἅγιοί της πού ζοῦνε σήμερα ἀνάμεσά μας καί λαϊκοί καί μοναχοί, εἶναι ἡ ἀπάντηση στά ἐρωτήματα τοῦ σύγχρονου κόσμου. Ἡ Ὀρθοδοξία, ξέρετε, δέν κάνει προσηλυτισμό. Ἡ Ὀρθοδοξία ἁγιάζει τόν τόπο. Κάθε Κυριακή τελοῦνται περίπου δέκα χιλιάδες θεῖες Λειτουργίες στήν Ἑλλάδα. Σέ κάθε θεία Λειτουργία κατέρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα ὡς μία νεφέλη μέσα στήν ἐκκλησία. Εἶναι σάν νά σκάει ἕνα φωτεινό σύννεφο καί νά γεμίζει τόν πέριξ χῶρο. Ἠ Ὀρθοδοξία ἁγιάζει τόν κόσμο.
Νομίζω λοιπόν στά σημερινά ἀδιέξοδα καί τήν ἀμηχανία τῶν σύγχρονων ἀνθρώπων, τῶν Ἑλλήνων συμπεριλαμβανομένων, ὁ Ὀρθόδοξος τρόπος ζωῆς ὡς στάση ζωῆς καί θεολογία καί καθημερινότητα εἶναι τό ζητούμενο. Ἡ ταπεινή Ὀρθοοδοξία μέ τό φιλότιμο, τήν καλή καρδιά, τήν φιλοξενία, τήν ἀγάπη της πρός τόν ἀδύναμο.
Τό γεγονός ὅτι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία «παράγει» ἁγίους δείχνει τήν ἀλήθεια τῆς πίστης μας. Ἄν στά ἀλήθεια εἶσαι 100% ὀρθόδοξος καί ἀκολουθήσεις τίς ὁδηγίες τῆς πίστης μας, δέν θά γίνεις ἕνας καλός ἄνθρωπος, θά γίνεις ἅγιος. Θά σέ ἐπισκεφθεῖ Ἅγιο Πνεῦμα, θά εἶσαι ἑνωμένος μέ τόν Θεό. Ἡ Ὀρθοδοξία ὁδηγεῖ σέ κοινωνία μέ τόν Θεό, πρᾶγμα ἀκατόρθωτο γιά κάθε ἄλλη διδασκαλία.
Θά πρέπει νά ὑπάρξει μία ἅμιλλα ἀνάμεσά μας, νά γίνουμε ὅσο πιό πολύ μποροῦμε τοῦ Χριστοῦ, ἀδελφοί. Κάνοντάς το αὐτό βοηθᾶ κανείς καί τόν ἑαυτό του καί τόν περίγυρό του, τόν μικρόκοσμό του καί τήν χώρα μας καί ὅλο τόν κόσμο. Δέν θά σώσεις ἐσύ τόν κόσμο. Ὁ Χριστός θά σώσει τόν κόσμο. Στόν βαθμό, ὅμως, πού ἐσύ ἁγιάζεσαι, βοηθᾶς τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ νά σώσει τόν κόσμο. Κατά τόν μέγα Παῦλο : «Θεοῦ συνεργοί ἐσμεν». Σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ: «σῶσε τόν ἑαυτό σου καί θά σώσεις ἄλλους χίλιους γύρω σου». Γίνε ἐσύ κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἡ ἀκτινοβολία τοῦ Πνεύματος θά ἀλλοιώσει ἄλλους χίλιους γύρω σου.
Ἔχουμε δηλαδή ἐμεῖς, ἡ Ἑλλάδα, μία ἀτομική βόμβα, πού εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας. Καί σᾶς καλῶ νά ἀπασφαλίσετε τήν βόμβα. Νά βγάλετε τήν περόνη. Ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νά περνάει δύσκολα οἰκονομικά, ἀλλά πνευματικά εἶναι ὑπερδύναμη στόν σύγχρονο κόσμο. Πάντα ἦταν ὑπερδύναμη. Καί πάντα φώτιζε τόν κόσμο στό σωστό μονοπάτι. Κάί νομίζω, στά δικά μας τά χρόνια, ξανά θά κληθοῦμε νά διδάξουμε Ὀρθοδοξία. Αὐτό πού τό εἴδαμε μέ τά μάτια μας, τήν ἀληθινή Ὀρθοδοξία τῆς γιαγιᾶς καί τοῦ παπποῦ.
Νομίζω ὅτι πιό εὐγενικό καί τρυφερό καί ἁπλό, πού πλέον ἀπέμεινε στόν κόσμο, εἶναι ἡ πίστη μας. Γι’ αὐτό, ἀδελφοί, τήν βόμβα πού ἔχει ἡ Ἑλλάδα, ἡ ὁποία εἶναι μύρο καί μπορεῖ νά κάνει τόν κόσμο νά μυροβλήσει, πρέπει νά τήν ἀπασφαλίσουμε. Εἶναι καιρός νά γίνει μία ἔκρηξη πίστης, Ὀρθοδοξίας καί Ὀρθοπραξίας σέ αὐτήν τήν χώρα, νά βοηθήσουμε ὅλο τόν κόσμο. Αὐτή θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀποστολή τῆς γενιᾶς μας. Κάθε γενιά εἶναι ἐνδιάμεση αὐτοῦ πού εἶδε καί πῆρε καί αὐτοῦ πού παρέδωσε. Ἁγιάζοντας ὁ καθένας τόν ἑαυτό του θά ἐπιτύχουμε τῆς ἐπαγγελίας, θά πραγματώσουμε ἐπάξια τήν διακονία μας στόν Χριστό καί τόν ἄνθρωπο.
