Άραγε υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που
πιστεύουν πως η Νέα Δημοκρατία έχει οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε (καλό
μπορεί να) πρεσβεύει ένα δεξιό πολιτικό κόμμα;
Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμα πως η Νέα Δημοκρατία ανήκει στον χώρο της δεξιάς ή ο ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της αριστεράς;
Υπάρχουν ακόμα κάποιοι «ρομαντικοί» που θεωρούν πως υφίσταται ακόμα Δεξιά και Αριστερά στα πολιτικά κόμματα της Ελληνικής Βουλής;
Το εισαγγελικό αίτημα που κατατέθηκε για ψήφιση στο κοινοβούλιο σχετικά με την άρση ασυλίας του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και 53 ακόμα εν ενεργεία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκε μετά από μήνυση δύο πολιτών. Η μήνυση αυτή επεδίωκε να δικαστούν και να καταδικαστούν οι πολιτικά υπεύθυνοι για την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Σε σύνολο 219 βουλευτών, κατά της άρσης ασυλίας ψήφισαν 207, ενώ 11 μόλις βουλευτές τάχθηκαν υπέρ και ένας δήλωσε παρών. Οι βουλευτές της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝ.ΑΛ., του ΚΚΕ και του ΜέΡΑ25, αποφάνθηκαν ομόφωνα πως τέτοιου είδους θέματα λύνονται μόνο πολιτικά, με πολιτικό κριτή τον ελληνικό λαό (μέσω της ψήφου) και όχι δια της ποινικής οδού…
Έτσι οι 207 αυτοί βουλευτές, «κάρφωσαν» και το τελευταίο «καρφί» στο ιστορικό «φέρετρο» του ονόματος της ένδοξης Μακεδονίας.
Τι μας δείχνει αυτή η ξαφνική σύμπνοια όλων αυτών των κομμάτων που ενώ για πολύ λιγότερο σοβαρά θέματα ξιφουλκούν πολιτικά με μανία μεταξύ τους, αλλά σε αυτήν την περίπτωση έγιναν «συντρόφια» και ομοϊδεάτες ;
Μήπως τους «πήρε ο πόνος» για να υπερασπιστούν την τιμή και την υπόληψη των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά και όχι.
Αυτή η ιλαροτραγική ψηφοφορία μας υπενθυμίζει (για άλλη μία φορά) πως αυτό το συνονθύλευμα αλληλoκαλυπτόμενων συμφερόντων που λέγεται Ελληνική Βουλή, δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια συντεχνία μικροκομματικών επιδιώξεων, ένα πολιτικό σινάφι που έχει ως πρωταρχικό στόχο την διατήρηση των καρεκλών και δεν διστάζει να καταπατά συχνά πυκνά τις (δήθεν) ιδεολογικές διαφορές, για να καταφέρει να μακροημερεύσει.
Καμία ουσιαστική ιδεολογική διαφορά δεν υφίσταται πλέον. Η «δεξιά» και η «αριστερά» είναι ξεθωριασμένα, ξεπερασμένα πολιτικά αφηγήματα που διαιωνίζονται σκόπιμα από τα ίδια τα κόμματα για ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Ασφαλώς η μεγαλύτερη παραφωνία σε αυτήν την ψηφοφορία ήταν η απόλυτη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας, είχαν κάνει «σημαία» τους, την δήθεν αντίθεση τους απέναντι στην κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, συμμετείχαν και υποβοηθούσαν τα παλλαϊκά συλλαλητήρια και ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσίαζαν τους εαυτούς τους σαν να ήταν σύγχρονοι «Μακεδονομάχοι». Σε μεγάλο βαθμό ήταν αυτή τους η (υποκριτική όπως φάνηκε) πολιτική συμπεριφορά, που τους έδωσε και τη νίκη στις εκλογές.
Όμως όλοι μας γνωρίζουμε την κυβίστηση που επακολούθησε στην στάση τους απέναντι στην συμφωνία των Πρεσπών. Το περιβόητο αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη ακούγεται μέχρι και σήμερα: « Ήταν μια κακή, μία επιζήμια για τη χώρα συμφωνία, αλλά δεν παύει να είναι μια διεθνής συμφωνία και οφείλουμε να την σεβαστούμε και να την τηρήσουμε».
Όμως πέρα από αυτό. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει πλέον πως το κόμμα αυτό έχει οποιαδήποτε σχέση με την προώθηση της πολιτικής ατζέντας που (υποτίθεται πως) έχει να κάνει με μία φιλοδεξιά προσέγγιση;
Μήπως προωθεί την ανάδειξη της Ελληνικής Ιστορίας; Πώς; Με το να προστατεύει και να αβαντάρει πολιτικά τους αρχιτέκτονες της παραχώρησης μακεδονικής ιθαγένειας και μακεδονικής γλώσσας στους Σκοπιανούς;
Με το να συστήνει επιτροπές τύπου «Ελλάδα 2021», που αποδομούν συστηματικά κάθε ιερό και όσιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα; Με το να επιτρέπουν να λασπολογείται η φήμη του Καποδίστρια και του Καραϊσκάκη;
Με το να αδιαφορούν να αναβαθμίσουν ένα σωρό προβληματικά βιβλία ιστορίας στα σχολεία, αλλά να έχουν μοναδικό τους μέλημα το πως θα εγκαταστήσουν κάμερες στις τάξεις;
Μήπως όμως προωθούν την ανάδειξη και την προστασία της Ορθοδοξίας; Το αντίθετο!
Στη ψηφοφορία για την άρση ασυλίας των 54 βουλευτών, υποστήριξαν ένθερμα πως δεν πρέπει να ποινικοποιηθούν οι πολιτικές επιλογές.
Όμως δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ποινικοποιήσουν τις θρησκευτικές επιλογές και ελευθερίες!
Δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό, στο να κλείσουν τις εκκλησίες, να συλλάβουν ιερείς, να απαγορεύσουν τη Θεία Κοινωνία, να βγαίνουν χωρίς αιδώ στις τηλεοράσεις και να προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα, να μπαίνουν στις εκκλησίες με μάσκες μη και κολλήσουν «ορθοδοξίτιδα»…
Η υποκρισία είναι μία. Δεν έχει ούτε δεξιό ούτε αριστερό πρόσωπο. Έχει μονάχα δεξιό και αριστερό προσωπείο..
Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμα πως η Νέα Δημοκρατία ανήκει στον χώρο της δεξιάς ή ο ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της αριστεράς;
Υπάρχουν ακόμα κάποιοι «ρομαντικοί» που θεωρούν πως υφίσταται ακόμα Δεξιά και Αριστερά στα πολιτικά κόμματα της Ελληνικής Βουλής;
Το εισαγγελικό αίτημα που κατατέθηκε για ψήφιση στο κοινοβούλιο σχετικά με την άρση ασυλίας του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και 53 ακόμα εν ενεργεία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκε μετά από μήνυση δύο πολιτών. Η μήνυση αυτή επεδίωκε να δικαστούν και να καταδικαστούν οι πολιτικά υπεύθυνοι για την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Σε σύνολο 219 βουλευτών, κατά της άρσης ασυλίας ψήφισαν 207, ενώ 11 μόλις βουλευτές τάχθηκαν υπέρ και ένας δήλωσε παρών. Οι βουλευτές της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝ.ΑΛ., του ΚΚΕ και του ΜέΡΑ25, αποφάνθηκαν ομόφωνα πως τέτοιου είδους θέματα λύνονται μόνο πολιτικά, με πολιτικό κριτή τον ελληνικό λαό (μέσω της ψήφου) και όχι δια της ποινικής οδού…
Έτσι οι 207 αυτοί βουλευτές, «κάρφωσαν» και το τελευταίο «καρφί» στο ιστορικό «φέρετρο» του ονόματος της ένδοξης Μακεδονίας.
Τι μας δείχνει αυτή η ξαφνική σύμπνοια όλων αυτών των κομμάτων που ενώ για πολύ λιγότερο σοβαρά θέματα ξιφουλκούν πολιτικά με μανία μεταξύ τους, αλλά σε αυτήν την περίπτωση έγιναν «συντρόφια» και ομοϊδεάτες ;
Μήπως τους «πήρε ο πόνος» για να υπερασπιστούν την τιμή και την υπόληψη των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά και όχι.
Αυτή η ιλαροτραγική ψηφοφορία μας υπενθυμίζει (για άλλη μία φορά) πως αυτό το συνονθύλευμα αλληλoκαλυπτόμενων συμφερόντων που λέγεται Ελληνική Βουλή, δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια συντεχνία μικροκομματικών επιδιώξεων, ένα πολιτικό σινάφι που έχει ως πρωταρχικό στόχο την διατήρηση των καρεκλών και δεν διστάζει να καταπατά συχνά πυκνά τις (δήθεν) ιδεολογικές διαφορές, για να καταφέρει να μακροημερεύσει.
Καμία ουσιαστική ιδεολογική διαφορά δεν υφίσταται πλέον. Η «δεξιά» και η «αριστερά» είναι ξεθωριασμένα, ξεπερασμένα πολιτικά αφηγήματα που διαιωνίζονται σκόπιμα από τα ίδια τα κόμματα για ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Ασφαλώς η μεγαλύτερη παραφωνία σε αυτήν την ψηφοφορία ήταν η απόλυτη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας, είχαν κάνει «σημαία» τους, την δήθεν αντίθεση τους απέναντι στην κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, συμμετείχαν και υποβοηθούσαν τα παλλαϊκά συλλαλητήρια και ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσίαζαν τους εαυτούς τους σαν να ήταν σύγχρονοι «Μακεδονομάχοι». Σε μεγάλο βαθμό ήταν αυτή τους η (υποκριτική όπως φάνηκε) πολιτική συμπεριφορά, που τους έδωσε και τη νίκη στις εκλογές.
Όμως όλοι μας γνωρίζουμε την κυβίστηση που επακολούθησε στην στάση τους απέναντι στην συμφωνία των Πρεσπών. Το περιβόητο αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη ακούγεται μέχρι και σήμερα: « Ήταν μια κακή, μία επιζήμια για τη χώρα συμφωνία, αλλά δεν παύει να είναι μια διεθνής συμφωνία και οφείλουμε να την σεβαστούμε και να την τηρήσουμε».
Όμως πέρα από αυτό. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει πλέον πως το κόμμα αυτό έχει οποιαδήποτε σχέση με την προώθηση της πολιτικής ατζέντας που (υποτίθεται πως) έχει να κάνει με μία φιλοδεξιά προσέγγιση;
Μήπως προωθεί την ανάδειξη της Ελληνικής Ιστορίας; Πώς; Με το να προστατεύει και να αβαντάρει πολιτικά τους αρχιτέκτονες της παραχώρησης μακεδονικής ιθαγένειας και μακεδονικής γλώσσας στους Σκοπιανούς;
Με το να συστήνει επιτροπές τύπου «Ελλάδα 2021», που αποδομούν συστηματικά κάθε ιερό και όσιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα; Με το να επιτρέπουν να λασπολογείται η φήμη του Καποδίστρια και του Καραϊσκάκη;
Με το να αδιαφορούν να αναβαθμίσουν ένα σωρό προβληματικά βιβλία ιστορίας στα σχολεία, αλλά να έχουν μοναδικό τους μέλημα το πως θα εγκαταστήσουν κάμερες στις τάξεις;
Μήπως όμως προωθούν την ανάδειξη και την προστασία της Ορθοδοξίας; Το αντίθετο!
Στη ψηφοφορία για την άρση ασυλίας των 54 βουλευτών, υποστήριξαν ένθερμα πως δεν πρέπει να ποινικοποιηθούν οι πολιτικές επιλογές.
Όμως δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ποινικοποιήσουν τις θρησκευτικές επιλογές και ελευθερίες!
Δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό, στο να κλείσουν τις εκκλησίες, να συλλάβουν ιερείς, να απαγορεύσουν τη Θεία Κοινωνία, να βγαίνουν χωρίς αιδώ στις τηλεοράσεις και να προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα, να μπαίνουν στις εκκλησίες με μάσκες μη και κολλήσουν «ορθοδοξίτιδα»…
Η υποκρισία είναι μία. Δεν έχει ούτε δεξιό ούτε αριστερό πρόσωπο. Έχει μονάχα δεξιό και αριστερό προσωπείο..
