Τα
κύματα είναι πολλά και η τρικυμία φοβερή· όμως δε φοβόμαστε μήπως
καταποντιστούμε, γιατί στεκόμαστε πάνω στο βράχο. Ας είναι μανιασμένη η
θάλασσα, δεν μπορεί να διαλύσει το βράχο· ας σηκώνονται ψηλά τα κύματα, δεν
έχουν τη δύναμη να καταποντίσουν το πλοίο του Ιησού. Πες μου: τι φοβόμαστε; Το θάνατο;
Για μένα όμως η ζωή είναι ο Χριστός και το να πεθάνω είναι κέρδος. Αλλά πες
μου: φοβόμαστε την εξορία;
Όμως η γη και το καθετί που τη γεμίζει, ανήκει στον
Κύριο. Αλλά μήπως φοβόμαστε δήμευση της περιουσίας; Τίποτε όμως δε φέραμε στον
κόσμο· είναι φανερό, επομένως, ότι και τίποτε δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας από
αυτόν. Και τα φοβερά πράγματα του κόσμου είναι αξιοκαταφρόνητα και τα χρήσιμα
φαίνονται γελοία. Δε φοβούμαι τη φτώχεια, δεν επιθυμώ τον πλούτο· δε φοβούμαι το
θάνατο, δεν εύχομαι να ζήσω, παρά μόνο για τη δική σας πνευματική πρόοδο. Για τούτο
και τώρα υπενθυμίζω και παρακαλώ την αγάπη σας να έχει θάρρος, γιατί κανείς δε
θα μπορέσει να σας χωρίσει από εμένα.
