Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

Η κατάντια του … κλάμπινγκ!


           
Οι επιτήδειοι διαφθορείς της νεολαίας, δεν είναι μόνο ότι υποκατέστησαν την ψυχαγωγία με την διασκέδαση. Κατόρθωσαν ακόμη κι αυτό το φοβερό. Να μεταβάλλουν τη διασκέδαση από μέσο για την ύπαρξη σε σκοπό της ύπαρξης! Έγινε ένα είδος ζωής, ακόμη και μια ιδιόμορφη ιδεολογία, στηριγμένη στην έλλειψη αξιών, ιδανικών και κάθε άλλης ιδεολογίας!
Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, δεν υπάρχει ημέρα ή καλύτερα νύχτα, χωρίς μεθυστικές διασκεδάσεις και ξεφαντώματα. Περιμένουν πότε να τελειώσει η όποια δραστηριότητα της ημέρας που έχουν, αν έχουν, για να επιδοθούν στα νυχτερινά «ξεδώματα»! Εκεί δε, επικρατεί η λογική του «trance» δηλαδή του «βγαίνω εκτός εαυτού»! Πως; Με την πολύ δυνατή μουσική, το δυνατό αλκοόλ και τον ασταμάτητο χορό, που για να είναι τέτοιος απαιτεί και τις δόσεις του «έκσταση»!!

           
Οπότε από τη διασκέδαση ξεπέφτουν πλέον οι νέοι στον διασκεδασμό, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Δηλαδή στην αντίληψη πως καθημερινά πρέπει να διασκεδάζουν και πως η διασκέδαση, και μόνον αυτή, είναι το αυτονόητο συμπλήρωμα του ελεύθερου χρόνου! Τους έκαναν να ζουν για τις διασκεδάσεις, να δουλεύουν (ή και να κλέβουν!) προκειμένου να έχουν χρήματα για τις διασκεδάσεις! Όλα δε λειτουργούν στη βάση του διασκορπισμού της προσωπικότητας, της υπόστασης, αλλά και της ψυχής τους! Πόσα δεν λένε ακόμη και τα τροχαία ατυχήματα που γίνονται κάθε βράδυ του Σαββάτου!
Κοσμικό περιοδικό, απευθυνόμενο σ’ αυτούς τους ταλαίπωρους «ιδεολόγους» του κλάμπινγκ έγραψε:
«Ό,τι γίνεται τη νύχτα δεν μπορεί να τα ζήσει ούτε και να τα φαντασθεί κανείς όποιος «βλέπει» μόνο το φως της ημέρας. Η νύχτα κρύβει πολλά μυστικά κι εσείς καλείστε να τα ανακαλύψετε. Για να περνάς καλά πρέπει να ξενυχτάς. Για να ξενυχτάς καλά χρειάζεται όρεξη, φαντασία και κέφι για ζωή. Οι συνταγές πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το ξενύχτι δεν προτείνονται για αποστήθιση και καλό είναι να μην τις παίρνετε και τόσο στα σοβαρά. Φερθείτε όσο πιο αυθόρμητα μπορείτε και ζήστε τη ΝΥΧΤΑ. Καλημέρα σας»!!!
Να γιατί τα «καλά» νυχτερινά κέντρα αρχίζουν ακριβώς τα μεσάνυχτα κι έχουν πολλαπλάσια κέρδη απ’ αυτά που αρχίζουν 2-3 ώρες νωρίτερα! Γιατί όπως η λογική του κατήφορου είναι ο… πάτος, έτσι και η λογική της νύχτας είναι, λέει, το… ξημέρωμα!
Κάποιο νεαροί ιδεολόγοι του κλάμπινγκ, θύματα για να τα λυπάσαι, είπαν σε δημοσιογράφο:
«Κοίτα, εμείς έτσι διασκεδάζουμε. Γουστάρουμε τη φάση, είμαστε happy. Αυτή είναι η μουσική μας, γιατί μας τεντώνει όλα μας τα νεύρα. Χορεύουμε όλη τη νύχτα, δεν σκεφτόμαστε τίποτα, δεν λέμε τίποτα, γιατί δεν χρειάζεται. Ζούμε μόνο για να φέξει και να πέσουμε νεκροί για ύπνο… Το πιάνεις;»!!!
Λοιπόν, στην κατάσταση αυτή ευρισκόμενα τούτα τα παιδιά, πώς να καταλάβουν ότι υπάρχουν κάποιοι που τους εκμεταλλεύονται, ότι κερδίζουν απολύτως από τα γλέντια τους και θησαυρίζουν απ’ τον κενό της ψυχής τους και από την απελπισία τους, την οποία όλο κι εκτρέφουν και μεγαλώνουν στα κέντρα τους; Και ότι κάποιοι, που κινούν τα νήματα, τους χρησιμοποιούν ως μαριονέτες για τους καταχθόνιους σκοπούς τους;
Όχι δεν φταίνε οι νέοι! Οι διασκεδαστές φταίνε, που όχι μόνο τους μετέβαλλαν σε θαμώνες τους, αλλά και σε πιστούς οπαδούς τους ακόμη! Στο βάθος της ψυχής τους οι νέοι αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά. Και μια χείρα βοηθείας θέλουν για να βγουν από τον βάλτο, να οδηγηθούν μακριά απ’ το τέλμα στο οποίο βρίσκονται.
Είπε ένας απ’ τους νέους αυτούς σε δημοσιογράφο: «Η διασκέδαση σήμερα είναι … όρθια! Λες και είσαι επιβάτης τρόλλεϊ σε ώρα αιχμής. Μόνη διαφορά ότι υπάρχει μουσική. Έτσι «διασκεδάζουμε» –σε εισαγωγικά παρακαλώ – εμείς οι νέοι σήμερα. Όρθιοι μ’ ένα ποτό στο χέρι, έτοιμοι να κατέβουμε στην πρώτη στάση αν βρούμε κάτι καλύτερο…»!
Στ’ αλήθεια η χαρά, φίλοι, ποτέ της δεν μπορεί να γίνει εμπόρευμα στα χέρια των διεφθαρμένων και των αδίστακτων καπηλευτών της ανθρώπινης ψυχής. Το μυστικό της χαράς, είναι η ήρεμη και γαλήνια συνείδηση, που ποτέ ασφαλώς δεν μπορούν να εξα­σφαλίσουν τα αμαρτωλά διασκεδαστικά μέσα του καιρού μας. Ο σημερινός άνθρωπος, και ειδικά ο σύγχρονος νέος άνθρωπος, κάνει λάθος, τραγικότατο λάθος, όταν ταυτίζει τη χαρά της σωστής και τόσο απαραίτητης ψυχαγωγίας, με τις ψευδοτέρψεις της στιγμής. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να τη βρει εκεί...