Από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως η
κυβέρνηση έκανε βεβιασμένες και απερίσκεπτες κινήσεις σχετικά με τις
αποφάσεις του ανοίγματος των συνόρων και τον σχεδιασμό της στρατηγικής
που θα ακολουθήσει στη φετινή τουριστική σεζόν.
Πάτησε επάνω στον φαινομενικά επιτυχημένο τρόπο
διαχείρισης του λεγόμενου «πρώτου κύματος» του ιού, διαφήμισε τη χώρα
μας ως μια από τις ασφαλέστερες της Ευρώπης, έφτιαξε πρόχειρους
«μεγάλους περιπάτους», μοίρασε μερικά επιδόματα για να καμφθούν οι
αντιστάσεις, προετοίμασε ψυχολογικά τα «γκαρσόνια της Ευρώπης» (δηλαδή
εμάς) και διακήρυξε με περισσή βιασύνη το «ανοίξαμε και σας
περιμένουμε».
Γιατί είπαμε, η Ελλάδα χωρίς τον τουρισμό και τις επενδύσεις, είναι ένα τίποτα. Έτσι την έχουν καταντήσει.
Μόνο που δεν περιμέναμε μόνο εμείς. Περίμεναν και οι
εν δυνάμει τουρίστες. Υγιείς και νοσούντες. Συμπτωματικοί και
ασυμπτωματικοί. Ανιχνεύσιμα κρούσματα και μη ανιχνεύσιμα στο αρχικό
στάδιο της επώασης του ιού. Είναι φυσικώς αδύνατο να ανιχνεύσεις όλα τα
εισερχόμενα κρούσματα από το εξωτερικό.
Φυσικά αυτό το δεδομένο το γνώριζε καλά η κυβέρνηση
με το επιστημονικό επιτελείο της. Άρα το ότι το επίτρεψε, σημαίνει πως
ηθελημένα αποφάσισε να εφαρμόσει μια άτυπη και μερικώς ελεγχόμενη
«ανοσία της αγέλης».
Για ποιο λόγο; Μα φυσικά για έσοδα.
Όμως το ελεγχόμενο φαίνεται πως γίνεται σιγά σιγά… ανεξέλεγκτο.
Κατά τα άλλα, στη πρώτη φάση της εισβολής της
πανδημίας στην Ελλάδα κάπου στα τέλη Φεβρουαρίου, κάποιοι προσκυνητές
στους Άγιους Τόπους δέχτηκαν μιντιακό και διαδικτυακό λιντσάρισμα επειδή
«αυτοί έφεραν τον κορονοϊό στην Ελλάδα…».
Και οι απανταχού χριστιανοί της χώρας δέχτηκαν και αυτοί δημοσιογραφικό «ξέσκισμα» διότι «αυτοί εξαπλώνουν τον κορονοϊό στην Ελλάδα…».
Όμως όταν έχουμε να κάνουμε με κρατικά έσοδα και
γέμισμα ταμείων, ξαφνικά ο ιός γίνεται πιο ακίνδυνος, πιο ελεγχόμενος,
πιο ήπιος. Αλλά θυμόμαστε πως κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας
ήταν πιο επικίνδυνος, πιο φονικός, πιο ανεξέλεγκτος…
Οι χριστιανοί ήταν τότε επικίνδυνοι και ενοχλητικοί,
όμως οι τουρίστες αντιμετωπίστηκαν εξ’ αρχής από την κυβέρνηση σαν
μικροί ασυμπτωματικοί θεοί που πέφτουν από τον καταγάλανο ελληνικό
ουρανό μαζί με ένα «τούβλο» 500ευρα…
Αλλά και οι Έλληνες που πηγαινοέρχονται για ψώνια
στα Βαλκάνια και στην Τουρκία, δεν αποτελούν κίνδυνο δημόσιας υγείας;
Είναι ελεγχόμενο και αυτό το φαινόμενο;
Πέρα του ότι είναι απολύτως ντροπιαστικό για έναν
Έλληνα να επιλέγει να συνεισφέρει (ειδικά σε αυτήν την χρονική περίοδο)
στα έσοδα της Τουρκίας, είναι σαφώς επικίνδυνο και ανεύθυνο και για
υγειονομικούς λόγους.
Επιλεκτικές «ευαισθησίες» λοιπόν.
Τώρα τελευταία, αφού τα κρούσματα φαίνεται πως ανεβαίνουν και πάλι, θυμήθηκαν πως είναι επικίνδυνα και τα… πανηγύρια…
Ενώ αποφασίστηκε να επανέλθει και η τηλεοπτική
ενημέρωση σε εβδομαδιαία βάση από τον σκληρό του Μαϊάμι… Νίκο Χαρδαλιά,
για επιχειρησιακά ζητήματα που αφορούν την διαχείριση της πανδημίας.
Που θα καταλήξει όλο αυτό; Στη γνωστή καραμέλα τους, δηλαδή την
«ατομική ευθύνη». Μόνο έτσι θα μπορεί να «δικαιολογηθεί» μια νέα
πρακτική πανδημικής καταστολής.
Και ασφαλώς δεν θα φταίει η στρατηγική της
κυβέρνησης που κινήθηκε στα επίπεδα του «μπάτε σκύλοι αλέστε» για να
εισπράξει έσοδα, αλλά για άλλη μια φορά θα φταις εσύ πολίτη που πήγες στο πανηγύρι, εσύ που δεν φόραγες μάσκα στο λεωφορείο, εσύ που συνωστίστηκες στην παραλία και στο πάρκο, εσύ που περίμενες στην ουρά της τράπεζας και δεν χρησιμοποιείς την κάρτα σου, εσύ που στριμώχτηκες στην εκκλησία και κοινώνησες, εσύ που κατέβηκες στον δρόμο να διαμαρτυρηθείς και ασφαλώς εσύ που διατηρείς ακόμα αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των χειρισμών της κυβέρνησης…
Οι κυβερνώντες και οι τουρίστες δεν φταίνε ποτέ. Δεν
ευθύνονται για τίποτε. Έχουν πάντα δίκιο. Ο ανεύθυνος πολίτης είναι
αυτός που φταίει πάντα. Όχι ο εισαγόμενος ανεύθυνος πολίτης. Μόνο ο
εγχώριος…
Και αφού θα φταίει ο πολίτης, θα είναι ξανά δικαιολογημένο να του στερήσουν τις ατομικές του ελευθερίες…
Προς το παρόν υπερισχύουν οι φωνές της κυβέρνησης
που καθησυχάζουν τον κόσμο λέγοντας πως δεν θα υπάρξει δεύτερο lockdown.
Οι βίαιες διαδηλώσεις και τα επεισόδια που έγιναν στη Σερβία μας
δείχνουν πως οι λαοί είναι ήδη εξαγριωμένοι με τη λογική του «άνοιξε –
κλείσε» και ειδικά όταν οι κυβερνήσεις τους φέρονται ανεύθυνα και δεν
ακολουθούν κανένα σοβαρό σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης.
Οι λαοί φαίνεται πως είναι εξουθενωμένοι και αγανακτισμένοι από όλη αυτήν την παγκόσμια υγειονομική τρομοκρατία.
Έρχεται Δεκαπενταύγουστος. Η μεγάλη εορτή της κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το λεγόμενο και «Πάσχα του Καλοκαιριού» των Χριστιανών.
Για να δούμε, θα παρατηρηθούν τα ίδια φαινόμενα με
αυτά που έλαβαν χώρα κατά το κανονικό Πάσχα; Θα… θυμηθούν – όλως τυχαίως
πάλι – τότε την επικινδυνότητα του ιού; Θα αντιμετωπιστούν ξανά με άλλα
μέτρα οι Χριστιανοί και με άλλα σταθμά οι τουρίστες και οι… σιντριβανολάτρες;
Και αν ο μη γένοιτο γίνει ένα δεύτερο lockdown,
έχουμε την εντύπωση πως θα ξεκινήσει να χειροκροτεί ο κόσμος και πάλι
από τα μπαλκόνια; Θα μας καθησυχάσουν και πάλι οι περιφερόμενες
συναυλίες;
Θα ευδοκιμήσουν και πάλι οι χρυσοπληρωμένες καμπάνιες του «μένουμε σπίτι»;
Θα αρκεστούν οι πολίτες στο να πλένουν τα χέρια τους «πολύ σχολαστικά;».
