“Αυτά θα πάθουμε, θα πέφτουμε στο δρόμο”, “μην πλησιάζετε, έχει κορονοϊό”, “αυτά γίνονται επειδή δεν προσέχουμε”, είναι μερικά από τα υπέροχα που ακούστηκαν εκεί...
Δείτε τι είπε η μητέρα του κοριτσιού:
“Μας κατηγορούσαν και μας κοίταζαν. Ένιωσα πικραμένη και αβοήθητη. Τους φώναζα πως το παιδί δεν έχει κορωνοϊό και δεν με πίστευε κανείς. Το διαβεβαίωσε ακόμη και ο παιδίατρος που κατέβηκε από το ιατρείο του, αλλά δεν πίστευαν. Θέλω απλά να ευχαριστήσω τους ελάχιστους που έσπευσαν σε βοήθεια, μια γυναίκα που κράτησε τα πόδια του παιδιού και έναν νεαρό που ρώτησε αν χρειαζόμαστε ασθενοφόρο”.
Η κοινωνία μας παράγει γελοία υποκείμενα με ταχύτατους ρυθμούς. Τα γεννάει σαν κουνέλα.
Παραμορφωμένες από τον τρόμο ψυχές, που εθελοντικά σταματούν να ζουν, για να μην πεθάνουν...
Δεν ξέρω αν κάποτε αντιστραφεί η κατάσταση, αλλά αν δεν γίνει αυτό, καλύτερα να εξαφανιστούμε από το πρόσωπο της Γης, γιατί τέτοια αηδία είναι ανυπόφορη πλέον.
Αν σκεφτείς ότι ο λαός που έδωσε φως στον υπόλοιπο κόσμο έχει πέσει σε τέτοια κατάντια, στην απόλυτη ξεφτίλα, είναι να σε πιάνει θλίψη.
Ηλίθα όντα, ντροπιάζετε την λέξη Έλληνας. Ακόμα και την λέξη άνθρωπος λερώνετε.
