Όπως ζητούμε τον καλό ιατρό για το σώμα μας, έτσι πρέπει να αναζητούμε και έμπειρο πνευματικό για την ψυχή μας και να δεχόμαστε τα ανάλογα επιτίμια που θα μας βάζει.
Εμείς δυστυχώς αναζητούμε τους ''αδυνάτους'' πνευματικούς, αυτούς που είναι στα μέτρα μας, που να ''καλύπτουν'' τα αμαρτήματά μας, ώστε να μας δίνουν άδεια να Κοινωνούμε. Συνάντησα έναν μορφωμένο κύριο και μιλούσαμε κάτι σχετικό και του λέω:
- Αγαπητέ μου, αυτό που κάνεις είναι αμαρτία!
- Εγώ, μου λέει, πήγα στον πνευματικό μου και μου είπε ότι δεν είναι τίποτα...
- Με συγχωρείς πάρα πολύ. Εσύ ξέρεις ότι είναι αμαρτία;
- Ναι ξέρω, αλλά ο πνευματικός μου...
- Εφόσον το ξέρεις, άρα ψάχνεις να βρεις έναν πνευματικό που δεν το ξέρει και κατά συνέπεια εφαρμόζεται το: εάν ένας τυφλός οδηγεί ένα άλλον τυφλό, θα πέσουν και οι δύο σε βαθύ λάκκο (Κατά Ματθαίον 15,14). Θα τον έπαιρνες αυτόν για ιατρό του σώματός σου; Όχι δεν θα τον έπαιρνες...
Να προσεχτεί ιδαιτέρως αυτό το πράγμα, για να μην βρεθούμε μπερδεμένοι, εν ημέρα Κρίσεως, τόσο εμείς, όσο και οι πνευματικοί μας.
