Εις μνημόσυνον αιώνιον, του αειμνήστου πατρός Μάρκου Μανώλη, του Πατέρα μου.

  

 Πολυαγαπημένε μου Γέροντα την ευχή σου.

  Ήρθε και φέτος η ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς σου, η 16η Απριλίου. Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι να σου πω και τι πρέπει να λαλήσω. Θα αφήσω όμως την καρδιά μου, να ομιλήσει.

  Πατέρα Μάρκο, καλέ μου Πατέρα, ήρθες στην ζωή μου, με έναν τρόπο τόσο όμορφο και χαριτωμένο, μέσω της ευλογημένης μητέρας μου. Χάρη σε εκείνη, σε αγάπησα, σε πίστεψα, σε επικαλέστηκα, βίωσα τα θαυμαστά και εξαίσια που ήρθαν στην ζωή μου, ως αποτέλεσμα της μεγάλης παρρησίας σου προς τον Κύριο.

  Ειλικρινά, πιστεύω και ομολογώ, την αγιότητά σου. Ήσουν ο Γέροντας της Αγάπης, ο Στοργικός Πατέρας και Αδελφός. Κοντά σου βρίσκαμε ανάπαυση, παρηγοριά, ελπίδα.

  Σε αγαπώ καρδιακά και δεν θα σε λησμονήσω ποτέ. Άλλωστε, γνωρίζεις καλά, ότι μαζί θα πορευτούμε, σε όλη μου την εν Χριστώ Ζωή.

  Σε ευχαριστώ για Όλα πατερούλη Μάρκε, για Όλα.

  Είθε η ευχή σου, να μας ακολουθεί σε κάθε μας βήμα.

  Αιωνία σου η μνήμη.

                            Με ειλικρινή αγάπη και ευγνωμοσύνη,

                                Ένα ανάξιο πνευματικό σου τέκνο.

                                              Α.Μ.