Υπάρχουν όμως και θρησκευτικοί άνθρωποι με χαλαρές αντιλήψεις ως προς το θέμα της εμφανίσεως, της περιβολής. Δεν λέω βεβαίως ότι ενδύονται τόσο ασέμνως όπως οι κοσμικοί, ενδύονται οπωσδήποτε ασέμνως.
Βλέπεις θρησκευτικιά γυναίκα, που εξομολογείται, που κοινωνεί, που εκκλησιάζεται τακτικώς, που τρέχει ίσως και σε αίθουσες και ακούει κήρυγματα, όταν έρχεται το Καλοκαίρι ντύνεται ασέμνως, έχει κοντά φορέματα, μίνι, έχει κοντά μανίκια και δεν θεωρεί ότι αυτό είναι αμαρτία. Συγκρίνει τον εαυτό της με τις χειρότερες, δεν συγκρίνει τον εαυτό της με τα πρότυπα της Πίστεως μας, με τις άγιες γυναίκες της Πίστεως μας και βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι αυτή είναι σεμνή, είναι καλή χριστιανή.
Για να καταλάβει αυτή η γυναίκα το αμάρτημά της, λέμε το εξής. Σήμερα που εορτάζουμε την αναστήλωση των αγίων και των ιερών εικόνων, αν σ΄ αυτή την πτέρυγα παρουσιάζαμε -ας με συγχωρήσει η Παναγία-, μία Παναγία, όχι βεβαίως έξαλλη, όπως είναι οι έξαλλες γυναίκες του κόσμου τούτου που εφαρμόζουν μέχρι της τελευταίας λεπτομερείας την μόδα του Παρισιού, αλλά να παρουσιαζόταν η Παναγία διαφορετικά πως. Τί; Ε, μ’ ένα μίνι, όχι με σούπερ μίνι, και με κοντό μανίκι.
Ποιά και ποιός θα την ανεγνώριζε ως Παναγία; Και ποιά και ποιός θα την προσκυνούσε ως Παναγία;
