Σιγά – σιγά μπορούμε να σχηματίσουμε εικόνα για αυτήν τη νόσο. Ταχύτατα μεταδιδόμενη με ελάχιστη θνητότητα ( 0,25%) κυρίως σε πάσχοντες από άλλα υποκείμενα νοσήματα και ως επί το πλείστον εντελώς ελαφρά και ασυμπτωματική στην πλειοψηφία αυτών που θα προσβάλλει. Παρ’όλα αυτά είναι εντυπωσιακό το πως ποδηγετήθηκε η κοινή γνώμη για να φοβηθεί τον Κορωνοιό και να κάνει σοβαρές υποχωρήσεις στα ατομικά και κοινωνικά του δικαιώματα. Χρόνια ευμάρειας και υποδούλωσης στην Ύλη και τον Κόσμο αντί του Πνεύματος και του Θεού έχουν βαρύνει στις επιλογές και αποφάσεις πολλών από εμάς, αυτούς τους μήνες του Κορωνοιού. Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι πιο επίκαιρα από ποτέ “Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.” “Λουκ. 16,13”.
Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου για να κάνουμε τις επιλογές μας. Τυχερά από αυτήν την άποψη τα χρόνια μας. Ως τώρα η αναφορά μας στο Θεό ήταν περιστασιακή και κατά το συμφέρον μας. Η πλειοψηφία από εμάς προσέγγιζε την Πίστη μας ως ένα ευχάριστο φόντο στην κατά τα άλλα κοσμική καθημερινότητά μας. Και να όμως που η κοσμικότητα επιτίθεται με λύσσα στην πνευματικότητα. Η λατρεία στο Θεό πρέπει να εξοβελιστεί ως επικίνδυνη για την υλική ζωή μας. Μήνες τώρα δίνουμε εξετάσεις. Ποιες είναι οι προτεραιότητές μας; Στην αθανασία της Ψυχής μας ή στην παράταση της ευδαιμονίας;
Είναι πολλές οι εκπλήξεις στα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων. Είδαμε ανθρώπους που ως τώρα δεν είχαν έντονη εκκλησιαστική ζωή, να κάνουν με θάρρος Ομολογία Πίστεως, αψηφώντας τους προπηλακισμούς και τη χλεύη. Και άνθρωποι με εκκλησιαστικό υπόβαθρο και θεολογική κατάρτιση να επιτίθενται με μένος σε αυτούς που βάζουν την αγάπη για το Θεό πάνω από την αγάπη για τη ζωή τους.
Ο Θεός επιτρέπει να ξεκαθαρίσει η ήρα από το σιτάρι και μάλιστα με ψιλό κόσκινο.
Εκδοτικό Σημείωμα Περιοδικού Ε.ΡΩ. Τεύχος 44
