Δευτέρα 18 Μαΐου 2020

Καὶ ἐγένετο ἀφορισμός!

Δὲν θὰ ἀναφερθῶ ἐδῶ στὰ σχετικὰ θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιολογικὰ ζητήματα σὲ βάθος. Ἀλλὰ θὰ πῶ ἁπλῶς ὅτι τὰ τρία πολιτικὰ πρόσωπα κατὰ τῶν ὁποίων ἔγινε ὁ ἀφορισμὸς ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Ἀμβρόσιο, ἀλλὰ καὶ οἱ περισσότεροι πολιτικοί τους ὁποίους παίζουν τὰ ΜΜΕ, οὕτως ἢ ἄλλως δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι. Καὶ αὐτὸ προκύπτει σαφῶς ἀπὸ πλῆθος ἐνεργειῶν καὶ δηλώσεών τους. Ὁ Ἀμβρόσιος, λοιπόν, δὲν τοὺς ἐπέβαλε στὴν οὐσία κάποια ποινή, ἀλλὰ μόνο διέγνωσε τὴν κατάσταση αὐτή. Καὶ ὡς ἐπίσκοπος ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ κινούμενος τοὺς ἀφόρισε, ὥστε νὰ καταλάβουν μὲ τὸν πλέον σαφῆ τρόπο αὐτοὶ οἱ βαπτισμένοι χριστιανοί, ὅτι μὲ τὶς ἐνέργειες καὶ τὶς δηλώσεις τοὺς ἔχουν θέσει τοὺς ἑαυτοὺς τοὺς ἐκτὸς ἐκκλησίας καὶ ἀφοῦ τὸ συνειδητοποιήσουν αὐτό, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ ἐπιστρέψουν.
 Αὐτὴ εἶναι ἡ λογικὴ πίσω ἀπὸ κάθε ἀφορισμό. Δὲν εἶναι πράξη μίσους ὁ ἀφορισμός, ὅπως ὁ τραγικὸς τρίτος ἀφορισθεῖς (αὐτὸς ποὺ σηκώνει τὸν Γολγοθὰ ντὲ) τὴν χαρακτήρισε. Εἶναι ἡ ἔσχατη πράξη ἀγάπης πρὸς ὅσους φανερὰ καὶ δημόσια θέτουν τὸν ἑαυτὸ τοὺς ἐκτὸς ἐκκλησίας. Ἀντίθετα, πράξη μίσους καὶ δηλωτική της ἑωσφορικῆς βούλησης γιὰ ἀπώλεια τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ ἀγαπολογικὴ τακτική της κατάργησης τοῦ ἀφορισμοῦ! Δηλαδὴ νὰ εἶναι κανεὶς ἐπίσκοπος, νὰ βλέπει ὅτι ὁ ἄλλος ἔχει βγεῖ ἐκτὸς ἐκκλησίας καὶ ἔχει φτάσει καὶ στὸ σημεῖο νὰ τὴν πολεμάει δημόσια, ὅτι δὲν παίρνει ἀπὸ λόγια, καὶ νὰ σκέφτεται ὅτι δὲν πρέπει νὰ τὸν ἀφορίσει γιὰ νὰ μὴν ξεσηκωθοῦν ὅλοι οἱ ἐχθροί της ἐκκλησίας ἐναντίον του! Νὰ τὸν ἀφήνει δηλαδὴ στὴν πλάνη καὶ τὴν ἀπώλεια γιὰ νὰ εἶναι ὁ ἐπίσκοπος ἀγαπητὸς στὰ ΜΜΕ! 
Καὶ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν τακτικὴ ἔσπευσε νὰ ἀκολουθήσει ἀμέσως ὁ ἀρχιεπίσκοπος: χωρὶς νὰ πεῖ ὅτι ὁ Ἀμβρόσιος ἔχει ἄδικο καὶ ὅτι τίποτε ἀπὸ ὅσα εἶπαν καὶ ἔκαναν τελευταία οἱ τρεῖς ἀφορισθέντες δὲν εἶναι ἄξια ἀφορισμοῦ, ἐξέδωσε μία ἀνακοίνωση μὲ τὴν ὁποία λέει ὅτι ὁ ἀφορισμὸς αὐτὸς εἶναι ἀνίσχυρος, ἐπειδὴ μόνο ἡ Σύνοδος μπορεῖ νὰ ἐπιβάλει ἀφορισμό! Ἐδῶ δὲν θὰ προχωρήσω στὸ θεολογικὸ κομμάτι τοῦ κατὰ πόσο εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Ἀθηνῶν. Δὲν ὑπάρχει, ἄλλωστε, κανένας λόγος νὰ ἀντιπαρατιθέμεθα θεολογικῶς μὲ ὅσους ὑπέγραψαν τὸ Κολυμπάρι, συγκοινωνοῦν μὲ τοὺς σχισματικοὺς στὴν Οὐκρανία καὶ ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες τὸ Πάσχα καταπατώντας ὅλους μὰ ὅλους τους κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων. Ἁπλῶς, θὰ προβλέψω ὅτι θὰ παρεξηγηθεῖ ὁ Ἀμερικανικὸς πατριάρχης μὲ τὰ γραφόμενα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ θὰ τὸν ἐπιτιμήσει ποὺ τόλμησε νὰ τοῦ πάρει τὸ ἀποκλειστικὸ προνόμιο τοῦ ἀφορισμοῦ. Καὶ θὰ ἔχει δίκιο! Ὅταν τοῦ ἀναγνωρίζει ὁ Ἀθηνῶν μέσω τοῦ οὐκρανικοῦ σχίσματος ὅτι αὐτὸς μπορεῖ νὰ συστήνει καὶ νὰ ἀναγνωρίζει μόνος του ὁλόκληρες ἐκκλησίες, πόσο μᾶλλον δὲν ἔχει τὸ προνόμιο τοῦ ἀφορισμοῦ; 
Ὁ μητροπολίτης Ἀμβρόσιος, ὅμως, ἔκανε ἕνα λάθος: πρὶν ἀπὸ τὸν ἀφορισμὸ τῶν τριῶν (καὶ ἄλλων πολλῶν ποὺ μὲ παρόμοιο τρόπο ἔχουν βγεῖ ἐκτὸς ἐκκλησίας καὶ τὴν πολεμοῦν) ἔπρεπε νὰ εἶχε διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς μητροπολίτες τῆς Ἑλλαδικῆς, οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τὸ Κολυμπάρι, τὸ σχίσμα στὴν Οὐκρανία καὶ τὴν ἐν κορωνοϊὸ λειτουργία τῶν ἐκκλησιῶν, τὰ ὁποία τοὺς καθιστοῦν ὁμόφρονες τῶν ἀφορισθέντων. Εἴθε ὁ καλὸς Θεὸς νὰ κάνει τὴν ἀρχὴ τῆς ἐπανόδου στὴν κανονικότητα τῶν ἐπισκόπων μὲ τὸν μητροπολίτη Ἀμβρόσιο!