Η αγιοπατερική διδασκαλία για την εγκράτεια και τη σωφροσύνη ως πρόταση αντί των προγραμμάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Ιωάννης Λίτινας

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων εκμεταλλεύεται -ομολογουμένως με μεγάλη επιτυχία- την άγνοια και απροθυμία του σύγχρονου ανθρώπου να μάχεται κατά των παθών του, την τάση του να τα δικαιολογεί, να τ’ αγαπά και εν τέλει να τα υπερασπίζεται, ανυψώνοντάς τα σε δήθεν ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα, για τα οποίες πρέπει μάλιστα να αισθάνεται υπερήφανος.

Έχοντας αυτόν τον σπουδαίο σύμμαχο στο πλευρό της, συνεχώς αναπτύσσει μεθοδικά δια μέσου των οργάνων της σε όλους τους τομείς της ζωής μας, πρακτικές που εξυπηρετούν τους στόχους της, με κύριο και τελικό στόχο την οριστική αποξένωση του ανθρώπου από το Χριστό και τη λατρευτική προσκύνηση του επερχομένου αντιχρίστου.

Βασικός τομέας μέσα από τον οποίο δρομολογούνται και κατευθύνονται οι πρακτικές αυτές είναι η πολιτική. Αν παρακολουθήσει κανείς τα νομοσχέδια, που φέρνουν προς ψήφιση τα πιστά όργανα της ΝΤΠ τις τελευταίες δεκαετίες και τα οποία αντιστρατεύονται ευθέως το Νόμο του Τριαδικού Θεού ή που κρυφίως τον υπονομεύουν, εύκολα θα συμπεράνει τα ανωτέρω.

Ένα τέτοιο νομοσχέδιο εσχάτως, από το Υπουργείο Παιδείας, είναι και αυτό που εισάγει τα αντίθεα προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα νήπια και παιδιά του δημοτικού από αγνώστους. Παρά τις αντιδράσεις μας, χιλιάδων γονέων στη δημόσια διαβούλευση για την εισαγωγή αυτή, και με σύμμαχο την παγίως χαλαρή και επιζήμια στάση της ηγεσίας της Εκκλησίας σε κάθε κρίσιμο θέμα υπεράσπισης της πίστεως, του έθνους και του ποιμνίου της, η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση των προγραμμάτων αυτών. Η εξυπηρέτηση, άλλωστε, των νεοταξικών στόχων είναι υπεράνω κάθε πολιτικού κόστους. Κάθε ατομικό, συλλογικό ή εθνικό δικαίωμα που στέκεται εμπόδιο στην επίτευξη αυτών, εύκολα καταφρονείται. Ακόμα κι αυτού που έχει ο γονιός στο να υπερασπίζεται και γαλουχεί το παιδί του κατά τις ορθόδοξες χριστιανικές πεποιθήσεις του. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα των γονέων και όχι οποιασδήποτε ΜΚΟ ή «φορέα υγείας» ή έστω «ειδικού», την είσοδο των οποίων στα σχολεία σχεδιάζει το Υπουργείο.

Επειδή το θέμα είναι σοβαρότατο και ως γονείς έχουμε να δώσουμε λόγο στο Χριστό για τα παιδιά μας, προτρέπουμε να ενημερωθούμε σχετικά, από την αξιόλογη ημερίδα: «Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στα Σχολεία: Αγωγή ή χειραγώγηση;»

Εξ’ αυτής θα αρκεσθούμε περιληπτικά μόνο να αντλήσουμε τις πληροφορίες, ότι τα προγράμματα αυτά (CSE Comprehensive Sexual Education) που προωθεί το Τοπικό Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στην Ευρώπη και έχει υιοθετήσει το Υπουργείο Παιδείας,

1) Διδάσκουν στα παιδιά:
α) Τη σεξουαλική ευχαρίστηση
β) Πως να συναινούν στο σεξ.
γ) Την άποψη πως συγκεκριμένες παρά φύσιν σεξουαλικές επαφές είναι κανόνες συμπεριφοράς ασφαλείς και εξ ίσου αποδεκτές με την κανονική επαφή.

2) Προωθούν:
α) την ομοφυλόφιλη/ αμφιφυλόφιλη συμπεριφορά.
β) τη σύγχυση των φύλων.
γ) την πρώιμη σεξουαλική ανεξαρτησία.
δ) την ατομική ή αμοιβαία σεξουαλική αυτοϊκανοποίηση.
ε) τον ακτιβισμό για τα σεξουαλικά δικαιώματα.
Και όλα αυτά καταστρατηγώντας τα γονεϊκά δικαιώματα, υποβαθμίζοντας τις παραδοσιακές αξίες, εξοβελίζοντας το φόβο Θεού, και παραπέμποντας σε επιβλαβείς πηγές πληροφόρησης.

Οι ορθόδοξοι αγωνίζονται να εξασκούν την σωφροσύνη και την εγκράτεια. Αυτές τις αρετές προσπαθούν με κάθε κόπο να εμπνεύσουν και στα παιδιά τους, μέσα σε μια ηθικώς φθίνουσα κοινωνία που τροφοδοτεί τα πάθη.

«Τοῦτο γάρ ἐστιν ἐγκράτεια, τὸ μηδενὶ ὑποσύρεσθαι πάθει».1 Μόνο τις αξίες αυτές αν διδάσκονταν στα παιδιά μας, όλα όσα επαγγέλλονται (ψευδώς) τα προγράμματα αυτά, θα επιτυγχάνονταν και πολλά περισσότερα. Σωφροσύνη, χρειάζονται να διδαχθούν τα παιδιά, που είναι η εγκράτεια και το να στέκονται υπεράνω από τα πάθη που τα πολεμούν2, διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος, του οποίου η παιδαγωγική είναι απαράμιλλη.

«Ἐκριζώσωμεν ἡδονὰς, καὶ καταφυτεύσωμεν ἐγκράτειαν»3 παραινεί.

Από τους Αγίους μαθαίνουμε ότι τα πάθη, είναι ασθένειες της ψυχής και η άσκηση των αρετών, η θεραπεία τους. Αν τα παιδιά διδαχθούν, εγκολπωθούν και συνειδητοποιήσουν αργότερα αυτή την αλήθεια, πόσα κακά θα αποσοβηθούν στην κοινωνία!

«Τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τά ἁμαρτήματα, ἡ γαστριμαργία, ἡ πορνεία, ἡ ἀκαθαρσία, ἡ ἀσέλγεια, ἡ φιλοχρηματία, ἡ τῆς δόξης ἐπιθυμία. Ἴασις τούτων καὶ θεραπεία, ἡ ἐγκράτεια, ἡ νηστεία, ἡ κακοπάθεια, ἡ ἀκτημοσύνη, ὁ τῶν χρημάτων πρὸς πένητας σκορπισμὸς, ἡ τῶν ἀθανάτων ἐκείνων ἔφεσις, ἡ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὄρεξις…»4 κηρύττει ο Μέγας Αθανάσιος. Τα προγράμματα ΣΔ όμως, αθωώνουν τα αμαρτήματα αυτά και τα νομιμοποιούν. Αντί να διδάξουν ποιο είναι το αληθινό κάλλος της ψυχής, την αμαυρώνουν με τη διαστροφή.

«Τί οὖν ἐστι κάλλος ψυχῆς; Σωφροσύνη, ἐπιείκεια, ἐλεημοσύνη, ἀγάπη, φιλαδελφία, φιλοστοργία, ὑπακοὴ Θεοῦ, νόμου πλήρωσις, δικαιοσύνη, συντριβὴ διανοίας. Ταῦτα κάλλη ψυχῆς»5 μας νουθετεί ο ι.Χρυσόστομος και αναγνωρίζοντας ότι η πορνεία είναι γλυκιά και δύσκολo να υπομείνεις τη σωφροσύνη, επισημαίνει εντούτοις την κατοίκηση του διαβόλου στην πρώτη, και του Χριστού στη δεύτερη:

«Ἡδεῖα ἡ πορνεία, ἀλλ’ ἐπιβλαβής· τραχεῖα ἡ σωφροσύνη, ἀλλ’ ἐπωφελής. Ἡ πορνεία συμπράττουσαν ἔχει τοῦ σώματος τὴν φύσιν· σωφροσύνη συνεργοῦσαν ἔχει τοῦ Πνεύματος τὴν χάριν. Ὅπου τοίνυν πορνεία, ἐκεῖ ὁ διάβολος κατοικεῖ ὅπου δὲ σωφροσύνη, ἐκεῖ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπαναπαύεται»6

Εάν μάθουν τα παιδιά να υποτάσσουν τα πάθη και να αντιπαραβάλλουν στο θυμό την αγάπη, και στην επιθυμία τη σωφροσύνη, θα απολαύσουμε λαμπρούς νέους με φωτισμένο, υγιή λογισμό:

«Ἐάν ἐστιν ἐν τῷ θυμῷ ἀγάπη καὶ φιλανθρωπία, καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ καθαρότης καὶ σωφροσύνη, ὁ λογισμός ἐστι πεφωτισμένος· ἐὰν δέ ἐστιν ἐν τῷ θυμῷ μισανθρωπία, καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ ἀκολασία, ὁ λογισμός ἐστιν ἐσκοτισμένος. Ὁ μὲν οὖν λογισμὸς τότε ὑγιαίνει, καὶ σωφρονεῖ, ὅταν τὰ πάθη ἔχῃ ὑποτεταγμένα…»7

Ο Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία, πάντοτε επεσήμαινε τη σπουδαιότητα της παιδαγωγίας που έλαβε από την ευσεβεστάτη και ασκητική μητέρα του, με την οποία είχε, όχι μόνο φυσικό και συναισθηματικό σύνδεσμο, αλλά κυρίως πνευματικό. 8

Ο ίδιος διηγείται:
«Ἡ μητέρα μου πρόσεχε πολύ το θέμα τῆς σωφροσύνης τῶν παιδιῶν της. Ὅταν κάποτε με εἶδε νά βάζω τά χεράκια μου, για να τά ζεστάνω ἀνάμεσα στά πόδια μου, μοῦ εἶπε διακριτικά και με πραότητα: Παιδί μου Ἰάκωβε, μήν ξαναβάλεις τά χεράκια σου ἀνάμεσα στά πόδια σου, γιατί ὅσα παιδάκια κάνουν αὐτό τό πρᾶγμα πεθαίνουν οἱ γονεῖς τους καί τά ἴδια χτικιάζουν. Ὅταν ἐγώ τῆς εἶπα ὅτι κρυώνουν τά χεράκια μου γι’ αὐτό τά βάζω ἐκεῖ γιά νά τά ζεστάνω, μοῦ ἔφτιαξε δυό μάλλινα γαντάκια, σάν κάλτσες μάλλινες, τά ὁποῖα φοροῦσα στά χέρια μου γιά να ζεσταίνομαι. Μέ τόση διάκριση και προσοχή παρακολουθοῦσε ἡ μητέρα μου το θέμα τῆς σωφροσύνης».9

Τέτοια ήταν η διαπαιδαγώγηση μητέρων, που παρέδιδαν Αγίους στον κόσμο. Καθόλου παράδοξο που ειδοποιήθη για τη κοίμησή της, τρεις ημέρες νωρίτερα, από τον φύλακα άγγελό της και εκείνη με τη σειρά της προετοίμασε γι’ αυτήν την στιγμή, τον αγαπημένο της Ιάκωβο.

Σήμερα όμως ο σκοτισμένος κόσμος, αντί να καταφύγει στους φωταγωγούς της ευτυχίας, τους Πατέρες της Εκκλησίας και τους Αγίους, καταφεύγει σε ψευδοεπιστήμες που ψυχή δεν παραδέχονται, δικαιολογούν και ενισχύουν τα πάθη του μεταπτωτικού ανθρώπου και παραμυθιασμένος όπως είναι για την αποτελεσματικότητα των πλανεμένων θεωριών τους, τις ακολουθεί πιστά, αποκομίζοντας την καταδίκη του.

Εμείς όμως ας ποθήσουμε κι ας ακολουθήσουμε τους αγαπώντας ημάς Αγίους:

«Πόθησον τοὺς ἁγίους, ἵνα ὁ ζῆλος αὐτῶν ἑλκύσῃ σε πρὸς ἀρετήν».10

Η διδασκαλία των Πατέρων είναι αυτή που θέτει τις βάσεις μιας υγιούς κοινωνίας, αποτρέπει από τα σύγχρονα κακά, προστατεύει από κινδύνους, προάγει την αρετή και την αγιότητα και νοηματοδοτεί τη ζωή. Πόσο μεγάλη βοήθεια θα δέχονταν τα παιδιά, αν αντί άλλης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης διδάσκονταν αγιοπατερικές νουθεσίες για δοκιμή της εγκράτειας στην επιθυμία και την ηδονή, χαλιναγωγώντας τις αισθήσεις, και αντιδρώντας σε λογισμούς ηδυπαθείας και το θέλημα της σαρκός, ενσπείρωντας το φόβο του Θεού, όπως διδάσκει ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος.11

Ο Άγιος Παΐσιος, ο μέγας ευεργέτης του ζαλισμένου από την πλάνη κόσμου, λέει:
«Καὶ βλέπω σήμερα ποὺ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πῶς ἔχουν ἀγριέψει! Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὸ παιδάκι θὰ ἠρεμήση, θὰ γίνη καλό παιδί, γιατί δέχεται τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζεται. Δὲν τὰ ἀφήνουν νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μην ἐπηρεασθοῦν ἀπὸ τὰ πνευματικά! Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀνοησίες ὄχι μόνον δὲν τὰ ἀπομακρύνουν, ἀλλὰ τούς τὶς διδάσκουν κιόλας!…Ἀλλά σκοπός τούς τώρα εἶναι νὰ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Τὰ δηλητηριάζουν, τὰ μολύνουν μὲ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τὴν πίστη τους. Τὰ ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ καλό, γιὰ νὰ τὰ ἀχρηστέψουν. Τὰ καταστρέφουν ἀπὸ μικρά. Καὶ τὰ παιδάκια, φυσικά, ἀπὸ ἀρνάκια γίνονται κατσικάκια».12

Και συμπλήρωνε: «Ὅταν παραβαίνη ἕνας ἄνθρωπος μία ἐντολὴ τοῦ Εὐαγγελίου, εὐθύνεται μόνον αὐτός. Ὅταν ὅμως κάτι ποὺ ἀντίκειται στὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου γίνεται ἀπὸ τὸ κράτος νόμος, τότε ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλο τὸ ἔθνος, γιὰ νὰ παιδαγωγηθῆ».13

Είναι πραγματικό συμφέρον της Πατρίδας μας εάν φυλάξουμε τις εντολές των Πατέρων, δεδομένης της εξ’ ανατολών απειλής και των μεταναστών: «Ἔλεγεν ὁ ἀββᾶς Μωϋσῆς ἐν Σκήτει· «ἐὰν φυλάξωμεν τὰς ἐντολὰς τῶν πατέρων ἡμῶν, ἐγὼ ἐγγυῶμαι ὑμᾶς πρὸς τὸν Θεόν, ὅτι βάρβαροι οὐκ ἔρχονται ὧδε! Εἰ δὲ μὴ φυλάξωμεν, ἐρημωθῆναι ἔχει ὁ τόπος οὗτος»14 Αν δεν ακολουθήσουμε τους Πατέρες, βάρβαροι θα μας ερημώσουν τον τόπο….

Ας μη «τα βάζουμε» λοιπόν με το Θεό. Δεν μας συμφέρει ως έθνος….

Με τη Χάρη Του, η μάχη των γονέων -ερήμην δυστυχώς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας- για το μάθημα των θρησκευτικών κερδήθηκε, τουλάχιστον σε ανώτατο δικαστικό επίπεδο. Μένει η συμμόρφωση του κράτους με τις αποφάσεις του ΣτΕ. Γιατί να μην κερδηθεί και αυτό της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης; Ας κάνουμε το ανθρώπινο κι ας αφήσουμε τα υπόλοιπα στο Θεό, όπως συχνά έλεγε ο Άγιος Παΐσιος.

Ιωάννης Λίτινας

---

1. Ιωάννης Χρυσόστομος. PG.62,673.

2. Ιωάννης Χρυσόστομος. PG.63,599 :«σωφροσύνη γάρ ἐστιν ἐγκράτεια, καὶ τὸ μαχομένων περιγενέσθαι τῶν ἡδονῶν».

3. Ιωάννης Χρυσόστομος. PG.60,719.

4. Μέγας Αθανάσιος. PG.28,1397.

5. Ιωάννης Χρυσόστομος. PG.52,413.

6. Ιωάννης Χρυσόστομος. PG.60,706.

7. Μέγας Αθανάσιος. PG.28,1397.

8. Ἕνας ἅγιος Γέροντας ὁ μακαριστός π. Ἰάκωβος. 1996. Έκδοση των Πατέρων της Ι.Μονής Οσίου Δαβίδ Γέροντος, Λίμνη Ευβοίας, (σελ.24-25)

9. Ως άνω, σελ.10

10. Μέγας Αθανάσιος. PG.28,1412.

11. Εφραίμ ο Σύρος. Λόγος ΚΒ’ περί εγκράτειας:
«Ἐγκράτεια ἐπὶ ἐπιθυμίας καὶ ἡδονῆς πονηρᾶς, τὸ κρατεῖν τῆς αἰσθήσεως καὶ μὴ συγκαταπίπτειν ταῖς συμβαινούσαις ἐπιθυμίαις, τὸ μὴ κατατίθεσθαι τοῖς λογισμοῖς ἡδυπάθειαν ὑποβάλλουσι, τὸ μὴ ἡδύνεσθαι ὡς ἅτε δὴ πράσσων τὸ μύσος, τὸ μὴ ποιεῖν τὸ θέλημα τῆς σαρκός, ἀλλὰ χαλινοῦν τῷ φόβῳ τοῦ Θεοῦ»

12. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου. 1998. Λόγοι Α’ .Με Πόνο Και Αγάπη Για Τον Σύγχρονο Άνθρωπο. Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής «Ιωάννης ο Θεολόγος». Σουρωτή Θεσσαλονίκης. (σελ.300).

13. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου. 2002. Λόγοι Δ’ .ΟικογενειακήΖωή. Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής «Ιωάννης ο Θεολόγος». Σουρωτή Θεσσαλονίκης. (σελ.78).

14. Αποφθέγματα Πατέρων PG. 65,283.