ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἑβρ. ζ΄ 26 – η΄ 2
26 Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, 27 ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας. 28 ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον.
η΄ 1 Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, 2 τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἰω. ι’ 9-16
9 Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις
εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.
10 ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ
ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. 11 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ
ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· 12 ὁ μισθωτὸς
δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον
ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ
σκορπίζει τὰ πρόβατα. 13 ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ
μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. 14 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω
τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, 15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ
γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. 16 καὶ
ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ
ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς
ποιμήν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Στίς 27 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν ἀνακομιδὴ τοῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου. Μετὰ τὴν κοίμησι τοῦ Ἁγ. Χρυσοστόμου, στὰ Κόμανα τοῦ Πόντου, τὸ ἔτος 434 ἀνέβηκε στὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὁ μαθητὴς του Ἅγιος Πρόκλος, ὁ ὁποῖος ἔπεισε τὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο τόν Μικρό, πού τότε βασίλευε νὰ ἐπιτρέψη τὴν ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων του. Ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος ὅμως, θέλοντας νὰ διδάξη καὶ μετὰ τὴν κοίμησί του τὴν μετάνοια, δὲν ἐπέτρεπε τὴν μετακομιδή. Τὸ ἱερὸ λείψανο παρέμενε ἀσήκωτο καὶ γι᾽αὐτὸ οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Θεοδοσίου ἐπέστρεψαν στὴν βασιλεύουσα ἄπρακτοι. Τότε ὁ αὐτοκράτορας μεταμελημένος ἔγραψε μία παρακλητική ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ἅγιο Χρυσόστομο, νά ἐπιτρέψη τὴν μετακομιδὴ τῶν λειψάνων του. Αὐτὴ τοποθετήθηκε ἐπάνω στὸ στῆθος τοῦ ἁγίου καὶ ἀμέσως τὸ ἀκίνητο λείψανο μετακινήθηκε καὶ μεταφέρθηκε μὲ εὐχέρεια στὴν Κωνσταντινούπολι. Ὅταν ἡ πομπὴ ἔφθασε στὴ Χαλκηδόνα, ὅπου βρίσκονταν ὁ βασιλιὰς μὲ τὴ Σύγκλητο καὶ τὸν Πατριάρχη, ἡ λάρνακα τοποθετήθηκε στὸ αὐτοκρατορικὸ πλοῖο. Ξαφνικὰ, ὅμως, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία, ποὺ διεσκόρπισε ὅλα τὰ πλοῖα ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ μετέφερε τὸ Λείψανο τοῦ ἁγίου, τὸ ὁποῖο ἦλθε καὶ προσάραξε κοντὰ στὸν ἀγρὸ τῆς χήρας Καλλιτρόπης, τὸν ὁποῖο ἡ αὐτοκράτειρα Εὐδοξία ἄδικα εἶχε οἰκειοποιηθεῖ, ὅταν ζοῦσε ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος καὶ ἦταν ἡ αἰτία νὰ ἐξορισθῆ. Ἀφοῦ ὁ ἀγρὸς ἀποδόθηκε στὴν χήρα, ἀμέσως κόπασε ἡ θαλασσοταραχὴ καὶ ἔφθασε τὸ πλοῖο στὸ προορισμό του. Κατόπιν ἔφεραν τὸ ἱερό Λείψανο στὸν Ἱερό Ναὸ τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ, ὅπου μετὰ ἀπὸ δέηση τοῦ αὐτοκράτορα σταμάτησαν οἱ δονήσεις, ποὺ γιὰ εἰκοσιπέντε χρόνια συγκλόνιζαν τὸν τάφο τῆς μητέρας του, αὐτοκράτειρας Εὐδοξίας. Ἔπειτα ἔφεραν τὸ ἱερὸ Λείψανο στὸν Ἱ. Ναὸ τῆς Ἁγ. Εἰρήνης, ὅπου τὸ ἔβαλαν στὸ ἱερὸ Σύνθρονο καὶ ὁ λαὸς ἀναφωνοῦσε «Ἀπόλαβε τὸν θρόνο σου, ἅγιε». Τέλος ὁδήγησαν τὸ ἱερὸ Λείψανο στὸν Ἱερό Ναὸ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, ὅπου τὸ τοποθέτησαν ἐπάνω στὴν ἱερὰ καθέδρα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Ἅγ. Χρυσόστομος ἀναφώνησε πρὸς τὸν λαὸ «Εἰρήνη πᾶσι». Κατόπιν τὸ ἐναπέθεσαν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ὅπου καὶ θαυματουργοῦσε σὲ κάθε θεία Λειτουργία ποὺ ἐγίνετο.
Ἀπολυτίκιον
Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσός ἐκλάμψασα χάρις, τὴν οἰκουμένην
ἐφώτισεν, ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο, τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς
ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν. Ἀλλὰ σοῖς λόγοις παιδεύων, Πάτερ, Ἰωάννη
Χρυσόστομε, πρέσβευε τῷ Λόγῳ Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
