Η
μεγάλη αντίπαλος της αλήθειας αυτή που τραβά σήμερα τους ανθρώπους στην
απώλεια, είναι η πλάνη. Εξαιτίας της κυριάρχησε στις ψυχές των ραθύμων η
σκοτεινή άγνοια και τους αποξένωσε από το Θεό. Αυτοί δεν αναγνωρίζουν
ώς Θεό το Χριστό, ο οποίος μας αναγέννησε και μας φώτισε, ή Τον
πιστεύουν και Τον αναγνωρίζουν απλώς και μόνο στα λόγια και όχι στην
πράξη.
Πιστεύουν ότι μόνο στους παλιούς φανερωνόταν ο Θεός, όχι όμως και σε μας.
Νομίζουν
πως οι μαρτυρίες της Γραφής περί Θεού δεν αφορούν αυτούς, αλλά άλλους ή
εκείνους που τις έγραψαν, και βλασφημούν την περί Θεού διδασκαλία, αφού
απαρνούνται την αληθινή και με επίγνωση ευσέβεια. Τις Γραφές τις
διαβάζουν σωματικά μόνο, για να μην πω ιουδαϊκά, και απαρνούνται τη
δυνατότητα τής από εδώ αναστάσεως του ανθρώπου μέσω της αναστάσεως της
ψυχής, επιθυμώντας να κατοικούν στον τάφο της αγνωσίας.
Στην πλάνη λοιπόν υπάρχουν τα τρία αυτά πάθη: απιστία, πονηρία και ραθυμία, Αυτά γεννούν και υποστηρίζουν το ένα το άλλο.
Η
απιστία δηλαδή, είναι δάσκαλος της πονηρίας, η πονηρία είναι σύντροφός
της ραθυμίας, της οποίας σύμβολο είναι η οκνηρία ή αντιστρόφως, η
ραθυμία γεννά την πονηρία.
Η πονηρία είναι μητέρα της απιστίας. Γιατί κάθε πονηρός είναι άπιστος, και όποιος δεν πιστεύει, δεν έχει φόβο Θεού.
Από
την απιστία τώρα, γεννιέται η ραθυμία, η μητέρα της καταφρονήσεως, από
την οποία αμελείται κάθε καλό και διαπράττεται κάθε κακό.
