Γιατί δεν μπορούσε ο λόγος του Χριστού να επικρατήσει στη γερουσία των
Εβραίων προεστώτων; Διότι ήταν τόσο γεμάτοι με κακία, ώστε δεν υπήρχε
τόπος μέσα τους για τον θείο σπόρο, για τη θεία επαγγελία. Οτιδήποτε
φύτρωνε μέσα στις καρδιές τους ήταν ο σπόρος του σατανά, του
αντίχριστου. Γι’ αυτό ζητούσαν να σκοτώσουν τον Χριστό. Μέσω του
προφητάνακτος ψαλμωδού μιλάει ο Κύριος: Σχολάσατε και γνώτε ότι εγώ ειμί
ο Θεός (Ψαλμ. 45:10). Είναι λοιπόν απαραίτητο να κενωθεί κανείς από
οτιδήποτε αντιτίθεται στον Θεό, δηλαδή από καθετί εσωτερικό, το οποίο
εμποδίζει το φως της γνώσεως του Θεού να κατοικήσει μέσα μας.
Όταν ο
άνθρωπος αδειάσει τον εαυτό του απ’ αυτό, τότε και μόνον τότε μπορεί να
καταλάβει ότι ο Θεός είναι Θεός. Όσο η ψυχή του ανθρώπου είναι γεμάτη
με σκέψεις χωρίς Θεό, συναισθήματα χωρίς Θεό και επιθυμίες χωρίς Θεό, ο
άνθρωπος είναι εντελώς ανίκανος να ακούσει η, να δεχθεί τον λόγο του
Θεού. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν Θεό μέσα τους, ενεργούν υποκινούμενοι
από μια κολασμένη παρόρμηση να ξεριζώσουν τον Θεό απ’ την ψυχή εκείνου
πού Τον έχει.
Αλλά ζητείτε με αποκτείναι. Γιατί; Διότι ούτε ένας
θείος λόγος του Χριστού δεν μπόρεσε να βρει καταφύγιο ή αποδοχή στις
άθεες καρδιές τους. Μη, έχοντας τίποτε κοινό με τον Κύριο Ιησού Χριστό
οι Εβραίοι πρεσβύτεροι ήταν εξαρχής ανίκανοι να έχουν οποιοδήποτε είδος
φιλικής σχέσης μαζί Του.
Ω Κύριε Ιησού, ευλογημένε Σωτήρα μας,
βοήθησέ μας να κενωθούμε άπ’ όλους τους αμαρτωλούς σπόρους μέσα μας,
ώστε ο άγιος λόγος Σου να μπορεί να εισέλθει εκεί και να μας φωτίσει, να
μας ενισχύσει και να μας αναστήσει.
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
