Τί έπρεπε να κάνει η Εκκλησία;
Ο γυμνισμός πυρπολεί φλέγει, διαλύει τον κόσμο και μάλιστα την νεότητα, ρίχνει την νεότητα στο βόρβορο των επαισχύντων παθών.
Δεν έπρεπε αυτό να συγκλονίσει την ποιμένουσα Εκκλησία; Δεν είπε ο Χριστός ότι αυτοί έχουν την ευθύνη να ποιμένουν και να προστατεύουν τα πρόβατα και τα αρνία του;
Έπρεπε να συνέλθει η Ιεραρχία και να συζητήσει και να αντιμετωπίσει το θέμα του γυμνισμού που κατέκλυσε το έθνος.
Έπρεπε να εκδώσει μία καυστική εγκύκλιο. Ή μάλλον όχι μία, πολλές καυστικές εγκυκλίους να εκδώσει.
Και οι ιεράρχες έπρεπε να εκδώσουν, να εκδίδουν επανειλημμένως καυστικές εγκυκλίους, ώστε να γίνει συνείδηση στους καλοπροαιρέτους ανθρώπους ότι ο γυμνισμός δεν είναι αστείο πράγμα για να γελάμε, είναι φοβερό πράγμα ο γυμνισμός, ρίχνει τις ψυχές στις φλόγες της Κολάσεως.
Δεν το έκαμαν! Ορισμένοι ιεράρχες, μεμονομένως, ως άτομα, το έκαναν. Σύνολος η Ιεραρχία τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια που έχει ενταθεί ο γυμνισμός δεν το έκανε.
Αφήνουμε τους αρχιερείς, οι περισσότεροι εκ των οποίων ζουν για τους θρόνους, για τις μίτρες, για τις πατερίτσες, είναι κούφια όντα, ανόητα όντα. Ένα προορισμό αυτοί έχουν στη ζωή τους, -προηγουμένως αντιλαμβάνοντο τον προορισμό τους, πώς; Να γίνουν δεσποτάδες. Κατόπιν αφού έγιναν δεσποτάδες αντιλαμβάνονται τον προορισμό τους, πώς; Πώς να διατηρηθούν στους θρόνους. Τα πάντα μπορούν να απεμπολήσουν για να κρατηθούν στους θρόνους.
