Ζητούμε ταπεινά σήμερα την ευλογία του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ώστε να βαδίσουμε και εμείς στα άγια ίχνη του και να γίνουμε και εμείς άνθρωποι της αληθούς πίστεως και της αληθούς αγάπης.
Και είναι ιδαιτέρως χρήσιμο για την εποχή μας να ενθυμούμαστε το παράδειγμα του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Ως γνωστόν, προκειμένου να γίνει η προσέγγιση των Χριστιανών των διαφόρων δογμάτων, υπερτονίζεται η αγάπη εις βάρος των Ορθοδόξων δογμάτων και της αληθείας της πίστεως.
Αυτό δεν είναι η θεολογία του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Όποιος διαβάσει το Ευαγγέλιο του μαθητού της αγάπης και τις Επιστολές του και την Αποκάλυψη, βλέπει πόσο μεγάλη σημασία δίνει ο άγιος Θεολόγος όχι σε μία αγάπη χωρισμένη από την πίστη και την αλήθεια, αλλά σε μια αγάπη που είναι αγάπη διότι βασίζεται στην αλήθεια. Διότι εάν δεν βασίζεται στην αλήθεια, ούτε αγάπη είναι.
Γι’ αυτό και εμείς στο Άγιον Όρος έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις για την πορεία που ακολουθούν οι Διάλογοι και η λεγομένη Οικουμενική κίνηση, διότι πιστεύουμε ότι δεν εκφράζει την αληθινή αγάπη του Χριστού ούτε και την αληθινή θεολογία της Εκκλησίας και του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, του οποίου σήμερα επιτελούμε την μνήμη.
Ζητούμε λοιπόν την ευλογία του Αγίου, να αγωνισθούμε και εμείς βαδίζοντες στα ίχνη του. Και η αλήθεια είναι ότι, κάθε φορά που λέμε την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιε του Θεού, ελέησόν με» και κάθε φορά που κάνουμε με περισσότερο ή λιγότερο αγώνα προσπάθεια να κόψουμε το θέλημά μας και να παραδοθούμε στον Γέροντά μας και δια του Γέροντός μας στον Θεό, σε κάθε τέτοια περίπτωση η αλήθεια είναι ότι είμαστε στην γραμμή της θεολογίας του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Διότι την ώρα εκείνη που αδειάζουμε τον εαυτό μας, εκείνη είναι και η ώρα που έρχεται ο Χριστός μέσα μας, η Αλήθεια και η Αγάπη. Και ειδικά με την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ…», η οποία ευχή στεφανώνει την υπακοή. Χωρίς την υπακοή, και η ευχή καταντάει μία πλάνη.
Η ευχή λοιπόν, το «Κύριε Ιησού Χριστέ…», εάν είναι εν τη υπακοή, θα δούμε ότι μας βοηθάει να αυξηθούμε και στην πίστη και στην αγάπη. Δεν παραγνωρίζει την Πίστη, δεν είναι μία ευχή συναισθηματική, αλλά είναι μία ευχή Θεολογική· θεολογικώς επικαλούμαστε τον Χριστό: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιε του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν». Και όσο προχωρούμε σ’ αυτή την θεωρητική προσευχή, με την ακραιφνή πίστη στον Ιησού Χριστό ως Θεάνθρωπο, τόσο έρχεται και το έλεός Του και η αγάπη Του μέσα στην καρδιά μας.
Από το βιβλίο: † Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Ομιλίες σε Εορτές Αγίων (των ετών 1981-1991) Β’. Έκδ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2016, σελ. 23.
