Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020

Σέ αὐτές τίς ἑορτές (Πάσχα, 25η Μαρτίου, 28η Οκτωβρίου) ὁ κ. Χρυσοχοίδης δέν ἀνέλαβε καμία εὐθύνη γιά νά ἑορταστοῦν μέ τήν τήρηση ὑγειονομικῶν πρωτοκόλλων...

Πολυτεχνεῖο 2020: Ἡ μέρα πού μᾶς δίδαξε πῶς νά σωθοῦμε ἤ πῶς νά χαθοῦμε! 
Τελικά τί ἀναδείχθηκε ἀπό τήν προχθεσινή ἐπέτειο τοῦ Πολυτεχνείου; Ποιό μήνυμα βγῆκε μέσα ἀπό τά γεγονότα πού σημάδεψαν τόν ἑορτασμό αὐτῆς τῆς μέρας; 
Γιά νά ἀπαντήσουμε εὔστοχα σέ αὐτό τό ἐρώτημα, θά πρέπει νά ἀναρωτηθοῦμε ποιοί εἶναι οἱ πραγματικοί κίνδυνοι πού ἐλλοχεύουν γιά τόν ἑλληνικό λαό, στήν περίοδο τῆς πανδημίας. Πέρα ἀπό τόν ὅποιο ὑγειονομικό κίνδυνο ἔχει φέρει ὁ κορονοϊός, ποιά εἶναι ἡ πιό σοβαρή ἀπειλή ποῦ φανέρωσε τό τρομακτικό της πρόσωπο, στίς 17 Νοεμβρίου τοῦ 2020; 
Ἦταν ἡ ἀνυπακοή τοῦ ΚΚΕ πρός τίς κυβερνητικές ἀπαγορεύσεις; 
Ἦταν οἱ πορεῖες; 
Ἦταν τά ἐπεισόδια; 
Ἦταν ἡ καθιστική διαμαρτυρία τοῦ κ. Βαρουφάκη; 
Ἦταν τό «ἀντιστασιακό» show τοῦ κ. Τσίπρα; 
Δέν ἦταν τίποτα απο αὐτά. Κάθε ἕνα ἀπό αὐτά βέβαια, χρήζει ξεχωριστῆς ἀνάλυσης καί κριτικῆς, ἀλλά ἡ «μεγάλη εἰκόνα» δέν ἦταν ἄλλη παρά ἡ κλιμάκωση τοῦ κυβερνητικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, πού παρακολουθοῦμε νά ἐξελίσσεται καθ’ ὅλη τή διάρκεια αὐτοῦ τοῦ ἔτους. Ἡ μεγάλη εἰκόνα ἦταν καί θά εἶναι ἡ καταστρατήγηση τῶν ἀτομικῶν μας δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν, πού συντελεῖται ἀπό τήν κυβέρνηση, μέ τήν βοήθεια τοῦ «δούρειου ἵππου» τῆς πανδημίας. 

Αὐτή εἴναι η πιό σημαντική, ἡ πιό ρεαλιστική ἀπειλή πού καλοῦνται νά ἀντιμετωπίσουν σήμερα ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογίας. Εἴχαμε προειδοποιήσει πρίν πέντε μῆνες, πώς ὅταν ὁ κ. Χρυσοχοίδης καί ἡ παράταξή του, περνοῦσαν στήν Βουλή νομοσχέδιο βγαλμένο κατευθείαν ἀπό τό χουντικό χρονοντούλαπο τοῦ 71, φαινόταν πώς ἡ «καμπάνα» ἐπρόκειτο νά χτυπήσει γιά ὅλους ἀνεξαιρέτως, γιά διαφορετικούς βέβαια λόγους. Ὄχι μόνο γιά «ἀριστερούς», ὄχι μόνο γιά «δεξιούς», ὄχι μόνο γιά συνδικαλιστές, ὄχι μόνο γιά χριστιανούς. Γιά ὅλους. 

Μπορεῖ βέβαια κάποιοι ἀπό τούς πληγέντες αὐτῆς τῆς ἀπολυταρχικῆς καταιγίδας, νά ἔχουν ἀκόμα κάποιους ἰσχυρούς ἄσσους στό μανίκι, ὅπως κοινοβουλευτική παρουσία καί ἀσυλία ἤ ἰσχυρή λαϊκή στήριξη, ὅμως σέ καμία περίπτωση αὐτό δέν σημαίνει πώς θά εἶναι προστατευμένοι ἐσαεί, ἀπό τήν Νεοταξική λαίλαπα. Καί ἄν ἀκόμα ὑποθέσουμε πώς εἶναι προστατευμένοι οἱ ἴδιοι, δέν σημαίνει τό ἴδιο καί γιά τόν ἁπλό κόσμο πού τούς στηρίζει. 

Αὐτή ἡ σκληρή ἀλήθεια, συμπυκνώθηκε προχθές σέ μία καί μόνο εἰκόνα. Σέ ἐκείνη τήν κυρία πού πῆγε στό Πολυτεχνεῖο γιά νά ἀφήσει δύο λουλούδια καί τῆς καταλογίστηκε πρόστιμο 300 εὐρώ γιά παραβίαση τῶν μέτρων κατά τοῦ κορωνοϊοῦ. Τήν ἴδια στιγμή, κάποιοι πολιτικοί ἀρχηγοί ἔκαναν τό ἴδιο ἀκριβῶς, χωρίς καμία τέτοια συνέπεια. Καί καλῶς δέν εἶχαν συνέπεια. 

Ἀλλά πίσω απο τό σύμβολο αὐτῆς τῆς γυναίκας πού τιμωρήθηκε ἀπό τόν κρατικό αὐταρχισμό, εἶναι χιλιάδες γυναῖκες καί ἄνδρες, πού μέ τήν στήριξή τους κρατοῦν ζωντανούς στόν πολιτικό χάρτη τούς πολιτικούς ἀρχηγούς πού πῆγαν νά τιμήσουν τήν ἐπέτειο τοῦ Πολυτεχνείου, χωρίς νά τούς ἐνοχλήσει κανείς. Ἡ προστασία τῆς Δημοκρατίας ὅμως, ξεκινᾶ ἀπό τήν ὑπεράσπιση τῆς βάσης. Καί ἀσφαλῶς ἡ βάση δέν εἶναι τό «μαγαζί» τοῦ καθένα (γιά νά θυμηθοῦμε λίγο καί τά λεγόμενα τοῦ Νίκου Παππᾶ), ἀλλά σύσσωμος ὁ ἑλληνικός λαός. 

Ὅταν λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης σφράγιζε ἐκκλησίες μέ τιτιβίσματα στό twitter ὡσάν πλανητάρχης καί ὅταν ὁ κ. Χαρδαλιᾶς ἀπαγόρευε λιτανεῖες, περιφορές, ἐκκλησιασμό, Θεία Κοινωνία καί ὅταν ὁ κ. Χρυσοχοίδης ἔστελνε ἀστυνομικές δυνάμεις μέσα σέ Ἱερούς Ναούς γιά νά συλλάβουν «ἀνυπότακτους» ἱερεῖς καί πιστούς, οἱ πολιτικοί ἀρχηγοί πού σήμερα φωνάζουν γιά ἀπολυταρχισμό τῆς κυβέρνησης, δέν θά ἔπρεπε νά «ἀγοράζουν ἀγρό», γι’ αὐτά πού σέ λίγο καιρό θά χτυποῦσαν καί τήν δική τους πόρτα. Ἐκτός καί ἄν θεωροῦν πώς ὑπάρχει καλός αὐταρχισμός καί κακός αὐταρχισμός. Τότε ἀλλάζει τό θέμα… 

Στήν δική τους «πόρτα» λοιπόν ἐστάλησαν 6.000 ἀστυνομικοί καί μία -πρωτοφανής στή Μεταπολίτευση – ἀπαγόρευση ὅλων τῶν δημόσιων ὑπαίθριων συναθροίσεων, στίς ὁποῖες θά συμμετεῖχαν 4 ἤ περισσότερα ἄτομα, στό σύνολο (!) τῆς Ἐπικράτειας. Μία ἀδιανόητη ἀπαγόρευση γιά τήν ὁποία ἀκόμα καί ἡ Ἕνωση Δικαστῶν ἀπεφάνθη πώς σαφέστατα κινεῖται ΕΚΤΟΣ Συνταγματικοῦ πλαισίου καί θά ἔπρεπε νά ἀνακληθεῖ ἄμεσα. 

Στήν προσπάθεια να ὑποβαθμίσει κάπως αὐτό τό τερατούργημα ὁλοκληρωτισμοῦ πού συντελέστηκε τήν μέρα ἑορτασμοῦ τοῦ Πολυτεχνείου, ὁ κ. Χρυσοχοίδης κατέφυγε στήν πολυαγαπημένη πολιτική τακτική πού ὀνομάζεται: «Ἀντιπρόεδρος Ἐδεσσαϊκοῦ». Εἶπε πώς ἀπαγορεύτηκαν μέν οἱ πορεῖες καί οἱ συναθροίσεις, ἀλλά ὄχι οἱ… πολιτικές ἐκδηλώσεις καί πώς οἱ πορεῖες ΣΥΡΙΖΑ (50 ἀτόμων) καί ΚΚΕ (200 ἀτόμων), δέν ἦταν πορεῖες ἀλλά πολιτικές ἐκδηλώσεις πού τηροῦσαν ὅλα τά ὑγειονομικά πρωτόκολλα… 

Εἶπε πώς τό σχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Προστασίας τοῦ πολίτη, πέτυχε νά ἔχουμε μία… εἰρηνική μέρα (μέ 6.000 εἰρηνιστές) καί 2ον μία… Δημοκρατική μέρα (μέ ἀντισυνταγματική ἀπαγόρευση συνάθροισης τεσσάρων ἀτόμων καί ἄνω, σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα). 

Εἶπε ἀκόμη πώς: «Δέν ἦταν ἡμέρα γιά πρόστιμα σήμερα, ἦταν ἡμέρα συνεννόησης καί δημοκρατίας. Ἀνέλαβα τήν εὐθύνη, διοργανώθηκαν οἱ ἐκδηλώσεις μέ τά μετρά προστασίας καί μετά ἔφυγαν. Δέν ὑπῆρχε λόγος γιά πρόστιμο». 

Ἡ ἐπέτειος τοῦ Πολυτεχνείου λοιπόν δέν ἦταν μέρα γιά πρόστιμα γιά τόν Ὑπουργό Πρό. Πό. Ὅμως, θεώρησε πώς εἶναι μέρες γιά πρόστιμα καί ποινικές διώξεις ἡ 25η Μαρτίου, ἡ 28η Οκτωβρίου, ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα, τό Πάσχα καί ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου στίς 15 Αὐγούστου. Σέ αὐτές τίς ἡμέρες, ὁ κ. Χρυσοχοίδης δέν ἀνέλαβε καμία εὐθύνη γιά νά ἑορταστοῦν μέ τήν τήρηση ὑγειονομικῶν πρωτοκόλλων, μᾶλλον διότι τίς θεωρεῖ ἑορτές δευτερευούσης σημασίας καί γιατί σέ αὐτές τίς ἑορτές δέν βρῆκε ἀπέναντί του τήν ἴδια πολιτική ἀντίσταση, πού βρῆκε τώρα γιά τό Πολυτεχνεῖο. 

Τό σίγουρο εἶναι πώς δέν ἔπεισε κανέναν γιά τά περί ἐκτίμησής του, στό συμβολισμό αὐτῆς τῆς ἑορτῆς, πολύ ἁπλά διότι ὅλες οἱ πολιτικές μεθοδεύσεις του, κινοῦνται στήν ἐντελῶς ἀντίθετη κατεύθυνση. 
Ἡ προχθεσινή ἐπέτειος τοῦ Πολυτεχνείου μᾶς ἔδειξε γιά μία ἀκόμη φορᾶ τίς ἀντιδημοκρατικές πρακτικές πού ἐντείνονται συνεχῶς ἀπό τήν κυβέρνηση ἀλλά καί μία κοινωνία πού φλερτάρει ἐπικίνδυνα μέ τόν διχασμό καί τήν ὁλοκληρωτική καταστροφή τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ. 
Ἔρχονται σκληρες δοκιμασίες γιά τό ἔθνος μας καί ἄν δέν μᾶς βροῦν ἑνωμένους, δέν ἔχουμε καμία τύχη ἀπέναντί τους. Καί αὐτό πρέπει νά τό καταλάβουμε ὅλοι.