Ὁ σεβασμιώτατος μητροπολίτης Δημητριάδος, νοιώθοντας ἀδήριτη ἐσωτερική ἀνάγκη, ἀπηύθυνε μήνυμα[1] στό πλήρωμα τῆς μητροπόλεώς του, γιά τόν κορωνοϊό. Ὁ λόγος τοῦ σεβασμιωτάτου, εἶναι ψυχωφελής, καθώς μιλᾶ γιά παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ καί γιά μετάνοια, γιά ἐλπίδα, ἐνότητα καί ἀλληλεγγύη καί καλεῖ σέ νηστεία καί προσευχή. Γιά παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ, γιά ταπείνωση, συναίσθηση τῆς ἀδυναμίας μας καί τή στροφή «σε Εκείνον με αυτοκριτική διάθεση» γιά τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν, τῶν ἐλλειμμάτων καί τίς ἀστοχίες, μίλησε καί στήν Ἱ. Μ. Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Πηλίου[2].
Παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά γιατί μᾶς παιδαγωγεῖ ὁ Θεός; Τί κάναμε καί μᾶς ἀξίζει τέτοια παιδαγωγία; Ποιές εἶναι οἱ ἁμαρτίες καί οἱ ἀστοχίες μας; Τί εἶναι αὐτό πού κατ’ ἐξακολούθησιν πράττουν οἱ ποιμένες καί ὁ λαός Του; Αὐτό δέν πρέπει νά μᾶς ἐξηγήσει ὁ σεβασμιώτατος, γιά νά καταλάβουμε κι ἑμεῖς ὡς λογικά πρόβατα τό βάθος τῆς μετάνοιάς μας;
*
Στήν Παλαιά Διαθήκη, χωρία τῆς ὁποίας χρησιμοποίησε ὁ κ. Ἰγνάτιος στό λόγο του, παρατηροῦμε ὅτι ἡ παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ ἔρχονταν, ὅταν ὁ λαός τοῦ Ἰσραήλ ἀποστατοῦσε ἀπό τόν ἀληθινό Θεό καί λάτρευε θεούς ἀλλότριους. «Καί φυλάξασθε σφόδρα τοῦ ἀγαπᾶν Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν» (Ἰησοῦς Ναυῆ 23, 11), διότι σέ ἀντίθετη περίπτωση, ἐάν ἐλάτρευαν καί προσκυνοῦσαν ἄλλους θεούς, θά εἰσέπραταν τήν τιμωρία τοῦ Κυρίου, μέχρι τήν ἐξολόθρευσή τους ἀπό τήν γῆ πού Αὐτός τούς ἔδωσε[3]. «Τάδε λέγει Κύριος... οὐδέ τοῖς θεοῖς αὐτῶν προσκυνήσετε... Καί ἐποίησαν οἱ υἱοί Ἰσραήλ τό πονηρόν ἐνώπιον Κυρίου καί ελάτρευσαν τοῖς Βααλίμ. Καί ἐγκατέλιπον τόν Κύριον τόν Θεόν τῶν πατέρων αὐτῶν... καί παρώργισαν τόν Κύριον» καί ὁ Κύριος ὀργίστηκε καί τούς παρέδωσε σέ χέρια ἐπιδρομέων οἱ ὁποῖοι λεηλάτησαν τή χώρα τους (Κριταί, κεφ. 2). (Μᾶς θυμίζει κάτι αὐτό σήμερα στήν πατρίδα μας;)
Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή, μᾶς διδάσκει καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός: «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.» (Ματθ. 22, 37). Πρῶτα γκρεμίζεται ἡ πίστη καί ἔπεται ἡ ἠθική σήψη. Χωρίς Θεό, ὅλα ἐπιτρέπονται: οἱ ἐκτρώσεις, οἱ μοιχεῖες, οἱ πορνεῖες, οἱ ὁμοφυλοφιλίες καί οἱ πάσης φύσεως διαστροφές. Σύμμαχος σέ αὐτό τό ἀτελείωτο γκρέμισμα, εἶναι καί οἱ σημερινοί ποιμένες τῆς ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος. «Ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καί προσεκύνησαν αὐτοῖς· καί ἐξέκλιναν ταχύ ἐκ τῆς ὁδοῦ, ἧς ἐπορεύθησαν οἱ πατέρες αὐτῶν τοῦ εἰσακούειν τῶν λόγων Κυρίου» (Κριταί, 2, 17). Οἱ Πατέρες μας ἀγωνίστηκαν καί θυσιάστηκαν γιά τήν ἀλήθεια τοῦ Κυρίου, οἱ σημερινοί πατέρες, ἀγωνίζονται γιά νά θυσιάσουν τήν ἀλήθεια τοῦ Κυρίου.
Ἄν ὁ σεβασμιώτατος ἐκκινήσει ἀπό αὐτήν τήν παραδοχή, ἄν ἀφήσει πίσω τά μεταπατερικά ἤ τά «μετά τῶν πατέρων», ἄν ἀφήσει τίς ἐρωτοτροπίες μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ἀλλοθρήσκους, τίς «κολυμπάριες» διδασκαλίες καί τίς κοινωνίες μέ τούς ἀκοινώνητους Οὐκρανούς, ἐνέργειες πού δηλητηριάζουν τήν πίστη, τότε θά ἔχει τεθεῖ τό πρῶτο λιθάρι τῆς μετανοίας, πού τόσο ἐναγωνίως ποθεῖ. Τότε θά ἐκκινήσει καί ἡ μετάνοια τοῦ λαοῦ. Μόνο ἔτσι θά εἶναι «υπεύθυνος, ενώπιον Του» Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος τόν «κατέστησε Επίσκοπο» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Ἀληθινοί Ποιμένες εἶναι αὐτοί πού προτάσσουν τά στήθη τους ὑπέρ τῆς πίστεως, ἄνευ ὁρίων, καί ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίμνιό τους. Θέλουμε οἱ ποιμένες μας νά εἶναι πραγματικοί Ποιμένες καί ὄχι παραμορφωμένοι πολιτικοί, λοιμωξιολόγοι ἤ περιφεριάρχες, ὅπως δυστυχῶς κατάντησαν κάποιοι[4].
Ὁ σεβασμιώτατος τέλος, παραθέτει μία περικοπή ἀπό τό Παραλειπομένων Β΄, κεφ. 7, 13-14, σέ μετάφραση τῆς «ἀγαπημένης» του «Ἑλληνικῆς Βιβλικῆς Ἑταιρίας», τῆς ὁποίας εἶναι πρόεδρος μέ ἀντιπρόεδρο τόν παπικό «ἀρχιεπίσκοπο» Κερκύρας[5]: «Αν κλείσω τους ουρανούς και δεν βρέξει, αν διατάξω την ακρίδα να καταφάει τη γη και αν στείλω θανατικό στον λαό μου, και ο λαός αυτός, που φέρει το όνομά μου, προσευχηθούν με ταπείνωση και με αναζητήσουν και επιστρέψουν από τον κακό τους δρόμο, τότε εγώ θα τους ακούσω από τους ουρανούς και θα συγχωρήσω την αμαρτία τους και θα κάνω ευτυχισμένη την χώρα τους». Ἄν συνέχιζε μέ τόν 15ο στίχο: «Από τώρα κιόλας τα μάτια μου θα είναι ανοιχτά και τ’ αυτιά μου προσεχτικά στήν προσευχή που γίνεται σ’ αυτόν τον τόπο», δηλ. στον ναό του Κυρίου, θά μᾶς θύμιζε τήν τραγικότερη ἴσως περίοδο τῆς νεώτερης ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, κατά τήν ὁποία, ἀφορισμένοι πολιτικοί μέ τή συγκατάθεση τῆς ἑλλαδικῆς ἱεραρχίας σφράγισαν τους ἱερούς ναούς μας!
Πορφυρίτης
…………………………………….
[1] Μήνυμα Σεβ.Δημητριάδος κ. Ιγνατίου για τον Κορωνοϊό, https://imd.gr/2020/10/%ce%bc%ce%ae%ce%bd%cf%85%ce%bc%ce%b1-%cf%83%ce%b5%ce%b2-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ac%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%ba-%ce%b9%ce%b3%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-3/
[2] Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Δεχόμαστε την παιδαγωγία του Θεού με ταπείνωση και μετάνοια» – Η Σύναξη των Αγγελικών Δυνάμεων γιορτάστηκε στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου, https://imd.gr/2020/11/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ac%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%b3%ce%bd%ce%ac%cf%84%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b5%cf%87%cf%8c%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd/
[3] «καὶ ἔσται ὃν τρόπον ἥκει πρὸς ἡμᾶς πάντα τὰ ρήματα τὰ καλά, ἃ ἐλάλησε Κύριος ἐφ’’ὑμᾶς, οὕτως ἐπάξει Κύριος ὁ Θεὸς ἐφ’’ὑμᾶς πάντα τὰ ρήματα τὰ πονηρὰ ἕως ἂν ἐξολοθρεύσῃ ὑμᾶς ἀπὸ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς ταύτης, ἧς ἔδωκε Κύριος ὑμῖν, ἐν τῷ παραβῆναι ὑμᾶς τὴν διαθήκην Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἣν ἐνετείλατο ἡμῖν, καὶ πορευθέντες λατρεύσητε θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνήσητε αὐτοῖς.», Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ 23, 15-16.
[4] Επιστολή Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου προς τον Πρόεδρο της «Εγνατίας Οδού», https://www.exapsalmos.gr/2020/12/10/epistoli-aleksandroupoleos-anthimou-pros-ton-proedro-tis-egnatias-odou/
