ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Πράξ.
β' 1 – 11
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ιωάν.
ζ' 37—52, η' 12
«Και επλήσθησαν
άπαντες Πνεύματος Αγίου» (Πράξ. β' 4 )
Μια από τις
μεγάλες, υποσχέσεις τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης, εκπληρώνεται
σήμερα. Κατά τον Υμνωδόν: «Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν και
προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν». Γιορτάζουμε την κάθοδο, την
επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και μέσα από αυτήν την εκπλήρωση των υποσχέσεων
του Θεού προς τους ανθρώπους, καθώς και την ολοκλήρωση των ελπιδοφόρων
προσδοκιών του ανθρώπου.
Σήμερα, λοιπόν, εκπληρώνεται η εξαγγελία του
Θεού προς τον άνθρωπο που αφορά στον ερχομό και τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
Μια εξαγγελία που έγινε διά μέσου του Προφήτου Ιωήλ: «Και εκχεώ από του
Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα» (Ιωήλ γ'1 ). Μια εξαγγελία που επαναλαμβάνεται
από τον Χριστό για τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος και ότι, «όταν θα έρθει
Εκείνος, το Πνεύμα της Αληθείας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια» (Ιωάν.
ιστ'13). Για τούτο και λίγο πριν την Ανάληψη Του στους ουρανούς, τους
πληροφορούσε ότι, «Ενώ ο Ιωάννης βάπτιζε με νερό, εσείς θα βαπτιστείτε σε λίγες
μέρες με Άγιο Πνεύμα» και ότι «θα λάβετε δύναμη όταν θα έρθει το Άγιο Πνεύμα σε
σας»(Πράξ. α'5 και 8).
Με τη συμπλήρωση,
λοιπόν, πενήντα ημερών από το Πάσχα και την Ανάσταση του Χριστού, εκπληρώνονται
οι πιο πάνω εξαγγελίες και το Άγιο Πνεύμα μπαίνει δυναμικά στην Ιστορία και στη
ζωή των ανθρώπων. Σήμερα με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ιδρύεται επί
της γης η Εκκλησία και συνεχίζεται το λυτρωτικό έργο του Χριστού. Σήμερα το
Άγιο Πνεύμα έρχεται «επί πάσαν σάρκα» μεταμορφώνοντας τον κόσμο. Από σήμερα το
Άγιο Πνεύμα παραμένει στην Εκκλησία. Από σήμερα το Άγιο Πνεύμα φωτίζει τους
ανθρώπους, τους απαλλάσσει από τα πάθη, καταργεί τις κάθε λογής διακρίσεις και
τους ενώνει σε μια ψυχή και μια καρδιά. Μια ενότητα που θα τους απομακρύνει από
την ιδιοποίηση των υλικών αγαθών και θα γίνει η απαρχή να μοιράζεται ο άνθρωπος
αυτά που έχει με τον συνάνθρωπο που δεν έχει. Και το σημαντικότερο, όλη αυτή η
μεταστροφή, όλη αυτή η αλλαγή γίνεται ελεύθερα και χωρίς κανένα εξαναγκασμό.
Όπως αισθητή ήταν
η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, «ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας» και…
«ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός, εκάθισέ τε εφ' ένα έκαστον
αυτών…», άλλο τόσο άμεσα και αισθητά ήταν και τα αποτελέσματά της. Όπως
ακούσαμε και στον σημερινό « Απόστολο»: «Όλοι τότε πλημμύρισαν από Πνεύμα Άγιο
και άρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους έδινε
το Άγιο Πνεύμα».
Πλούσια, λοιπόν και αισθητά τα αποτελέσματα
των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Οι αγράμματοι ψαράδες γίνονται πάνσοφοι.
Αυτοί δε, που πριν λίγο καιρό αρνούνταν τον Χριστό, ακόμα και με όρκο μπροστά
σε μια υπηρέτρια και που παρέμεναν έγκλειστοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων»,
τώρα γίνονται άφοβοι. Έτσι, ανοίγοντας τις κλειστές πόρτες και άφοβοι πια,
ομολογούν τα μεγαλεία του Θεού. Τέλος, ξεπερνώντας ελλείψεις, ατέλειες και
αδυναμίες, αναδεικνύονται πρότυπα αρετής και αγιότητας. Αυτοί, που με τη Χάρη
του Αγίου Πνεύματος μεταμορφώθηκαν ριζικά και έγιναν μιμητές του Χριστού, στη
συνέχεια προσκαλούν τους ανθρώπους να μιμηθούν τη δική τους ζωή. Προτρέπει ο
Απόστολος Παύλος: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού» (Α' Κορ. ια'1).
Μιμηθείτε εμένα όπως κι εγώ μιμούμαι τον Χριστό.
Αυτή είναι η
δύναμη του Θεού. Αυτή που μεταμορφώνει δια του Αγίου Πνεύματος και μετατρέπει
τους αρνητές σε ένθερμους υποστηρικτές. Αυτή που καθιστά τους διώκτες σε
«σκεύος εκλογής» και Αποστόλους των εθνών, όπως τον Σαύλο-Παύλο (Πράξ. θ'15).
Αυτή η δύναμη του
Θεού και κατ' επέκταση η δωρεά του Αγίου Πνεύματος προσφέρεται για όλους. Αρκεί
ο άνθρωπος να δεχθεί να γίνει αποδέκτης αυτής της προσφοράς. Κατά συνέπεια, ο
καθένας καλείται, ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα, φυλετική καταγωγή, μόρφωση ή
κοινωνική τάξη, να γίνει αποδέκτης της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος. Παράλληλα
καλείται ο καθένας να επιβεβαιώσει αυτή την αποδοχή, μέσα από την καθημερινή
ζωή του, που θα εκφράζεται με μια πολυμορφία αρετών, όπως και τα πολλαπλά χαρίσματα
του Αγίου Πνεύματος.
Κατά τον Απόστολο Παύλο, ο καρπός των αρετών
είναι ενιαίος και αδιάσπαστος, όπως και «ο καρπός του Αγίου Πνεύματος».
Ομολογεί ότι: «Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η
μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα η πίστη, η εγκράτεια» (Γαλ. ε' 22-23).Κατά
συνέπεια, δεν νοείται επιλεκτική προτίμηση ή, επιλεκτική άσκηση αρετών.
Οι αρετές
συνυπάρχουν και η κάθε μια επιβεβαιώνει την άλλη. Η πίστη υλοποιείται και
εκφράζεται μέσα από την ταυτόχρονη αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Κατά
τον Απόστολο Παύλο: «Εκείνος που αγαπάει, έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη,
εκείνος που αγαπάει δεν ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει, ούτε
περηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής, ούτε ευερέθιστος, ξεχνάει το
κακό που του έχουν κάνει». (Α' Κορ.ιγ'4-5).
Μέσα από τις αρετές πρέπει να ασκούμε τον
εαυτό μας ωφέλιμα προς όλους. Ακόμα μέσα από την αυτοκυριαρχία, με τον έλεγχο
του θυμού, μέσα από την κυριαρχία στη γλώσσα τη σάρκα και τα πάθη, θα
επιβεβαιώνουμε τις εξαίρετες σχέσεις μας με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και τον
ίδιο τον εαυτό μας. Ιδιαίτερα δε, θα επιβεβαιώνουμε ότι και εμείς έχουμε γίνει
αποδέκτες των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.
Αδελφοί μου, στ'
αλήθεια μπορεί ο καθένας από μας να επιβεβαιώσει με έργα τα πιο πάνω ή μήπως
μέσα από την απραξία μας ή και τις πράξεις μας βλασφημούμε το Άγιο Πνεύμα; Ας
μην ξεχνούμε ότι ο Θεός από συγκατάβαση μπήκε στην Ιστορία και έγινε άνθρωπος,
στο πρόσωπο του Χριστού, για να μας οδηγήσει στη σωτηρία και τη θέωση. Σήμερα και
πάλι ο Θεός από συγκατάβαση έρχεται μέσα στον κόσμο ,στο πρόσωπο του Αγίου
Πνεύματος και σκηνώνει ανάμεσά μας. Ας το παρακαλέσουμε, λοιπόν, να σκηνώσει
και μέσα μας. Το «ελθέ και σκήνωσον εν ημίν», ας γίνει καθημερινή παράκληση. Ας
γίνει όχι μόνο διακαής πόθος, αλλά την ίδια στιγμή και το εφαλτήριο για την
αντίστοιχη βελτίωση της όλης ζωής και συμπεριφοράς μας. Ας παρακαλέσουμε θερμά
το Άγιον Πνεύμα. «Παράκλητε Αγαθέ… ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς
από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών». Αμήν.
