- Ἔτσι οἱ Ἅγιοι μέσῳ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ κάνουν θαύματα ἀφάνταστα γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα. Καὶ αὐτὰ δὲν γίνονται χωρὶς λόγο. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει ὅτι τὰ θαύματα γίνονται ὄχι γιὰ τοὺς πιστούς, ἀλλὰ γιὰ τοὺς ἀπίστους ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ παρηγορηθοῦν οἱ ἄνθρωποι.
- Οἱ ἅγιοι μέσῳ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ γίνονται «παντοδύναμοι» κατὰ χάρη.
«Τέτοια εἶναι ἡ δύναμη τῶν Μαρτύρων· σαγηνεύει ὄχι μόνο τούς ἰδιῶτες, ἀλλά κι ἐκείνους ποὺ φοροῦν τὰ βασιλικὰ στέμματα. Ἡ δύναμη αὐτή καταντροπιάζει τούς ἐθνικούς, αὐτή ἀποτελεῖ τὸ ὄνειδος τῆς πλάνης τους, αὐτή γίνεται αἰτία τῆς ἐξολοθρεύσεως τῶν δαιμόνων, αὐτὴ δείχνει τὴν εὐγενικὴ καταγωγή μας κι ἀποτελεῖ τὸ στεφάνι τῆς Ἐκκλησίας. Χορεύω μαζί μὲ τοὺς μάρτυρες».
- Πίστη σημαίνει παραδέχομαι, ἀφήνω στήν ἄκρη τήν λογική καί τόν ἐγωισμό μου. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔδωσε τόν ἑξῆς ὁρισμό γιά τήν πίστη: Πραγμάτων ἔλεγχος, μή βλεπομένων.
- Ὑπάρχουν δύο εἴδη πίστεως: Ἡ νεκρά καί ἡ ζωντανή πίστη. Ἡ νεκρά πίστη χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο πού πιστεύει, χωρίς νά πράττη π.χ. δέν ἐξομολογεῖται, δέν νηστεύει, μέ ἀποτέλεσμα νά μή ἔχη καμμία ὠφέλεια ἡ πίστη του, γιατί ἡ σωστή πίστη πηγάζει ἀπό τήν ὀρθοπραξία. Καί ὁ σατανᾶς πιστεύει, ἀλλά δέν κάνει ἔργα. Ἀντίθετα, ἡ ζωντανή πίστη χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο, πού πιστεύει καί ἔχει ἔργα πίστεως.
* * *
- Ὁ ἅγιος Σπυρίδων εἶπε στὸν διάκο του Τριφύλλιο: Παιδί μου, ἔλαβα γράμμα ἀπὸ τὸν βασιλέα μας, νὰ πᾶμε στὴν Νίκαια, γιὰ νὰ πολεμήσουμε τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρείου.
–Μά, τὸ προχωρημένο τῆς ἡλικίας σας καὶ ἡ ἀπόσταση ἑκατοντάδων χιλιομέτρων, γιὰ νὰ φθάσουμε ἐκεῖ… Θὰ ἀντέξετε;
–Πρέπει, παιδί μου. Τὸ πρωὶ ἑτοίμασε τὰ δύο ἄλογα καὶ ἂς πᾶμε στὸν Βασιλέα!
Ὅταν ἔμαθαν οἱ Ἀρειανοὶ ὅτι θὰ ἔρθη στὴ Σύνοδο ὁ ἅγιος Σπυρίδων, ταράχθηκαν. Σκέφθηκαν πῶς νὰ ματαιώσουν τὸ ταξίδι του. Ἀποφάσισαν λοιπὸν νὰ μποῦν τὴ νύχτα στὸ στάβλο καὶ νὰ σκοτώσουν τὰ δύο ἄλογα… Ἦταν δύο ὧρες πρὶν ξημερώση.
–Πάτερ, ἀλίμονό μας, σκότωσαν τ’ ἄλογά μας, εἶπε ὁ διάκος Τριφύλλιος, μπαίνοντας στὸ στάβλο.
Ὁ Γέροντας ἐπίσκοπος ἀντιλήφθηκε ἀμέσως πὼς τοῦτο ἦταν ἔργο τῶν ἀρειανῶν, γιὰ νὰ τοὺς ἐμποδίσουν νὰ πᾶνε στὴ Σύνοδο.
–Πήγαινε καὶ βάλε τὸ κεφάλι τῶν ἀλόγων στὴ θέση τοῦ σώματός τους καὶ ἔρχομαι κι ἐγώ, εἶπε στὸν ὑποτακτικό του.
Στὸ ἡμίφως τοῦ στάβλου ὁ Τριφύλλιος ὑπάκουσε μὲν στὸ Γέροντά του, ἀλλὰ ἐφάρμοσε τὸ ἄσπρο κεφάλι στὸ μαῦρο ἄλογο καὶ τὸ μαῦρο κεφάλι στὸ ἄσπρο ἄλογο! Ἔτσι, ὅταν τὸν ρώτησε ὁ Ἅγιος, ἂν ἔκανε ὅπως τὸν πρόσταξε καὶ πῆρε καταφατικὴ ἀπάντηση, εἶπε:
–Νὰ εἶσαι δοξασμένος, Κύριε, Ἐσὺ ποὺ ἔδωσες ζωή σὲ ὁλόκληρη τὴν κτίση τώρα καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἀμέσως τὰ ἄλογα ζωντάνεψαν. Βλέπεις, ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε δεῖ ὅτι ὁ διάκος του εἶχε κάνει λάθος μὲ τὰ χρώματα τῶν κεφαλιῶν τῶν ἀλόγων.
–Συγχώρα με, Γέροντα, ἔκαμα κάποιο λάθος! Ἔβαλα τὸ κεφάλι τοῦ ἄσπρου ἀλόγου στὸ μαῦρο ἄλογο καὶ τὸ ἀντίθετο, ὁμολόγησε μὲ συστολὴ καὶ φόβο. Ἀλλὰ ἔκπληκτος ἄκουσε τὸν Ἅγιο νὰ τὸν καθησυχάζη.
–Ἄφησέ τα αὐτά, παιδί μου, ἔτσι ἤθελε ὁ Θεός! Ἂς ξεκινήσουμε μὲ τοῦ Χριστοῦ μας τὴν εὐλογία.
Μόλις οἱ Ἀρειανοὶ εἶδαν τὸ μαῦρο κεφάλι κολλημένο στὸ ἄσπρο ἄλογο καὶ τὸ ἄσπρο κεφάλι στὸ μαῦρο ἄλογο, παραξενεύθηκαν καὶ ἔλεγαν μεταξύ τους:
–Κοιτάξτε μπροστὰ σας τὰ ἄλογα ποὺ τοὺς κόψατε τὰ κεφάλια! Πῶς εἶναι ζωντανά; Αὐτὸς ὁ Ἐπίσκοπος τοὺς ἔδωσε ζωή. Εἶναι μέγας θαυματουργὸς Ἅγιος! Τί θὰ γίνη ἆραγε σὰν ἔρθη στὴ Σύνοδο;
Κάποτε ἔφθασαν στὴ Νίκαια… Οἱ Πατέρες εἶχαν ἤδη πάρει τὶς θέσεις τους. Μπαίνει κι ὁ Ἅγιος μὲ ψάθινο σκοῦφο, μὲ ἕνα μάλλινο πανωφόρι καὶ μὲ πρόχειρα ὑποδήματα στὰ πόδια. Μερικοὶ γέλασαν, γιατί δὲν τὸν ἀναγνώρισαν. Μέχρι ποὺ εἶδαν τὸν βασιλέα νὰ κατεβαίνη ἀπὸ τὸν θρόνο του καὶ νὰ τοῦ προσφέρη κάθισμα δίπλα του.
Ἦταν ἡ ὥρα νὰ καταδειχθῆ ἡ ὀρθόδοξη ἀλήθεια…! Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων μὲ ἁπλὸ καὶ ταυτόχρονα θαυμαστὸ τρόπο, αὐτὸν τοῦ κεραμιδιοῦ καὶ τῶν συστατικῶν του, ὁμολόγησε Ἰησοῦν Χριστόν, Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ ἀληθινό, Ὁμοούσιον μὲ τὸν Πατέρα, Συνθρόνον, Ὁμότιμον καὶ Ὁμόδοξον. Καὶ κατέδειξε ὅτι ἡ Ἁγία Τριὰς ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία διακριτὰ πρόσωπα, τρεῖς ὑποστάσεις, ἀλλὰ τὰ πρόσωπα αὐτὰ εἶναι ἕνας Θεός, μία Οὐσία ἄρρητος καὶ ἀκατάληπτος.
Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε.
12 Δεκεμβρίου, στὴ χάρη Του δεόμεθα:
«Ἅγιε Σπυρίδωνα καὶ θαυματουργέ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν…»!
