“Γιατί μας ωθείτε σε παθητική στάση προς την αδικία;”

Καλησπέρα,διάβασα την απάντησή σας για την αδικία, ότι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με υπομονή και ταπείνωση, όμως και Συγχωρέστε μου, με αυτόν τον τρόπο δηλαδή την παθητική στάση στο πρόβλημα αυτό δεν το διαιωνίζει; Θα έχουμε και τους πολέμιους της πίστεως να θεωρούν την Ορθοδοξία υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση. Μήπως μπορούμε να πούμε ότι ναι δέχομαι να με αδικούν γιατί είμαι ράθυμος στα πνευματικά και δεν μετανιώνω πότε με την αποδοχή της αδικίας στο πρόσωπό μου θεωρείται κατά κάποιον τρόπο εξιλασμός,αλλά δεν δέχομαι να αδικείται ο πλησίον μου;
Ευχαριστώ

Είναι απολύτως βέβαιο πως αυτή η “παθητική” όπως χαρακτηρίζεται από το άτομο που υποβάλλει την ερώτηση στάση, μόνο παθητική δεν είναι! Και αυτό για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί θέλει πραγματικά πολλή δύναμη ψυχής για να δείξει κάποιος υπομονή, ταπείνωση και πραότητα στη διαχείριση μιας αδικίας. Μόνο ένας ενεργητικός, γεμάτος δύναμη, αποφασιστικότητα και ακράδαντη θέληση άνθρωπος μπορεί να επιδείξει αυτά τα στοιχεία.

Δεύτερον, γιατί μόνο αν υπάρξουν τα στοιχεία της υπομονής, της ταπείνωσης και της πραότητας, θα επιτευχθεί ο στόχος του να μην διαιωνιστεί το κακό, να σταματήσει να τρέφεται η αδικία. Έχει παρατηρηθεί άλλωστε, ότι ο άνθρωπος που πιστεύει ότι έχει διαπραχθεί εις βάρος του κάποια αδικία, συνήθως κατευθύνει την οργή του όχι μόνο σε αυτόν που τον έχει αδικήσει, αλλά και σε τρίτους. Καταλήγοντας να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο, δημιουργούνται αλυσιδωτές συμπεριφορές αδικίας και από τις δύο πλευρές. Μόνο, και το τονίζουμε, μόνο τα τρία παραπάνω στοιχεία (υπομονή, ταπείνωση και πραότητα) μπορούν να αναχαιτίσουν τα συναισθήματα της οργής που ο αδικημένος νιώθει.

Θα προτείνουμε όμως και μια, ας τη χαρακτηρίσουμε, πιο ενεργητική στάση – συμπεριφορά στο πρόβλημα της αδικίας. Ένα μέτρο που είναι πάντα πολύ αποτελεσματικό! Και αυτό είναι η ΠΡΟΣΕΥΧΗ! Δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιαστικό, σημαντικό, ευεργετικό και κυρίως ενεργητικό από το να προσευχηθώ για μια άδικη συμπεριφορά. Απόδειξη του πόσο σημαντική είναι η προσευχή, είναι το πόσο την μισεί ο μισόκαλος διάβολος (ο οποίος άλλωστε βρίσκεται πίσω και από κάθε αδικία). Τόσο δεν τη θέλει, που βάζει πολλά εμπόδια σε εμάς, που με τη σειρά μας δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε σ΄αυτή. Όταν όμως η προσευχή μας γίνεται σταθερά, με δύναμη και με αγάπη  ακόμη και για αυτούς που μας αδικούν (αλλά και για εμάς τους ίδιους ώστε να μας δυναμώνει ο Κύριος, να σηκώνουμε με υπομονή την αδικία) τότε τα αποτελέσματα είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Ας το δοκιμάσουμε και ας το εφαρμόζουμε αυτό το δυναμικό μέτρο της προσευχής συνεχώς και για κάθε θέμα στη ζωή μας. Λοιπόν, στάση δυναμική και προσευχή!

πηγή