Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για
όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν
μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.
Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν
μπορεί να µπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει,
διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι' αυτόν.
Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε.
Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και
βοήθεια θα σωθεί.
Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς,
έστω µόνο µε τη σκέψη, χαλάς την πνευµατική ατµόσφαιρα. Εµποδίζεις το
’γιο Πνεύµα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το
κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας
από μέσα σου κάθε κακό λογισµό.
Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν' αγαπήσει το Χριστό, κι όταν αγαπήσει το
Χριστό, απαλλάσσεται απ' τό διάβολο, από την κόλαση και από το θάνατο.
Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, µε εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού.
Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό
χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής.
Η σωτηρία του παιδιού σας περνάει μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας.
Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη.
Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα
τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις
αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι
σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα
παραπέρα µην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Οι ασθένειες µας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα,
παρακαλώντας το Θεό να µας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το
όνομά Του.
Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, µε χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.
Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής µας. Δεν αδιαφορεί για µας, δεν είμαστε µόνοι στον κόσµο.
Ο Θεός µας αγαπάει πολύ, µας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και µας
προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να µή φοβούμαστε τίποτε.
Μόνο η χάρη του Θεού, µόνο η αληθινή αγάπη µας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και µας.
Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουµε ταπεινά κάτι δικό µας, που στην πραγµατικότητα είναι του Θεού.
Είναι προτιµότερο να αποτύχεις σαν λαϊκός, παρά σαν µοναχός.
Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι µόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσµο.
Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω
ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση
και αγάπη.
Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούµε!
Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι
άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.
Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι
παγίδα του διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η
αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του
Χριστού.
Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα προβλήματα τακτοποιούνται.
Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές µας, όπως και τότε,
αλλά σέβεται την ελευθερία µας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να
του ανοίξουμε µόνοι µας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή µας και θα
την µεταµορφώσε. Όταν έρθει και κατοικήσει σ' όλο το χώρο της ψυχής µας
ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι
στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αµαρτία.