«Όποιος
προσεύχεται για τους άλλους έχει κέρδος ο ίδιος, αφού κάνει μία πράξη
αγάπης και αυξάνει, φτάνοντας σε μία ανώτερη πνευματική κατάσταση. Έπειτα
προσεύχεται για τον εαυτό του. Μέσα από το γεγονός ότι
προσεύχεται, έρχεται σε επαφή με τον Θεό εκ του Οποίου πηγάζουν η
αγαθότητα και η δύναμη. Προσευχόμενος συνεχώς για τους άλλους, προσεύχεσαι
για τον εαυτό σου. Και πόσοι μπορούν να το κάνει αυτό. Έπειτα ποιός
μπορεί να έχει συνεχώς στο νου του τους άλλους; Μόνο όποιος φτάσει στην
πνευματική τελειότητα μπορεί να τους έχει δυνητικά όλους στο νου του. Σε
κάθε περίπτωση, η προσευχή κάποιου για τον πλησίον του τον ενώνει μαζί
του στη διάνοιά του. Τοιουτρόπως, η προσευχή είναι ένας τρόπος ενώσεως
των ανθρώπων.