Όπως οι καιροί της φύσεως, δηλαδή ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το Καλοκαίρι, το Φθινόπωρο, ο ένας διαδέχεται τον άλλον, κατά τον ίδιο τρόπο και οι καιροί οι πνευματικοί, φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος και έτσι συνηθίζει η ψυχή σε όλες τις πνευματικές αλλοιώσεις και γίνεται σοφή και έμπειρη. Και αυτή η πείρα είναι χάρις, η οποία βαστάζει την ψυχή εν καιρώ των φοβερών αλλοιώσεων. Μόνον η υπομονή και η μακροθυμία παρέχουν κατάσταση ειρηνική και σκέψεις ωφέλιμες, οπότε βγαίνουμε ωφελημένοι από τους πειρασμούς.
