Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

Τὸ Πογκρὸμ τῆς 6ης-7ης Σεπτεμβρίου στὴν Πόλη, ὅπως τὸ περιγράφουν 2 Τοῦρκοι: «Ἡ ντροπή μας»

 

Τῆς ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ἔφεση τῶν νέων Τούρκων ἐπιστημόνων, διανοουμένων καὶ δημοσιογράφων νὰ ἐρευνοῦν, νὰ ὑπενθυμίζουν καὶ νὰ σχολιάζουν τὰ θλιβερὰ γεγονότα τῆς 6ης-7ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1955 ποὺ διαδραματίστηκαν σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινούπολης.

Κάθε χρόνο στὴν ἐπέτειο τῶν Σεπτεμβριανών κάποιοι ἀρθρογράφοι θὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὸ θέμα καὶ θὰ μᾶς ἐκπλήξουν. Ἀναδημοσιεύουμε τὸ ἄρθρο τῆς Μελικέ Τσαπάν ποὺ εἶχε δημοσιευθεῖ στὴν ἱστοσελίδα Ρ24, μὲ τίτλο «τί συνέβη στὶς 6-7 Σεπτεμβρίου»;

Ἀναλυτικότερα ἡ Τσαπάν ἀναφέρει:...
Ὅπως ὁμολόγησε πρὶν ἀπὸ μερικὰ ὁ προϊστάμενος τοῦ Τμήματος Εἰδικοῦ Πολέμου ἡ 6η-7η Σεπτεμβρίου ἦταν μιὰ μεγαλειώδης διοργάνωση.

Σκεφθεῖτε ὅτι γίνατε γιὰ λίγο μάρτυρες τῶν κάτωθι γεγονότων: Δεκάδες χιλιάδες ἔξαλλοι ἄνθρωποι ὁρμοῦν σὲ συγκεκριμένα σπίτια , ἐπιχειρήσεις καὶ θρησκευτικοὺς χώρους. Δολοφονοῦνται ἄνθρωποι, βιάζονται γυναῖκες, λεηλατοῦνται ἀκόμα καὶ Νεκροταφεῖα.

Ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν στὴν πιὸ κεντρικὴ λεωφόρο τῆς Πόλης, ἀλλὰ ὅταν κοιτάξετε γύρω σας δὲν θὰ δεῖτε οὔτε ἕναν ἀστυνομικό, ἕναν νυχτοφύλακα ἢ στρατιωτικό. Κανέναν ἐκπρόσωπο τῶν δυνάμεων καταστολῆς ποὺ διαθέτει ἕνα κράτος.

Τί θὰ σκεφθεῖτε; Τί θὰ αἰσθανθεῖτε;

Αὐτὴ εἶναι μιὰ εἰκόνα ἀπὸ τὴν ὁποία μπορεῖτε νὰ ἀντιληφθεῖτε, νὰ αἰσθανθεῖτε τί σημαίνει νὰ ἀνήκει κανεὶς σὲ μιὰ θρησκευτικὴ Μειονότητα στὴν Τουρκία.

Οἱ σκηνὲς αὐτὲς διαδραματίστηκαν στὴν Πόλη καὶ τὴ Σμύρνη στὶς 6 καὶ 7 Σεπτεμβρίου τοῦ 1955.

Αὐτὰ συμβαίνουν πάντα, ὅπως λέγεται, στὴν Τουρκία ἀλλὰ δὲν διασύρεται, δὲν ρεζιλεύετε κανείς. Λέγεται ἐπίσης, ὅτι ἐξαφανίστηκε τὸ συναίσθημα ντροπῆς.

Ὅλα αὐτὰ δὲν συνέβησαν σήμερα. Ἔχουν μιὰ μακρὰ ἱστορία στὴ χώρα.

Ἕνα σημαντικὸ σημεῖο καμπῆς στὴν Ἱστορία τῆς Τουρκίας εἶναι τὸ Πογκρὸμ τῆς 6ης-7ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1955.

Μετὰ ἀπὸ ὁ προϊστάμενος τῆς ὑπηρεσίας Εἰδικοῦ Πολέμου θὰ ὁμολογήσει ὅτι ἦταν μιὰ μεγαλειώδης διοργάνωση. Ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ διαλεχτὰ παραδείγματος ἀναισχυντίας ποὺ διέπραξε τὸ κράτος μαζὶ μὲ τὸ λαό.

Ἐὰν ἐξετάσουμε προσεκτικὰ τὰ Γεγονότα θὰ διαπιστώσουμε ὅτι συνέπεσαν ταυτόχρονα πολλὲς παθογένειες ποὺ βιώνουμε στὴ χώρα, οἱ ὁποῖες παραμένουν ἀθεράπευτες.

Οἱ μεγάλες προβοκάτσιες στὴν Ἱστορία τῆς χώρας διαπράχθηκαν ἀπὸ τὸ κράτος. Ἡ θρυαλλίδα ποὺ ἄναψε τὴ φωτιὰ τοῦ Πογκρὸμ ἦταν μιὰ εἴδηση ποὺ ἦρθε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. » Ἔριξαν βόμβα στὸ σπίτι τοῦ Ατατουρκ στὴ Θεσσαλονίκη».

Ἀργότερα ἀποκαλύφθηκε ὅτι τὴ βόμβα την τοποθέτησε ἕνας Τοῦρκος φοιτητὴς Νομικῆς ποὺ εἶχε διασυνδέσεις μὲ τὴν ὑπηρεσία πληροφοριῶν τῆς Τουρκίας, ὁ ὁποῖος ὑποκινήθηκε ἀπὸ ὑπάλληλο ποὺ ἐργαζόταν στὸ Προξενεῖο τῆς Τουρκίας στὴ Θεσσαλονίκη.

Συγκεκριμένη μερίδα τοῦ Τύπου διαδραματίζει πάντα ρόλο ὑποκινητῆ σὲ φοβερὰ γεγονότα ποὺ συμβαίνουν στὴν Τουρκία. Ἐὰν διαβάσετε τὰ τεύχη τῶν ἐφημερίδων Χουριέτ, Γανί Σαμπάχ ποὺ ἐκδίδονταν στὴν Πόλη καὶ τὴν Γκετζέ Πόστασι ποὺ ἐκδιδόταν στὴν Σμύρνη τοὺς θερινοὺς μῆνες τοῦ 1955 θὰ διαπιστώσετε ὅτι δημοσίευαν κείμενα ποὺ εἶχαν σὰν στόχο τους, τοὺς Ρωμιοὺς πολῖτες , τοὺς ὁποίους συνέδεαν μὲ κάποιο τρόπο μὲ τὶς ἐξελίξεις στὴν Κύπρο.

Τὸ ψυχολογικὸ κλίμα ποὺ εἶχαν διαμορφώσει ἐδῶ καὶ καιρὸ οἱ ἐφημερίδες αὐτές , κορυφώθηκε μὲ τὴν ἔκδοση τῆς Ἐξπρὲς τῆς 6ης Σεπτεμβρίου. Ἡ ἐφημερίδα ποὺ τύπωνε 20-30.000 φύλλα τὴν ἡμέρα τύπωσε ἐκείνη τὴ νύχτα 300.000 καὶ γνωστοποίησε τὴ ρήψη τῆς βόμβας στὸ σπίτι τοῦ Κεμάλ σὲ ὅλη τὴν Πόλη.

Στὴν Τουρκία ὑπάρχουν πάντα πρόθυμοι νὰ ὑποκινήσουν τὸν κόσμο νὰ ἐπιτεθεῖ «ἐναντίον τῶν ἄλλων».

Γνωρίζετε πόσοι μετεῖχαν στὴ λεηλασία, στὶς καταστροφὲς σπιτιῶν καὶ ἐπιχειρήσεων κυρίως στὸ Πέρα; Ἀμέσως θὰ σκεφθεῖ κανεὶς 500-1000 ἄτομα. Λάθος. Αὐτὴ ἡ φοβερὴ ἐπιθετικότητα καὶ λεηλασία διαδραματίστηκε σὲ μιὰ εὐρύτερη περιοχὴ ἀπὸ τὸ Ταξίμ μέχρι τὰ Πριγκηπόνησα.

Οἱ συμμετέχοντες δὲν ἦταν χίλιοι, οὔτε δέκα χιλιάδες. Ἦταν ἑκατοντάδες χιλιάδες. Ἀναζητῆστε φωτογραφίες τοῦ Πογκρὸμ στὸ διαδίκτυο καὶ προσέξτε της. Θὰ δεῖτε ὅτι στὰ Γεγονότα μετεῖχαν ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις. Ἀπὸ χωριάτες, ἀστοὺς μέχρι καὶ ἐλίτ.

Στὴν Τουρκία ἐπικρατεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς βρώμικες δουλειές τις κάνει μιὰ συγκεκριμένη μερίδα λαοῦ. Ὅταν κοιτάξετε προσεκτικὰ τὶς φωτογραφίες τοῦ Πογκρὸμ θὰ ἀντιληφθεῖτε τὸ πόσο εὐαίσθητοι καὶ πιστοὶ στὸ πατριωτικό του καθῆκον εἶναι οἱ πολῖτες στὰ ἐθνικὰ θέματα, ὅταν φυσικὰ ὑποκινοῦνται.

Στὶς ντουλάπες ὅλων τῶν πολιτικῶν ρευμάτων ποὺ γεύτηκαν τὴ διακυβέρνηση τῆς χώρας ὑπάρχουν πολλοὶ σκελετοί. Στὴν Τουρκία κάθε πολιτικὴ πλευρὰ νομίζει ὅτι τὰ ἁμαρτήματα τοῦ παρελθόντος τὰ διέπραξαν οἱ πολιτικοί τους ἀντίπαλοι. Στὴν πραγματικότητα καὶ ἡ δεξιοὶ καὶ οἱ ἀριστεροὶ ἔχουν πολλὰ ἄπλυτα.

Ὁ Μεντερές ἐκτελέστηκε μετὰ ἀπὸ ἕνα ἄνανδρο πραξικόπημα. Ἀναμφισβήτητα ἦταν ὁ βασικὸς πολιτικὸς ὑπεύθυνος τῶν Γεγονότων.

Ἡ ἀτιμωρησία εἶναι μιὰ παλιὰ ἀσθένεια στὴν Τουρκία. Ὅπως εἶπα, στὰ Γεγονότα μετεῖχαν ἑκατοντάδες χιλιάδες ἄνθρωποι. Τί εἶχαν διαπράξει ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι; Σύμφωνα μέ τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα κατέστρεψαν 4.214 σπίτια, 1004 καταστήματα, 73 ἐκκλησίες, μιὰ Συναγωγή, δυὸ Μοναστήρια, 26 σχολεῖα καὶ ἐργοστάσια, συνολικὰ 5,317 χώρους ἐργασίας. Στὰ Γεγονότα ἔχασαν τὴ ζωὴ τοὺς σύμφωνα μέ τὸν τουρκικὸ Τύπο 11 ἄνθρωποι καὶ σύμφωνα μέ ἑλληνικὲς πηγὲς 15. Ὁ ἀριθμὸς τῶν τραυματιῶν ἐπισήμως 30, ἀνεπισήμως 300. Βιάστηκαν ἑκατοντάδες γυναῖκες. Μόνο στὸ ρωμέϊκο Νοσοκομεῖο Βαλουκλή θεραπεύτηκαν 60 γυναῖκες ποὺ ὑπέστησαν βιασμό.

Πόσοι ἀπὸ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες ποὺ διέπραξαν αὐτὲς τὶς βαρβαρότητες δικάστηκαν καὶ τιμωρήθηκαν ὅπως τοὺς ἄξιζε; Κανείς. Μετὰ τὰ Γεγονότα μπαγλάρωσαν 40-50 Κομμουνιστὲς ποὺ δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ ὅλα ὅσα συνέβησαν. Ἔτσι ὅλη αὐτὴ ἡ βαρβαρότητα παρέμεινε ἀτιμώρητη.

Ἡ 6η-7η Σεπτεμβρίου εἶναι μιὰ σελίδα φοβερῆς ντροπῆς. Εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ ἀναισχυντία μας δὲν ξεκινᾶ σήμερα ἀλλὰ ἔχει μακριὰ ἱστορία.

Εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ θυμᾶται μὲ ντροπὴ καὶ θλίψη κάθε εὐσυνείδητος ἄνθρωπος.

Ὁ Μεχμέτ Αλή Μπιράντ ἀνῆκε σὲ αὐτοὺς τοὺς εὐσυνείδητους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὰ γεγονότα. Ὁ Μπιράντ περιγράφει ἐκεῖνες τὶς μέρες:» Ὅταν ἀνέβηκα ἀπὸ τὸ Καράκιοϊ στὸ Τοῦνελ τα ἔχασα. Ἡ εἰκόνα ἦταν τρομακτική. Ὁλόκληρη ἡ λεωφόρος του Πέρα θύμιζε πεδίο μάχης μὲ σπασμένες τὶς βιτρίνες τῶν καταστημάτων καὶ ἀπὸ τί δυὸ πλευρὲς καὶ πεταμένα τὰ ἐμπορεύματα στὸ δρόμο. Ἤμουν παιδὶ καὶ δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω ἀκριβῶς τί γινόταν. Ἐκεῖνο ποὺ πρόσεξα ἦταν ὅτι ὁρισμένα μαγαζιὰ παρέμεναν ἀνέπαφα ἀπὸ τὶς λεηλασίες καὶ τὶς καταστροφές. Κοίταξα τὶς βιτρίνες τους. Εἶχαν ὅλες τουρκικὴ σημαία στὶς προθῆκες τους. Ὅλα ὅσα καταστράφηκαν εἶχαν στὶς πόρτες τοὺς ρωμέϊκα ὀνόματα.

Τὴν ὥρα ποὺ ἰσοπέδωναν τὶς περιουσίες, ὅ,τι εἶχαν καὶ δὲν εἶχαν οἱ Ρωμιοὶ δὲν ἔπληξαν οὔτε ἕνα σκουπίδι Τούρκου. Γιατί; Γιατί ἔτσι γίνονται οἱ ὀργανωμένες δουλειές. Εἶχαν σημαδέψει τὶς πόρτες τῶν Ρωμιῶν. Ἔδειξαν τοὺς στόχους στοὺς ἐπιτιθεμένους. Αὐτὸ ποὺ συνέβη ἦταν ἕνα φοβερὸ ἔργο ποὺ διέπραξαν ἀπὸ κοινοῦ κράτος καὶ πολῖτες μαζί.

Εἶναι ἕνα παράδειγμα τῶν φοβερῶν καὶ ντροπιαστικών γεγονότων ποὺ ἐπαναλαμβάνονται διαρκῶς στὴν Τουρκία.

Εἶναι μόνο μερικὲς μέρες ἀπὸ τὶς σκοτεινὲς σελίδες ποὺ δὲν ἀντιμετωπίζουμε πρόσωπο μὲ πρόσωπο.

Εἶναι δυὸ μέρες τοῦ Σεπτέμβρη ποὺ ἐπαναλαμβάνονται διαρκῶς στὸ ἡμερολόγιο τῆς ἱστορίας τοῦ τόπου ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ἀντιμετωπίζονται ποτὲ κατὰ πρόσωπο.»
militaire