Ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος και ο π. Φιλόθεος Φάρος…

anavaseis

Το 1978 που ήλθε ο αείμνηστος Πατριάρχης Δημήτριος στην Αθήνα συνέβη το εξής χαρακτη­ριστικό στιγμιότυπο, το οποίο διηγήθηκε σε συ­νεργάτρια της Π.Ε.Γ., γνωστός μας ιερέας.  Βρι­σκόμουνα, είπε ο ιερέας  στο ιερό του Μη­τροπολιτικού Ναού Αθηνών.
Ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος ήλθε στο ιερό να χαιρετήσει τον Πατριάρχη που εκείνη τη στιγμή καθόταν. Όταν έσκυψε να φιλήσει το χέρι του, ο Δημήτριος ση­κώθηκε όρθιος και του είπε: Εγώ να σκύψω να φιλήσω το χέρι Σας. Εγώ μπορεί να μη σώσω καμμία ψυχή, εσείς όμως σώζετε πολλούς.

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες τέτοιες δηλώσεις από Πατριάρχες, Μητρο­πολίτες, ιερείς, διακεκριμένους πολίτες διεθνούς ακτινοβολίας από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που ομιλούν για την προσωπικότητα του ακαταπόνητου ποιμένα μακαριστού π. Αντωνίου και το σωτήριο έργο του.

Ο Ρώσσος Καθηγητής Alexander Dvorkin συ­μπυκνώνει… χαρακτηριστικά όλους όσους αναφέ­ρονται στα χαρίσματα του φλογερού αγωνιστού και το επωφελές έργον του. Όταν ήμουν στην Ελλάδα  γράφει σε επιστολή του ο κ. καθηγη­τής μετά την κοίμηση του πατρός  είδα πόσο πολύ ετιμάτο και εθαυμάζετο στη χώρα του. Μέ­σα από τη δουλειά του, από τα γραφόμενά του, από τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα του, ήταν γνωστός από όλους και είχε βοη­θήσει χιλιάδες ανθρώπων, βρίσκοντάς τους μέσα στο σκοτάδι της αυταπάτης και φέρνοντάς τους πίσω στο Χριστό. Ακαδημαϊκοί και μαθητές, πο­λιτικοί και άνθρωποι ταπεινών επαγγελμάτων, καλλιτέχνες και αγρότες, νέοι και γέροι, κλήρος και λαός, όλοι έρχονταν σ αυτόν, όλοι είχαν την ανάγκη από τη βοήθειά του, τη συμβουλή του. Ήταν ένας λαμπρός ποιμένας και ενδιαφερόταν για τις ψυχές εκατοντάδων ανθρώπων. Και με όλες του τις δραστηριότητες και τη ζωή του, πα­ρέμεινε ο δικός μας ιερέας, παράδειγμα προς μίμηση, έτοιμος να εγκαταλείψει τα πάντα, προκει­μένου να σώσει ένα χαμένο πρόβατο.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, κ. κ. Χριστόδουλος, Μητροπολίτης τότε Δημητριά­δος, σε επιστολή του στην αείμνηστη πρεσβυτέ­ρα του π. Αντωνίου, έγραφε μεταξύ άλλων: Η προς Κύριον εκδημία του φιλτάτου συζύγου σας και αγαπητού μας αδελφού εν Χριστώ αειμνή­στου π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου ύπηρξε βαρύ πλήγμα δια την στρατευομένην επί γης Εκκλησίαν μας, η οποία είχεν εύρει εις το πρόσωπόν του τον αδιαφιλονίκητον πρωταγωνιστήν του αγώνος αντιμετωπίσεως των ποικίλων εχθρών της Εκκλησίας.

Μοναδική,  ναι, μοναδική  εξαίρεση αποτε­λούν οι δηλώσεις του ιερέα π. Φιλοθέου Φάρου στο περιοδικό Μετρό. Γράφει ο συντάκτης του άρθρου μεταξύ άλλων:

Του περιοδικού Διάλο­γος, λέει ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος που … εκπλήσσει με το λόγο του, ηγείτο ο πατέρας Αλεβιζόπουλος, σαλεμένος άνθρωπος με έμμονες ιδέες καταδίωξης. Παντού ανακάλυπτε μαύρες δυνάμεις. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτό το κλίμα εξυπηρετεί όλες τις εξουσίες.

Τι να πει κανείς τώρα γι’ αυτές τις δηλώσεις ποιμένα της Εκκλησίας που μόνος αυτός δεν κατάλαβε, ότι το πρόβλημα των αιρέσεων και της παραθρησκείας αποτελεί το πιο σημαντικό ποιμαντικό πρόβλημα της Εκκλησίας μας. Πρό­κειται για ένα καθ’ αυτό οντολογικό ζήτημα κι όχι μόνον πρόγραμμα αντιμετώπισης εχθρών της Ορθόδοξης Πίστεώς μας. Εκφράζουμε όχι μόνο την πικρία μας, αλλά και την αγανάκτησή μας γι’ αυτές τις δηλώσεις, οι οποίες αποτελούν πισώπλατη βολή εναντίον του έργου της Π.Ε.Γ. και του Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων.

Η δήλωση αυτή του π. Φιλοθέου Φάρου τί­θεται κάτω από την παράγραφο του συντάκτου του άρθρου που λέγει: Καταδικάζονται συλλή­βδην οι άλλες θρησκευτικές δοξασίες, ο διαλογι­σμός και η γιόγκα, τα κέντρα ψυχικής υγιεινής, οι πολεμικές τέχνες, η ομοιοπαθητική, ο βελονι­σμός (ολιστική ιατρική) κ.λ.π.. Όπερ έδει δείξαι, θα λέγαμε για τον π. Φιλόθεο Φάρο, όπως έλεγαν οι μαθηματικοί, παλαιότερα, μετά την απόδειξη θεωρημάτων της Γεωμετρίας.

Με τον π. Φιλόθεο Φάρο είχαμε ασχοληθεί και στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο τεύχος 13 του Διαλόγου του 1998, με αφορμή την έκδοση βιβλίου του και την ομολογία του σε ρα­διοφωνική συζήτηση στην εκπομπή του π. Κων­σταντίνου Στρατηγοπούλου.

Έγραψε και είπε ο π. Φιλόθεος ότι διαλογισμός και προσευχή είναι το ίδιο πράγμα. Και γράψαμε τότε στο σχόλιό μας ότι: όσοι επαινούν ή παραδέχονται εκδηλώσεις της ασιατικής πνευματικότητας συντελούν αθελήτως ή όχι  στην ευόδωση του καταστρο­φικού έργου των αιρέσεων στη χώρα μας. Είναι οι ηθικοί αυτουργοί στην παγίδευση ανύποπτων ανθρώπων από οργανώσεις αντίθετες και ασυμ­βίβαστες με την ορθόδοξη πίστη.

Με την απαράδεκτη και περίεργη δήλωσή του στο περιοδικό Μετρό ο π. Φιλόθεος Φά­ρος συμπορεύτηκε λεκτικά, δυστυχώς, με τις νε­οφανείς ολοκληρωτικές αιρέσεις και τις ομάδες της παραθρησκείας που πολέμησαν τον π. Αντώνιο, τον συκοφάντησαν και τον εμίσησαν, γιατί στάθηκε εμπόδιο στα σχέδιά τους να εξουδετερώσουν την άμυνα της Εκκλησίας και να εμποδίσουν ν’ ακουστεί η φωνή της στη χώρα μας.

Ναι ο π. Αντώνιος μισήθηκε από τις αιρέσεις. Μισήθηκε απ΄ όλους εκείνους που ενσυνείδητα διάλεξαν την πλευρά του σκότους, απ’ όλους εκείνους που ενσυνείδητα διάλεξαν να εναντιωθούν στο Θεό.

Θα θυμίσουμε στον π. Φ. Φάρο ότι παρόμοιο λεξιλόγιο χρησιμοποίησε ο αποβιώσας δημοσιο­γράφος Βασίλης Ραφαηλίδης ο οποίος σε δημοσίευμά του απεκάλεσε τον αείμνηστο πατέρα Αντώνιο ψυχοπαθή (Ναζισμός με άλλο πρό­σωπο, σελ. 241-274).  Γράφει στο κεφάλαιο αυτό ο π. Αντώνιος, ότι ο κ. Ραφαηλίδης, επαφίεται στην χριστιανική μας ανεκτικότητα και μεγαλοθυμία, όταν αναφέρει ισχυρισμούς γεγονό­των αναληθών.

Λάσπη και συκοφαντίες εξαπέλυσε εναντίον του π. Αλεβιζοπούλου η Σαηεντόλοτζυ, ο Τάκης Αλεξίου και άλλοι πολλοί που κινούνται στους χώρους των νέων κοσμοθεωριακών κινήσεων ή συνηγορούν υπέρ αυτών όπως ο κ. Κουναλάκης και άλλοι. Και είναι μάλλον αυτονόητο να συ­μπεριφέρονται έτσι οι πάσης φύσεως ομάδες και να αποκαλούν θρησκευτικό φανατισμό το ποι­μαντικό έργο της Εκκλησίας που ξεσκεπάζει το αληθινό πρόσωπο των ομάδων αυτών και προ­ειδοποιεί ότι αυτές είναι ασυμβίβαστες προς την Ορθόδοξη πίστη.
Όταν όμως ορθόδοξοι κληρικοί κάνουν τέ­τοιου είδους δηλώσεις ή συμμετέχουν σε εκδηλώσεις και σεμινάρια των ομάδων, όπως έκανε ορθόδοξος καθηγητής θεολογίας ή ακολουθούν την Βασούλα και παρευρίσκονται στις ομιλίες της κ.λ.π., τότε βάλλεται πισώπλατα το έργο

Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 25

Αντιαιρετικό Εγκόλπιο

Αξίζει να παραθέσουμε τον τρόπο που βλέπει την Ορθόδοξη Εκκλησία ο π. Φιλόθεος Φάρος με δικές του λέξεις.

« Η Εκκλησία είναι η μόνη σήμερα που συνεχίζει την τακτική των ανατολικών χωρών πριν από την περεστρόικα, των οποίων ο μονολιθικός κρατικός τύπος περιέγραφε αποκλειστικά τα επιτεύγματα του καθεστώτος, την επιτυχία του πενταετούς και τις χιλιάδες τόνους καλαμποκιού και πατάτας που παρήγαγαν οι κολεκτίβες και δεν έκανε ποτέ κανέναν υπαινιγμό για την φτώχια, την εξαθλίωση, τον αλκοολισμό, την πορνεία, τις πολλαπλές αντιδράσεις.
Έτσι τα εκκλησιαστικά έντυπα σήμερα ή θριαμβολογούν για τα κουτιά το γάλα που συνελέγησαν για τους Βουλγάρους ή για τα εγκαίνια Πνευματικών Κέντρων, που είτε γίνονται φωλεές νυχτερίδων, είτε εφοδιάζονται με ηλεκτρονικά παιχνίδια και βίντεο για την “…εκκλησιαστική” διαπαιδαγώγηση των νέων και για τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις νέων σε μεγάλα στάδια, όπου ακολουθούνται φασιστικά πρότυπα που ακολούθησαν και όλες οι πολιτικές παρατάξεις στον τόπο μας και με τα οποία ο άνθρωπος από πρόσωπο μεταβάλλεται σε μάζα, ή παρουσιάζουν φωτογραφίες χρυσοστολισμένων επισκόπων που παρελαύνουν στους δρόμους και, σπανιώτερα, φωτογραφίες επισκόπων που επισκέπτονται ασθενείς ή άλλους αναξιοπαθούντες, σαν να αποτελεί αυτό το γεγονός είδηση.
Γενικά, βασικός στόχος του εκκλησιαστικού τύπου είναι η προβολή έργων βιτρίνας, που σχεδιάζονται και εκτελούνται σαν έργα βιτρίνας και που ακόμη αποτελούν θλιβερή εφαρμογή μιας ακτιβιστικής κοσμικής ιδεολογίας, προ πολλού χρεωκοπημένης.»

παπα-Φιλόθεος Φάρος

anastasiosk.blogspot.com