Για τους πιστούς που αποδέχονται την Αγία Γραφή εκεί μαρτυρείται ότι ο Θεός είναι ένας και όχι πολλοί. «Εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου… ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού» (Εξοδ. 20, 2).
Για όσους αρνούνται την Γραφή τους απαντούμε. Αν παραδεχθούμε πολλούς θεούς είναι ανάγκη να επισημάνουμε και κάποιες διαφορές ανάμεσα στους πολλούς. Γιατί αν δεν υπάρχει καμιά διαφορά σ’ αυτούς, τότε ένας θα είναι και όχι πολλοί.
Αν όμως υπάρχει διαφορά σ’ αυτούς, τότε που είναι η τελειότητα; Γιατί αν κάποιος είτε κατά την αγαθότητα, είτε κατά την δύναμη, είτε κατά την σοφία, είτε κατά τον χρόνο, είτε κατά τον τόπο δεν φθάνει την τελειότητα, δεν θα μπορούσε να είναι θεός. Επομένως η μία ταυτότητα όλων αποδεικνύει μάλλον ένα και όχι πολλούς θεούς.
Πως είναι δυνατόν να κυβερνηθεί ο κόσμος από πολλούς χωρίς να διαλυθεί και να καταστραφεί, αφού θα παρουσιασθούν αντιθέσεις στους κυβερνήτες; Και ποιος απ’ όλους αυτούς έβαλε τάξη; Συνεπώς ένας είναι ο Θεός, τέλειος, απερίγραπτος, δημιουργός του σύμπαντος, αυτός που κυβερνά τα πάντα, η πηγή της τελειότητας.
π. Γεώργ. Καλπούζος
