Στην Ξάνθη πριν από περίπου είκοσι χρόνια συζητώντας σε μία παρέα φίλων
έμαθα το εξής καταπληκτικό, από έναν άνθρωπο που ζούσε από τα θερμοκήπιά
του. Κάθε χρόνο πλήρωνε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων για να αγοράσει
σπόρους ντομάτας που τους έφτιαχναν τα εργοστάσια της Ολλανδίας…
«Καλά γιατί δεν κρατάς κάποια φυτά για να παράγεις εσύ ο ίδιος σπόρο;»,
ρώτησα γεμάτος απορία. –Δεν γίνεται γιατί είναι υβρίδια και ο σπόρος που
θα κρατήσεις, αν τον σπείρεις για δεύτερη χρονιά δεν θα σου δώσει
καθόλου παραγωγή...έχουν επέμβει μέσα στον πυρήνα του φυτικού κυττάρου.
–Γιατί τότε δεν σπέρνεις μία ντόπια ποικιλία; -Γιατί δεν υπάρχουν πια
ντόπιοι σπόροι…κανείς δεν φρόντισε να κρατήσει, χάθηκαν τα τελευταία
χρόνια, όλοι πια αγοράζουμε ολλανδικούς σπόρους. «Αν είναι δυνατόν»,
αναφώνησα έκπληκτος. Βλέποντας την έκπληξή μου συμπλήρωσε –Αυτό δεν
συμβαίνει μόνο με την ντομάτα, αλλά και με το αγγούρι και με την πιπεριά
και με τις μελιτζάνες …με όλα σχεδόν τα φυτά. –Δηλαδή είμαστε πλήρως
εξαρτημένοι! Αν για κάποιο λόγο δεν μας πουλήσουν σπόρο δεν θα έχουμε
τι να σπείρουμε, τι να φάμε…-«Έτσι ακριβώς» συμφώνησε ο άνθρωπος,
ολοκληρώνοντας την έκπληξή μου.
Συζητώντας στο Άγιον Όρος με έναν από τούς κηπουρούς της Ιεράς Μονής
Γρηγορίου, μου επιβεβαίωσε ότι όντως έτσι έχει η κατάσταση. Γιατί δεν
κάνετε κάτι ρώτησα;… -Ψάξαμε, φτάσαμε μέχρι την Πελοπόννησο ρωτώντας
παλιούς μπαξεβάνηδες (=κηπουρούς) αν έχουν κρατήσει σπόρους, δυστυχώς δεν
βρήκαμε!!! Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα παράλογα και φοβερά
πράγματα; Δυσκολευόμουν να τα αποδεχτώ…
Μετά από μερικούς μήνες στην ονομαστική εορτή ενός φίλου γεωπόνου
ανάμεσα στους επισκέπτες ήταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου της
γεωπονίας. Ρώτησα για το θέμα και όχι μόνο επιβεβαίωσε όλα τα
προηγούμενα, αλλά συμπλήρωσε τα εξής. Έχουν χαθεί πολλές ποικιλίες από
πολλά είδη φυτών…Πριν από χρόνια βλέποντας τον κίνδυνο αποφασίσαμε στην
σχολή να δημιουργήσουμε μία «τράπεζα σπόρων». Επενέβη το Υπουργείο και
μας διέταξε να τη διαλύσουμε (!!!), γιατί διαμαρτυρήθηκαν οι έμποροι
που εισάγουν και πωλούν τους σπόρους και θα κινδύνευε ένας κλάδος της
οικονομίας…είπε κουνώντας με πίκρα και αγανάκτηση το κεφάλι του .
Παρακολουθώντας τη σύγκρουση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις Η.Π.Α. για το
θέμα των μεταλλαγμένων σπόρων και τροφίμων και αναρωτιόμουν γιατί τους
καίει τόσο πολύ το ζήτημα…Δεν είναι θέμα μόνο υγείας, (που τα τρόφιμα
είναι ήδη «μολυσμένα» με τα φυτοφάρμακα, τις ορμόνες, τα λιπάσματα και
προκαλούν η συμβάλλουν στην εμφάνιση καρκίνων, τώρα θα γίνουν ακόμα
χειρότερα με τα μεταλλαγμένα) είναι και θέμα εξουσίας, θα έλεγα ότι
είναι κυρίως θέμα εξουσίας. Όπως φαίνεται, σε λίγο κανένας απλός
άνθρωπος δεν θα μπορεί να παράγει φυτικά τρόφιμα. Τα εργοστάσια θα
ελέγχουν τους σπόρους, άρα και τα τρόφιμα. Θα αποκτήσουν έτσι δικαίωμα
ζωής και θανάτου πάνω στους πληθυσμούς. Η δυνατότητα που είχε το
ανθρώπινο είδος εδώ και χιλιετίες να παράγει ελεύθερα τα τρόφιμά του θα
καταστραφεί. Αυτή είναι «η δημιουργική καταστροφή», που επαγγέλεται η
Νέα Εποχή; Με αυτές τις μεθόδους προωθείται η παγκοσμιοποίση και η Νέα
Τάξη πραγμάτων; Έτσι ετοιμάζεται ο δρόμος για την παγκόσμια δικτατορία;
Είναι δυνατόν αυτά τα πράγματα να συμβαίνουν στα αλήθεια; Τόσο πολύ
διεστραφήκαμε; Τι εφιάλτης είναι αυτός που έρχεται; Μήπως γι' αυτό έλεγε
ο γέροντας ότι ζούμε στον καιρό του Αντιχρίστου και κοιμόμαστε με τα
παπούτσια;
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ‘Ἐρῶ’’, Ι΄ ΤΕΥΧΟΣ, ΑΠΡ.-ΙΟΥΝ. 2012
