Προσευχόταν
συνεχώς, λειτουργούσε καθημερινά (λίγοι άντεχαν έναν τέτοιο ρυθμό, για
αυτό ο βλαντίκα λειτουργούσε συχνά μόνος του — διάβαζε και έψελνε
ολόκληρη την ιερή ακολουθία), κοινωνούσε κάθε μέρα... κρατούσε την
αυστηρή νηστεία — έτρωγε μόνο μια φορά την ημέρα αργά το βράδυ. Κατά την
περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής και της νηστείας των Χριστουγέννων
έτρωγε μόνο πρόσφορα»...
«Για
να μην τον επαινούν — τάχα δεν κοιμάται, λειτουργεί καθημερινά, είναι
άγιος — ο βλαντίκα έκανε σαλότητες, μας λέει ο π. Πέτρος, «για αυτό
αργούσε συχνά για μια ώρα είτε ακόμη περισσότερο, κυκλοφορούσε ξυπόλητος
και με τσαλακωμένα ρούχα»...