Τι
είναι fake news; Τι είναι θεωρία συνωμοσίας; Τι ακριβώς είναι η έκκληση
ανυπακοής; Ποιος ορίζει το τι είναι ψεύτικο και τι αληθινό στο
διαδίκτυο;
Πολύς
λόγος γίνεται από την κυβέρνηση για εισαγγελικές παρεμβάσεις και ποινές
για όσους επικαλούνται ή διαδίδουν όλα τα παραπάνω.
Η ελευθερία
του λόγου φαίνεται να εισέρχεται σε μια άκρως ανησυχητική γκρίζα ζώνη,
υπό την αιγίδα μιας απολυταρχικής «αστυνομίας» σκέψης. Μια «αστυνομία»
που σκόπιμα αποφεύγει να αποσαφηνίσει τι ακριβώς από τα παραπάνω θεωρεί
παράνομο και τι νόμιμο, ούτως ώστε να διατηρεί απόλυτη ελευθερία
κινήσεων και να βαφτίζει παρανομίες κατά το δοκούν.
Όσο πιο
ξεκάθαρος γίνεται ένας νόμος, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί ένας
πολίτης να γνωρίζει το πλαίσιο εντός του οποίου μπορεί να συμπεριφέρεται
νόμιμα. Όσο πιο ασαφής και ομιχλώδης είναι, τόσο η θέση της επίγνωσης
αντικαθίσταται από τον φόβο.
Μη γράψω αυτό, γιατί μπορεί να θεωρηθεί παράνομο.
Μην εκφράσω εκείνο, γιατί μπορεί να το εκλάβουν κάποιοι ως έκκληση ανυπακοής.
Μη μεταφέρω την τάδε είδηση, γιατί μπορεί να είναι fake news και να βρω τον μπελά μου.
Μην αμφισβητήσω τα τάδε στοιχεία, γιατί μπορεί να έρθω αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη.
Φόβος και απόλυτη φίμωση της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.
Κατά πόσο θυμίζουν όλα αυτά ένα κράτος στο οποίο υποτίθεται πως υπάρχει Δημοκρατία;
Πόσα
«καράτια» Δημοκρατίας στοιχίζει το σκεπτικό της κυβέρνησης που ορίζει
πως: «αλήθεια είναι μόνο αυτό που σου παρουσιάζουμε εμείς και όλα τα
άλλα είναι fake news»;
Και για να
είμαστε ακριβοδίκαιοι, τα fake news είναι όντως κακόβουλα προϊόντα
στημένης και ψεύτικης πληροφόρησης, που συνήθως έχουν στόχο να
προσελκύσουν αναγνώστες ή να διασπείρουν χάος.
Μοιραία όμως οδηγούμαστε στο αρχικό ερώτημα:
Ποιος δύναται να ορίσει τι είναι fake news και τι δεν είναι;
Ο
Χρυσοχοίδης; Ο Χαρδαλιάς; Ο Μητσοτάκης; Ο Τσιόδρας; Η Πρόεδρος της
Δημοκρατίας; Ο χ δημοσιογράφος του χ καναλιού που πήρε 1 εκατομμύριο
δωράκι από την κυβέρνηση;
Μήπως η
επιστημονική κοινότητα; Όμως ποια ακριβώς επιστημονική κοινότητα; Αυτή
που έχει πλαισιωθεί από την κυβέρνηση και κατευθύνεται πλήρως από αυτήν;
Οι άλλοι επιστήμονες που έχουν διαφορετικές απόψεις ή και εντελώς
αντίθετες απόψεις, δεν ανήκουν στην επιστημονική κοινότητα; Διαδίδουν…
fake news;
Πάμε και πιο ψηλά; Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας;
Ποιος; Αυτός
που βγάζει σχεδόν σκάρτα και επικίνδυνα τα Ρώσικα εμβόλια και σε όλα τα
ελεγχόμενα ειδησεογραφικά πρακτορεία προωθεί τα εμβόλια από
φαρμακευτικούς κολοσσούς της Αμερικής;
Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα το προφανές;
Aυτός δεν
είναι ένας μαραθώνιος της επιστήμης για να νικήσει τον ιό. Δεν είναι
τόσο ρομαντικά τα πράγματα όσο μας τα παρουσιάζουν τα δελτία ειδήσεων.
Είναι ένας μαραθώνιος σύγκρουσης κάποιων γιγαντιαίων οικονομικών
συμφερόντων που χρησιμοποιούν την επιστήμη ως όχημα που συνθλίβεται
ασφυκτικά σαν συστημική λεμονόκουπα, ώστε να αποδώσει αποτέλεσμα. Και το
αποτέλεσμα αυτό θα αποφέρει μυθικά κέρδη.
Σε αυτόν τον
μαραθώνιο – εκτός από το κύρος της επιστήμης – συνθλίβονται και άλλα
πράγματα, όπως ατομικές και θρησκευτικές ελευθερίες, κατοχυρωμένα
δικαιώματα και ιδιωτικά απόρρητα
Και φυσικά είναι και θέμα παγκόσμιου γοήτρου. Το ποια χώρα θα εμφανιστεί ως ο «σωτήρας» της ανθρωπότητας…
Ο σωτήρας
από μια πανδημία που σύμφωνα με τα λεγόμενα του καταξιωμένου επιστήμονα
Δρ. Ιωάννη Ιωαννίδη, έχει τον ίδιο αριθμό θυμάτων με αυτά της εποχικής
γρίπης…
Άραγε ο Δρ. Ιωαννίδης σε ποια… κοινότητα ανήκει;
Αλλά ας φτάσουμε και στις θεωρίες συνωμοσίας. Τι ακριβώς διώκεται σε αυτές;
Ποιος ορίζει
τι είναι θεωρία συνωμοσίας και ποιος ορίζει κατά πόσο είναι αληθής μια
θεωρία ή όχι; Σε μια δημοκρατική χώρα, ο καθένας θα πρέπει να έχει το
δικαίωμα να πιστεύει όποια θεωρία θέλει! Και όχι μόνο να την πιστεύει
αλλά και να έχει την ελευθερία να την εκφράζει, να την συζητά και να την
στηρίζει.
Οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση μας παραπέμπει απευθείας σε χουντικά καθεστώτα.
Άλλωστε και η
ίδια η ιστορία της ανθρωπότητας έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές, πως
πολλές λεγόμενες θεωρίες συνωμοσίας αποδείχθηκαν στη συνέχεια ως
πραγματικότητες.
Αν προωθείς
μια θεωρία με αθέμιτα και δόλια μέσα για να αποκομίσεις κάποια μορφή
κέρδους ή εξουσίας, τότε ναι, κινείσαι σε μονοπάτια παρανομίας.
Αν όμως απλά
εκφράζεις την άποψη σου, δεν δικαιούται κανείς να σου κλείνει το στόμα
για να μη του διαταράξεις το οικοδόμημα της «επικρατούσας» άποψης για τα
τρέχοντα γεγονότα.
Και οι εκκλήσεις σε ανυπακοή; Τι νεοχουντικό φρούτο είναι πάλι αυτό;
Μήπως ζήλεψαν τη… Σουλτανική Δημοκρατία του Ερντογάν;
Αν κάποιος αμφισβητεί ανοιχτά τις επίσημες θέσεις του κράτους, σημαίνει πως εξωθεί άλλους ανθρώπους σε ανυπακοή;
Δεν έχουμε
δικαίωμα να εκφράζουμε τις αμφιβολίες μας και να διαμαρτυρόμαστε για
άδικες κυβερνητικές αποφάσεις ή για εξωφρενικές επιστημονικές εισηγήσεις
της επίσημης «κοινότητας»;
Ας πάρουμε
για παράδειγμα τις σημερινές δηλώσεις του κύριου Χαρδαλιά που υποστήριξε
πως δεν ευθύνεται ο τουρισμός για την άνοδο των κρουσμάτων.
Όλοι
θυμόμαστε πως ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα πριν ανοίξουν τα σύνορα, όσον
αφορά τα κρούσματα. Όλοι ήμασταν μάρτυρες του ανεπαρκέστατου σχεδιασμού
της κυβέρνησης για την οργάνωση της φετινής τουριστικής σεζόν. Είδαμε
να εισέρχονται στη χώρα χιλιάδες τουρίστες από χώρες των Βαλκανίων άλλα
και από αλλού, χωρίς να γίνεται σοβαρός έλεγχος. Ακόμα και τα επίσημα
στοιχεία του κράτους ανακοίνωσαν πως τα περισσότερα εισαγόμενα κρούσματα
προέρχονται από Βαλκανικές χώρες.
Όλα αυτά προηγήθηκαν της εκτίναξης των εγχώριων κρουσμάτων.
Μέχρι τώρα
έχουν έρθει στη χώρα περισσότερα από δυόμιση εκατομμύρια τουρίστες, αλλά
δεν φταίει ο… κορονοτουρισμός για την εξάπλωση, ενώ κατά το πρώτο κύμα
της πανδημίας μας είπαν πως έφταιγε μια ομάδα προσκυνητών που ήρθε από
τους Αγίους Τόπους…
Και τώρα ο κύριος Χαρδαλιάς μας λέει πως… δεν ευθύνεται ο τουρισμός, αλλά η εγχώρια μετάδοση.
Πως είναι
δυνατόν να μην αμφισβητήσει κάποιος τέτοιους ισχυρισμούς σαν και αυτόν,
που είναι εξόφθαλμα αντίθετοι με την κοινή λογική;
Πώς να μην
σταθείς καχύποπτα σε λοιμωξιολόγους που Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή
στηρίζουν την χρήση της μάσκας και Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο την θεωρούν
επικίνδυνη;
Και αν
υποθέσουμε πως όλοι οι πολίτες συμμορφώνονται με αυτές τις νεοχουντικές
απαγορεύσεις και σταματήσουν τα «fake news», τις «θεωρίες συνωμοσίας»
και τις αμφισβητήσεις, έχουν την εντύπωση πως θα πάει μακριά αυτή η
βαλίτσα;
Όποιος δεν θα συμμορφώνεται με την προβληματική πειθώ τους, θα συμμορφώνεται με τον φόβο.
Φόβο για πρόστιμα, διώξεις και φυλακίσεις.
Η ιστορία όμως μας διδάσκει πως όποιος κυβερνάει με τον φόβο, βρίσκεται σε όχημα εξουσίας με πολύ κοντά ποδάρια…