ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Τιμ. α΄ 15-17
15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· 16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ᾿ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. 17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ιη’ 35-43
35 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς Ἱεριχὼ τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· 36 ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 37 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. 38 καὶ ἐβόησε λέγων· Ἰησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με· 39 καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. 40 σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν, ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν 41 λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. 42 καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. 43 καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ
Στίς 24 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῆς ὁσίας Ξένης καί
τῶν δύο θεραπαινίδων της. Ἡ ὁσία Ξένη καταγόταν ἀπό τήν Ρώμη, ἀπό
εὐγενικό γένος. Ὅταν ἦλθε σέ ἡλικία γάμου οἱ γονεῖς της θέλησαν νά τήν
παντρεύσουν. Ἐνῶ ἑτοιμάστηκαν ὅλα τά τοῦ γάμου, ἡ ἁγία Ξένη ἀφοῦ πῆρε
δύο θεραπαινίδες της ἀνεχώρησε κρυφά καί μέ πλοῖο κατέληξε στήν Μύλασσα
τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, κοντά σέ ἕνα ὅσιο ἄνθρωπο, ὀνομαζόμενο Παῦλο, ὁ ὁποῖος
ἦταν ἱερέας και μοναχός καί τίς ὁδήγησε στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Στην
Μύλασσα ἡ ἁγία Ξένη, ἀφοῦ ἔφτιαξε ἕνα μικρό ἱερό ναό ἀφιερωμένο στόν
ἅγιο Στέφανο μαζί μέ τίς δύο ὑπηρέτριές της συγκέντρωσε καί μερικές
παρθένες. Ἡ ἁγία μέσῳ τῆς ἄσκησης καί ἰδιαίτερα τῆς ἀποχῆς τῶν ἡδονῶν
τῶν αἰσθήσεων ὁδήγησε τόν ἑαυτό της στήν οὐράνια πολιτεία. Ἔτσι ἡ ἁγία
Ξένη πολιτεύθηκε τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς της καί ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ. Μάλιστα
ὁ Θεός κατά τήν κοίμησή της ἐπέτρεψε, ἐνῶ ἦταν ἡμέρα καί ὁ ἥλιος
ἔλαμπε, να φανῆ στόν οὐρανό ἕνα στεφάνι ἀπό ἀστέρια, στό μέσο τοῦ ὁποίου
ὑπῆρχε ἕνα σταυρός. Ἦσαν δέ αὐτά τό στεφάνι τῆς ὁσίας Ξένης, τὸ ὁποῖο
τῆς δόθηκε ἀπό τον Θεό γιά τήν παρθενία της και τήν πολυχρόνια ἄσκησή
της. Ἡ πολιτεία τῆς ὁσίας Ξένης φανερώθηκε ὄχι ἀπό τήν ἴδια, ἀλλά ἀπό
μία θεραπαινίδα της, ἡ ὁποία τά διηγήθηκε, ὅταν ἐπρόκειτο νά κοιμηθῆ.
Ἀπολυτίκιον
Ξένην
ἤνυσας, ζωὴν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν, ὑπεμφαίνουσαν τὴ
κλήσει τὸν τρόπον σου, σὺ γὰρ νυμφίον λιποῦσα τὸν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ
ὁσίως νενύμφευσαι. Ξένη ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι
ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.