Δημοσιεύθηκε («Το Βήμα» 24.10.2000) ότι μετά το χρυσό ολυμπιακό
μετάλλιο του Μιχάλη Μουρούτσου, το Υπουργείο Παιδείας έσπευσε, σε
συνεργασία με την Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό, να εντάξει πιλοτικά το
Ταεκβοντό σε δύο σχολεία της Αργυρούπολης και του Περιστερίου, και ότι
σύντομα αυτό θα γίνει και σε άλλα σχολεία. Μάλιστα βασικός στόχος της
ΕΛΟΤ είναι να μπει στα Δημοτικά και στα Γυμνάσια.
Βέβαια αυτό δεν είναι παράξενο από την πλευρά της ΕΛΟΤ, αφού έτσι
πολλά μέλη της θα εργαστούν και αυτό που διδάσκουν θα κερδίσει προβολή
διαρκείας. Το Υπουργείο Παιδείας όμως, που σπεύδει να εισάγει το
κορεατικό Ταεκβοντό στα σχολεία, δείχνει την ίδια σπουδή να εισάγει άλλα
ελληνικά αθλήματα που και διεθνείς διακρίσεις φέρνουν, και τις
παρενέργειες που έχουν σε μικρά παιδιά και εφήβους τα «μαχητικά
αθλήματα» δεν έχουν; Άραγε το χρυσό μετάλλιο του Κ. Κεντέρη και τα τόσα
άλλα μετάλλια στο στίβο, την άρση βαρών, την ενόργανη γυμναστική κ.ο.κ.
έχουν μικρότερη αξία;
Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Ταεκβοντό, πρόκειται για μια σύγχρονη
αθλητική διασκευή των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών της Κορέας, οι
οποίες βασίζονται – όπως όλες οι ανατολικές πολεμικές τέχνες – στις
θρησκευτικές και «φιλοσοφικές» αντιλήψεις των ανατολικών λαών, δηλ. τον
Ταοϊσμό, Βουδισμό και τα συναφή. Η κανονική του μορφή περιλαμβάνει
διδασκαλία διαλογισμού – ασχέτως αν πολλοί Έλληνες δάσκαλοι δεν το
κάνουν – και οι φόρμες του δεν είναι απλώς μια διαδοχή επιθετικών και
αμυντικών κινήσεων, αλλά ένας ολόκληρος μυστικιστικός κώδικας (πράγμα
που και να θέλει ο δάσκαλος, δεν μπορεί να το αλλάξει). Όσοι το θεωρούν
ένα απλό άθλημα, ιδού η ανάλυση προπονητή με τίτλο
«ονομασίες-φιλοσοφίες» από το περιοδικό «Ταεκβοντό»: «Το Τεγκούκ
Οχ-Τσανγκ βρίσκεται κάτω από το σύμβολο του ανέμου. Παρά τις καταιγίδες
και τους τυφώνες, ο αέρας έχει μια καλή σημασία… μοιράζει τους σπόρους
και διασκορπά τα μαύρα σύννεφα. Συμβολίζει τη δύναμη της καταστροφής και
της ανακατασκευής (Σ.Σ. πρβ. το θεό των Ινδουϊστών Σίβα). …Σύμφωνα με
τη φύση του αέρα, το τεγκούκ οχ τσάνγκ είναι ήρεμα και δυναμικά
δομημένο. Η ησυχία και ο ρυθμός διακόπτονται όμως σε μερικά σημεία από
τις δυνατές τεχνικές, γεγονός που υπογραμμίζει τη συμβολική δύναμη του
αέρα».
Ο Ιάπωνας προπονητής της εθνικής ομάδας του Καναδά έχει δηλώσει: «Το
Ταεκβοντό δεν έχει σχέση με θεολογία. Ταεκβοντό κάνουμε απ’ τη στιγμή
που θα γεννηθούμε ώσπου να πεθάνουμε. Όταν πεθάνουμε τ’ αφήνουμε στη
θεολογία». Εκτός του ότι η «φιλοσοφία» των πολεμικών τεχνών είναι
θρησκευτικού περιεχομένου, οπότε η ανατολική θεολογία περνά μέσω αυτής,
δεν ξέρω ποιος Ορθόδοξος γονιός θα ήθελε το παιδί του να ασχολείται μια
ζωή με Ταεκβοντό (πράγμα πολύ πιθανό αν μάλιστα το αρχίσει από την
τρυφερή ηλικία του Δημοτικού, αφού πολεμικές τέχνες και «μαχητικά
αθλήματα» του τύπου εύκολα γίνονται μανία και ανάγονται σε τρόπο ζωής),
και να σκεφτεί τη θεολογία όταν θα… πεθάνει. Όμως είναι με χρήματα των
Ορθοδόξων Ελλήνων, και όχι των Βουδιστών Κορεατών, που εισάγεται το
Ταεκβοντό στα ελληνικά σχολεία.
Ας μην αναφερθούμε εκτεταμένα σε θέματα σωματικής ακεραιότητας των
μαθητών, και στη δημιουργία εξαρτημένων αντανακλαστικών άμυνας και
επίθεσης, που σαμποτάρουν την εν Χριστώ ελευθερία του ανθρώπου. Υπάρχει
κάτι άλλο που οι γνωρίζοντες πολεμικές τέχνες ξέρουν καλά: Από τεχνικής
πλευράς, το Ταεκβοντό είναι κατώτερο από άλλες πολεμικές τέχνες όπως το
Καράτε, κι ακόμα περισσότερο το Κουνγκ Φου. Αυτός λοιπόν που θα έχει
αποκτήσει μανία με την αυτοάμυνα και θα θέλει να αισθάνεται πιο
«ασφαλής», δεν θα περιοριστεί στο Ταεκβοντό. Θα προχωρήσει και σε άλλες
πολεμικές τέχνες που έχουν ακόμα πιο έντονη μαγικοθρησκευτική χροιά, με
ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ήδη σε σχολές άλλων πολεμικών τεχνών φοιτούν
διάφοροι που δεν ικανοποιήθηκαν από τις μαχητικές δυνατότητες του
Ταεκβοντό. Φαίνεται λοιπόν ότι το να εισαχθεί αυτό στα ελληνικά σχολεία
είναι ένας σίγουρος τρόπος να αλλοιωθεί πολιτιστικά και θρησκευτικά η
επόμενη γενιά Ελλήνων.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Διάλογος» τευχ. 22, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2000
Βρείτε το περιοδικό «Διάλογος» στη διεύθυνση http://www.ecclesia.gr/greek/press/dialogos/dialogos.html
