Ξέρετε τι είναι να σου χαλάσει το παπούτσι σου και να το πας για επιδιόρθωση στον ρολογά;
Τόσο αστεία και τόσο λάθος εργάζονται
εκείνοι που προσπαθούν να απαλείψουν τις αμαρτίες τους όχι με την
εξομολόγηση, αλλά με τις ελεημοσύνες, τα κεριά και τα τάματα.
Βρε άνθρωπε, δεν εξομολογήθηκες, δεν μετανόησες, κάψε όλα τα κεριά του κόσμου, θρέψε όλες τις χήρες και ορφανά του κόσμου, κάψε όλο το λάδι του κόσμου, πήγαινε σε όλα τα ερημοκκλήσια, μια σου αμαρτία δεν σου συγχωρείται!
Μπορείς να το καταλάβεις αυτό το πράγμα;
Εάν δεν πας στον πνευματικό, να σου
βάλει το πετραχήλι, να βάλεις το γόνατο κάτω και να πεις: «Ναι, εγώ το
έκανα!», κάνε ό,τι θες, δεν πρόκειται να έχεις άφεση, έστω και μιας μόνο
αμαρτίας σου!
Χρεωνόμαστε έναντι της δικαιοσύνης του Θεού.
Εδώ ο άνθρωπος, όταν είναι χρεωμένος
στον μπακάλη του, στον φούρναρή του και δεν έχει χρήματα να πληρώσει το
χρέος του, δεν έχει το πρόσωπο να δει κατάματα τον μπακάλη και τον
φούρναρη και γι΄αυτό και δεν περνάει μπροστά από τα μαγαζιά αυτά, αλλά
παίρνει άλλο δρόμο.
Ο Θεός δεν ζητάει να πας να πληρώσεις το
χρέος σου, αλλά το μόνο που ζητάει, είναι να πας να παραδεχθείς το
χρέος σου, για σου το χαρίσει, αλλά και πάλι οι άνθρωποι δεν πάνε στον
εξομολόγο.
Δεν τους αφήνει ο διάβολος, βάζοντας στο λογισμό τους, ένα σωρό δικαιολογίες.
Πηγή
