Μᾶς πόνεσε ὄντως πού μετατατράπηκε σέ τζαμί ἡ Ἁγια Σοφιά;

(πρωτοπρ. Βασιλείου Κοκολάκη, ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ)

Οὐαί ὑμῖν γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί, θά βροντοφώναζε ὁ Χριστός μας σέ μᾶς πρωτίστως τούς Ἕλληνες ὀρθοδόξους χριστιανούς.

Ὅταν ἀντί νά κρατήσουμε ἀνοιχτούς τούς ναούς μας ἐν περιόδῳ λοιμοῦ, τότε κι’ ἄν ἔπρεπε μάλιστα, ἐμεῖς κρυφθήκαμε ὅλοι στά σπίτια μας μετατρέποντάς τα ξαφνικά ἀπό τή μιά στιγμή στήν ἄλλη, δῆθεν, ἀπό οἴκους ἄρτων καί θεαμάτων ἀκολασίας σέ κατ’οἶκον ἐκκλησίες μετανοίας καί δακρύων, – καί τούς κλείσαμε, δέν θά παθαίναμε κάτι κακό; Μᾶς κόστισε πού ἔκλεισαν οἱ ναοί; Μᾶς κόστισε τελικά ἡ μετατροπή τῆς Ἁγια Σοφιᾶς σέ τζαμί; Ὦ τῆς ὑποκρισίας, τοῦ ψεύδους, τῆς βλασφημίας.

¨Μά κάναμε ὑπακοή¨ θά ποῦν κάποιοι πιστοί. Ποῦ; Σέ ποιόν; Θά ρωτήσουμε ἐμεῖς. Στή Σύνοδο τῶν 10; Αὐτή εἶναι ἡ συνοδικότητα καί δημοκρατικότητα τῆς ἐκκλησίας μας; Ἄλλα διδαχθήκαμε στίς θεολογικές σχολές.

¨Μά ἦταν γιά τό καλό μας ἡ καραντίνα· γιά τό καλό τοῦ συνανθρώπου μας¨ θά ποῦν ἄλλοι πιστοί.

Καί θά ρωτήσουμε: γιά ποιό συγκεκριμένα καλό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐνδιαφέρονται; Ξεχάσαμε τόν ἀντισυνταγματικό ΑΜΚΑ; τήν ἐπιβολή τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη; τήν ἐπίσκεψη τοῦ πάπα; τούς πλούσιους λαθρομετανάστες; Τό ξεπούλημα πρός τό παρόν τῆς Μακεδονίας; Τήν φασιστική ἀλλοίωση τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν; τήν ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας μας; Τόν θάνατο τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας μας; τήν ὁμόφωνη συγκατάθεση στή βουλή γιά τήν εἴσοδο στά σχολεῖα τοῦ μαθήματος τῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης; Τήν δημιουργική τάχα τηλεκπαίδευση μαθητῶν καί φοιτητῶν; τήν κατά καιρούς πολύμορφη πολεμική ἐναντίον τοῦ σταυροῦ, τῆς εἰκόνας, τῆς προσευχῆς, τῆς Θείας Κοινωνίας; Τήν παντελῆ ἀδιαφορία γιά πάσης φύσεως ἀναπηρίες καί γιά τά γηρατειά; Νισάφι πιά. Πόσο ἄλλο δούλεμα;

Ἡ οἰκία τοῦ πατέρα στήν παραβολή τοῦ ἀσώτου παρέμενε ἀνοιχτή καί γιά μετανιωμένους σάν τόν ἄσωτο καί γιά ἀμετανόητους (ἄλλο ἄν ἐκεῖνοι δέν ἔμπαιναν)· πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως ἡ πρόσκληση.

Ἄραγε ἄν γνώριζε ὁ πατέρας ὅτι κάποιος ἐκ τῶν προσκεκλημένων ἤ ὁ ἄσωτος γιός του εἶχε ἕναν ἰό πού θά κολλοῦσε τούς συνδαιτημόνες συνανθρώπους του, θά τοῦ ἔλεγε πώς δέν μπορεῖ νά μπεῖ γιά τό καλό τῶν ἄλλων; Δέν θά κατακρίναμε αὐτόν τόν πατέρα χαρακτηρίζοντάς τον ὡς ἄσπλαγχνο;

Ἄραγε ὁ πατέρας τῆς παραβολῆς θά τοῦ ἔλεγε ¨ἀνεύθυνο παιδί μου, πού κοιτᾶς μόνο τόν ἑαυτούλη σου, βάλε πρῶτα μία μάσκα καί γάντια, πλύνε καί μέ ἀντισηπτικό τά χέρια σου γιά τό καλό τό δικό μου, καί τῶν διαμενόντων στήν οἰκία¨ καί ¨δέν χρειάζονται ἀγκαλιές γιά νά σοῦ δείξω τήν ἀγάπη μου· σέ συγχωρῶ καί ἐξ ἀποστάσεως¨ ἤ θά ἀγκάλιαζε ἐξίσου ἔνθερμα καί ἐγκάρδια τόν ἄσωτο μετανοημένο γιό του, ὅπως καί ἔκανε; Δέν σκέφθηκε πόσο μολυσμένος θά ἦταν ἐνδεχομένως μετά ἀπό τή ζωή πού εἶχε κάνει. Δέν τοῦ εἶπε πρῶτα νά μπανιαριστεῖ καί μετά θά τόν ἀγκαλιάσει.

Κινδύνευε ἄραγε ὁ ἄσωτος νά κολλήσει κάτι ἄν ἔμπαινε στήν οἰκία; Ἤ ἀκόμη κι’ ἄν τό ἤξερε ὅτι κάποιος ἐκ τῶν ὅσων διαβιοῦσαν στήν οἰκία εἶχε κάποιον μεταδοτικό θανατηφόρο ἰό θά ἔμπαινε ἤ ὄχι;

Εἶναι ἤ δέν εἶναι ἡ οἰκία τῆς παραβολῆς ἡ Ἐκκλησία, πού δέν καταλαβαίνει ἀπό θάνατο καί μικρόβια; Ἄς μᾶς ἀπαντήσει ἐπιτέλους κάποιος ἀπό τούς ὑποστηρίζοντες πώς πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί πώς στό ναό ὑπάρχει πιθανότητα νά κολλήσεις ἀπό ὁτιδήποτε. Ἄς προσέξει ὅμως αὐτός πού θά τολμήσει νά ἀπαντήσει νά μή γίνει θεομάχος καί ἁγιομάχος. Νά προσέξει μήν ἀκυρώσει τήν σταύρωση καί τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί νά μήν βλασφημήσει τήν ἄκτιστη χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Θά μποροῦσε κανείς ποτέ νά φανταστεῖ ἕναν ἀπό τούς συγχρόνους ἁγίους μας, ἅγιο Παΐσιο, ἅγιο Πορφύριο, Ἅγιο Ἰάκωβο, νά φοροῦσε μάσκα καί νά μήν δεχόταν στό κελί του κάποιον πονεμένο καί προσβεβλημένο ἀπό τόν ἰό; Δέν θά ταν ὁ Χριστός τότε ἀνίκανος ἐνώπιον τοῦ ἰοῦ;

Ἄν ζοῦσε μέ σάρκα καί ὀστᾶ ἀνάμεσά μας ὁ Χριστός θά Τόν πλησιάζαμε μέ μάσκα; Θά τολμούσαμε νά Τοῦ ποῦμε ὅτι εἶναι ἀνεύθυνος καί νά βάλει μάσκα γιά τό καλό τῶν συνανθρώπων Του; Θά λέγαμε ἴσως πώς Ἐκεῖνος εἶναι καί τέλειος Θεός, ἄρα δέν μεταδίδει, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μεταδίδουμε; Ὅποτε θέλουμε δηλαδή ἀνάλογα μέ τό πῶς μᾶς συμφέρει, ἄλλοτε διδάσκουμε νά μοιάσουμε στόν Χριστό καί ἄλλοτε δέν μποροῦμε νά Τόν φτάσουμε; Ὧ τοῦ βολέματος!

Τό δίς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ. Ἄς μήν ξανακάνουμε τά ἴδια ἐπαίσχυντα ἀντίχριστα λάθη. Ἄς μήν ξανακλείσουμε τίς ἐκκλησίες. Ἄς μήν ξανακούσουμε τούς σχετικούς ἐμπειρογνώμονες πού ἄλλ’ἀντ’ἄλλων μᾶς λένε. Ἄς πατήσουμε στά σίγουρα χνάρια τῶν ἁγίων μας, ἀφοῦ ξέρουμε τί μᾶς συνιστοῦν αἰῶνες τώρα. Δέν εἶναι πρώτη φορά πού πέφτουμε σέ πανδημία. Ἄς προσκαλέσουμε ἀνοιχτά καί ἐλεύθερα τούς πάντες στό νοσοκομεῖο-Ἐκκλησία, πιστούς καί ἀπίστους νέους καί γέρους, ὑγιεῖς καί ἀσθενεῖς, ἄς πέσουμε στά γόνατα νά κάνουμε λειτουργίες, ἀγρυπνίες, παρακλήσεις, λιτανεῖες ζητώντας ἐν μετανοίᾳ καί μετά δακρύων τό πολύτροπο ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Μά θά πληρώσει πρόστιμο ὁ ναός σοῦ λένε ἄλλοι. Ἤ θά τόν κλείσουν.

Ἔ καί; Ἄν ἐκβίαζαν ἔτσι τούς ἁγίους μάρτυρες θά ἐπέλεγαν νά τούς εἶχαν κλειστούς τούς ναούς; Δέν τό πιστεύουμε. Και χρειάζεται νά πληρώσουμε; Θά ἐξαντλήσουμε κάθε νόμιμο ἔνδικο ἀνθρώπινο μέσο. Θά τό ἀπορρίψουν; Θά μᾶς φυλακίσουν; Δέν θά ‘πρεπε νά λέμε ¨βεβαίως νά μᾶς φυλακίσετε¨ ἀφοῦ εἶναι γιά τόν Χριστό μας; Τί θά ἀπολογηθοῦμε μετά θάνατον; Τόν κράτησα τόν ναό κλειστό γιά νά μή φάω ἐγώ καί ὁ ναός πρόστιμο; Ἀστεῖο Χιλιάδες ἅγιοι ἐξάλλου φυλακίστηκαν καί πρῶτος καί καλύτερος ὁ Χριστός.

Μᾶς πόνεσε ὄντως πού μετατράπηκε ἡ Ἁγια Σοφιά σέ τζαμί, ἄν μία φυλακή, οὔτε νά τή σκεφθοῦμε θέλουμε;

Ξέραμε ἐν περιόδῳ καραντίνας νά λιτανεύουμε καί νά προσκυνοῦμε σκυλιά, γατιά καί φαγώσιμα κοιλιᾶς. Ἀναμενόμενο δέν ἦταν νά προσκυνήσουμε τούρκικο φερετζέ, Ἀλλάχ καί τόν προφήτη του Μωάμεθ;

Καθόλου ἑπομένως περίεργη καί ἀπρόσμενη ἡ μετατροπή τῆς Ἁγια Σοφιᾶς σέ τζαμί. Δώσαμε δικαιώματα στόν διάβολο καί τώρα λουζόμαστε τίς συνέπειες. Καί ποῦ ‘μαστε ἀκόμη.

Ἄς κοιτάξουμε νά μήν ξαναμετατρέψουμε τήν ψυχή μας καί τό σῶμα μας ἀπό Ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ ἄντρο ληστῶν, σέ ναό εἰδωλολατρικό, παθῶν, ἀδικίας, ἀδιαφορίας καί σαρκολατρείας. Σέ τζαμί λατρείας δαιμόνων.

Βεβαίως πολύ καλά τά κείμενα πού δημοσιεύθηκαν ἀπό ὅλες τίς κομματικές παρατάξεις πού κατεδίκασαν τήν ἐπαίσχυντη προκλητική συμπεριφορά τῶν ὁμόρων γειτόνων μας ὡς πρός τήν Ἁγια Σοφιά, πού ἐξέφρασαν τήν πίκρα καί τόν πόνο τους γιά τό γεγονός. Ἀκόμη κι’ ἄν δέν τήν εἶδαν ὅλοι μέ ἑλληνορθόδοξο μάτι, ὡς ἕναν δηλαδή τεραστίας σωτηριολογικῆς σημασίας ὀρθόδοξο χριστιανικό ναό, ἀλλά τήν θεώρησαν ἔστω ὡς ἕνα κομβικό συμβολικό μνημεῖο πίστης, ἱστορίας, πολιτισμοῦ, μοναδικῆς ἀρχιτεκτονικῆς σύλληψης πού δέν ἔπρεπε νά βεβηλωθεῖ, ἀκόμη κι ἔτσι, χωρίς νά ὑποτιμοῦμε αὐτήν τή στάση, τό σημαντικότερο θά ἦταν ἡ μετατροπή τοῦ καθενός μας χωριστά σέ συνειδητό Χριστιανό πού νά ζεῖ τόν Χριστό καί νά γνοιάζεται γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά γι’ αὐτό καρφάκι δέν μᾶς καίγεται.

Ἄραγε θά γίνονταν διαδηλώσεις – συγκεντρώσεις – συλλαλητήρια, θά ἀκουγόταν ἔστω μιά κραυγή, παρά τίς δικτατορικές ἀπαγορεύσεις τῆς κυβέρνησης, ἄν μᾶς μείωναν ἤ ἔκοβαν συντάξεις καί μισθούς; ἄν μᾶς ἀπαγόρευαν νά πᾶμε σοῦπερ μάρκετ ἤ στό ἴδιο τό νοσοκομεῖο γιά θεραπεία ἀπό μία ἄλλη πάθηση, γιά τό καλό μας;…κανένας κορωνοϊός δέν θά μᾶς σταματοῦσε τότε. Τώρα; Καρφάκι δέν μᾶς καίγεται .

Μακάρι τήν Παναγία μας πού ὅλοι μας τήν ἀγαπᾶμε αὐθόρμητα, ἁγνά καί παραδείσια, νά τῆς ἐπιτρέψουμε ἀπό φέτος νά μᾶς μεταλλάξει ἐπί τῆς οὐσίας μας ψυχῇ τε καί σώματι καί κατόπιν νά τήν παρακαλέσουμε νά μᾶς ἀξιώσει νά λειτουργήσουμε στόν ἁγιολειψανοθεμελιωμένο ὀρθόδοξο ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Ἁγίας Σοφίας !!!