Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, η κοινή σωτηρία του γένους των Χριστιανών. Εσύ από τη μια, ως Μητέρα, δε σταματάς να φροντίζεις για μας, αλλά ως φιλότεκνη και συγχρόνως φιλόστοργη, έτσι συνεχώς παρέχεις σ’ εμάς τις ευεργεσίες σου, διασώζοντας, σκεπάζοντας με την προστασία σου, φυλάγοντας, ελευθερώνοντας από κινδύνους, ανακουφίζοντας από πειρασμούς, απαλλάσσοντας από το πλήθος των αμαρτιών· εμείς από την άλλη, ανταποδίδοντας την ευεργεσία, ευχαριστούμε γι’ αυτά, διακηρύττουμε την ευγνωμοσύνη μας, δεν κρύβουμε τις ευεργεσίες, ψάλλουμε μεγαλόφωνα τα θαύματά σου, δοξάζουμε τη φροντίδα σου, μεγαλύνουμε την πρόνοιά σου, υμνούμε την προστασία σου, δοξολογούμε την ευσπλαχνία σου·
και για τα παρελθόντα, φέρνοντας στη μνήμη μας τις μεγάλες δωρεές σου, και από πόσους κινδύνους σωθήκαμε χάρη σ’ εσένα, σου προσφέρουμε ως χρέος αυτή την ευχαριστήρια ωδή, που δεν είναι βέβαια αντάξια με τις ευεργεσίες σου –διότι τι θα ήταν αντάξιο μ’ αυτές!– όμως παίρνοντας θάρρος, ικετεύουμε την ευσπλαχνία σου να δεχθεί το θρήνο των δούλων σου, και να γίνει μεσίτρια προς τον Θεό μας, που γεννήθηκε από σένα, για να μας γλυτώσει από την αιώνια κόλαση, ώστε να δοξάζουμε το πανάγιο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες.
Βλέπεις, ω Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, με πόσα κακά μας περιβάλλει ο πονηρός και παγκάκιστος Δαίμονας; Να, μας παραδίδει σε αμέτρητα και απερίγραπτα πάθη! Σήκω επάνω λοιπόν και μη μας απωθήσεις εντελώς. Γιατί αποστρέφεις το πρόσωπό σου, και λησμονείς τη φτώχεια μας;
Σκόρπισε τις παγίδες του Πονηρού· εξαφάνισε εκείνους που μας πολεμούν· σταμάτησε με τη μεσιτεία σου την οργή του Θεού, η οποία σηκώνεται εναντίον μας, εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων· ώστε, με το να προστεθεί στις πολλές ευεργεσίες σου και αυτή, να δοξάζουμε το πανάγιο όνομα του Υιού σου και Θεού μας, μαζί με τον άναρχο Πατέρα του, και το άναρχο και θείο Πνεύμα.
Δέσποινα Θεοτόκε, η οποία κυοφόρησες τον Σωτήρα Χριστό, τον Θεό μας, σ’ εσένα αποθέτω όλη την ελπίδα μου, και σ’ εσένα την ανώτερη από όλες τις επουράνιες Δυνάμεις έχω εμπιστοσύνη. Εσύ, Πανάχραντη, φρούρησέ με ολόγυρα με τη θεία χάρη σου, και κυβέρνησε τη ζωή μου, και οδήγησέ την προς το άγιο θέλημα του Υιού σου και Θεού μας. Εσύ δώρισέ μου τη συγχώρηση των αμαρτημάτων μου.
Γίνε καταφυγή, σκέπη και βοήθεια και οδηγός, που μεταφέρει στην αιώνια ζωή· και κατά την ώρα μάλιστα του θανάτου, Δέσποινα, Δέσποινα, μη με εγκαταλείψεις, αλλά έλα γρήγορα να με βοηθήσεις, και άρπαξέ με και σώσε με από την πικρή κυριαρχία των δαιμόνων· διότι έχεις συνεργό στη θέλησή σου το ότι μπορείς να την πραγματοποιήσεις, ως αγαθή Μητέρα του Χριστού, του Θεού μας, μόνο εσύ, Δέσποινα Θεοτόκε, που είσαι ανώτερη επάνω σε όλη τη γη.
Εμείς μάλιστα εσένα, Θεόνυμφη, σε υμνούμε με πίστη, σε επαινούμε με πόθο και σε προσκυνούμε με φόβο, με το να σε δοξάζουμε πάντοτε και να σε μακαρίζουμε με σεβασμό. Διότι εσύ είσαι η μοναδική τιμή και ο μοναδικός έπαινος και η μοναδική δόξα.
Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. ΣΤ’, “Προσευχές”. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 394.
