ΤΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ..!

«ΚΥΡΙΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ, ΤΟΥΣ ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ ΠΕΡΙΠΕΣΟΝΤΑΣ ΑΝΔΡΑΣ  ΤΕ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ…»

    Διαβάζουμε, από τις ιστορικές καταγραφές των μαρτυρικών βασανιστικών θανάτων των πρώτων Χριστιανών, όντως, καταπληκτικές και θαυμαστές επί μέρους ιστορίες.

     Συγκεκριμένα, στο μαρτυρολόγιο “της Αγίας Περπετούας και των συνοδών αυτής”, οι οποίοι εμαρτύρησαν επί Αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου, ανήμερα στα γενέθλια του Καίσαρα Γέτα, ανακαλύπτουμε και ένα εκπληκτικό γεγονός. Το εν λόγω περιστατικό, εκτός των άλλων, αποτελεί και ισχυρότατο κόλαφο, κατά της σύγχρονης παρηκμασμένης Ανθρωπότητας και των ΑΠΑΝΘΡΩΠΩΝ επιλογών της…

      Πριν προχωρήσουμε όμως σ’αυτό το γεγονός, αξίζει να δώσουμε ωρισμένα επί πλέον στοιχεία, αναφορικά με τους Αγίους αυτούς Μάρτυρες.

    Εν πρώτοις, ας σημειώσουμε με έμφαση, ότι στην καταγραφή του συγκεκριμένου Μαρτυρολογίου συμμετείχαν δύο από τους Αγίους πρωταγωνιστές, δηλαδή, η Αγία Περπετούα και ο Άγιος Σάτυρος. Αυτοί κατέγραψαν μόνοι τους τις συγκλονιστικές περιπέτειές τους στις φυλακές της Βορείου Αφρικής, μέχρι και την τελευταία ημέρα, πριν από τον μαρτυρικό τους θάνατο!! Μάλιστα, η Αγία Περπετούα, στο τέλος της δικής της εκθέσεως, έγραψε τα εξής καταπληκτικά:

«Ταῦτα ἕως πρό μιᾶς τῶν φιλοτιμιῶν ἒγραψα. Τά ἐν τῷ ἀμφιθεάτρῳ γενησόμενα ὁ θέλων συγγραψάτω»!!!  Δηλαδή: «Αυτά μέχρι της παραμονής των αγώνων (τουτέστιν, του μαρτυρικού της θανάτου!!) έγραψα. Τα μέλλοντα να συμβούν στο Αμφιθέατρο, ας τα γράψει όποιος επιθυμεί!!!».

     Εν συνεχεία, πρέπον είναι, να αναφέρουμε τα ονόματα όλων των Αγίων αυτών Μαρτύρων, που συνδεόντουσαν μεταξύ τους με συγγενικές και στενές φιλικές σχέσεις, αλλά κυρίως με τον πνευματικό σύνδεσμο της αγάπης προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

 Αυτοί ήσαν :

Ο Ρεβοκάτος και η Φηλικιτάτη (πιθανώς σύζυγοι), ο Σατουρνίνος, ο Σεκούνδος, ο διδάσκαλός τους Σάτυρος και, ασφαλώς, η Βίβια Περπετούα!!!

       Ακόμη να προσθέσουμε ότι, όλα αυτά τα διεφύλαξε και τα περιέλαβε στα περίφημα συγγράμματα και έργα του, ο φωτισμένος Χριστιανός απολογητής των χρόνων εκείνων, ο Τερτυλλιανός, και εξεδόθησαν από τις εκδόσεις ΕΠΕ (ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ».  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1978. Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΤΟΜΟΥ ΕΙΝΑΙ: «ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ». Σελ.:67-75 και 252-293).

   Μετά, τις αναγκαίες αυτές διευκρινήσεις και υποσημειώσεις, προχωρούμε απερίσπαστοι στο συγκεκριμένο συγκλονιστικό ιστορικό περιστατικό, που καταγράφεται στο προαναφερθέν Μαρτυρολόγιο:

Ανάμεσα, λοιπόν, στους φυλακισμένους Χριστιανούς που επρόκειτο να εκτελεσθούν, ήταν και η μικρά Φηλικιτάτη. Η συγκεκριμένη, υποψηφία μάρτυς, ήταν έγκυος οκτώ μηνών, την ημέρα που την συλλάβανε και ως εκ τούτου σύμφωνα με τον Ρωμαϊκό Νόμο δεν έπρεπε ούτε να βασανισθή ούτε να εκτελεσθή, για να μην πεθάνει μαζί της και το αθώο έμβρυο!!! Παραθέτουμε, από το πρωτότυπο το συγκεκριμένο μοναδικό κείμενο:

«Ἐκείνη γάρ συλληφθεῖσα ὀκτώ μηνῶν ἒχουσα γαστέρα (δηλαδή, η Φηλικιτάτη), πάνυ ὠδύρετο (επειδή δεν θα απέθνησκε για τον Χριστό!!!) – διότι οὐκ ἒξεστιν ἐγκύμονα θηριομαχεῖν ἤ τιμωρεῖσθαι –, μήπως ὓστερον μετά ἂλλων ἀνοσίων ἐκχυθῇ τό  αἷμα αὐτῆς το ἀθῶον» (τουτέστιν, το αίμα του αθώου κυοφορουμένου παιδιού της!!!)

     Η συγκλονιστική συνέχεια για την ηρωϊκή Φηλικιτάτη είναι ότι, μαζί με τους υπολοίπους μελλοθανάτους δεσμώτες Χριστιανούς, που ήσαν περίλυποι βλέποντας τα καυτά δάκρυα της, γιατί δεν θα έδινε το αίμα της για τον Χριστό (!!!), άρχισαν θερμή προσευχή, για να δώσει ο Θεός την καλλίτερη έκβαση, σύμφωνα με την αγία επιθυμία της ευλογημένης αυτής υπάρξεως. Και ο Θεός απάντησε αμέσως μετά την προσευχή τους, με θαυμαστό τρόπο. Δηλαδή, την νεαρά έγκυο Φηλικιτάτη κατέλαβαν οι ωδίνες του τοκετού, που ήσαν πολύ ισχυρές και λόγω του ότι ήταν στον όγδοο μήνα και επειδή ευρισκόταν στις τραγικές συνθήκες της φυλακής. Κάποιος μάλιστα, απ’ αυτούς που υπηρετούσαν στην φυλακή, της απηύθυνε τον λόγο και της είπε: «Εάν τώρα πονάς τόσο, τι θα κάμης καθώς θα ριφθής στα θηρία τα οποία περιφρόνησες, όταν δεν θέλησες να θυσιάσεις στα είδωλα;;»

    Και εκείνη, παρά τους πόνους της, του αποκρίθηκε με βαθειά πίστη και εμπνευσμένα:

«Τώρα, ό,τι πάσχω, το πάσχω εγώ. Εκεί (δηλαδή στο Αμφιθέατρο), ΑΛΛΟΣ θα είναι αυτός που θα πάσχει για χάρη μου, διότι εγώ τώρα πάσχω για την Αγάπη Του!!!».

  Η συνέχεια ήταν ότι, έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι, το οποίο παρέλαβε μιά από τις αδελφές της, για να το αναθρέψει σαν κόρη της!!

    

     Και, βέβαια, η ευλογημένη Φηλικιτάτη, έδωσε το αίμα της για τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό μας, μαζί με τους υπολοίπους Χριστιανούς φυλακισμένους.  Στην αρχή, εξαπέλυσαν εναντίον αυτής και της Περπετούας ένα άγριο ταύρο, που τις ετραυμάτισε βαρειά με τα κέρατά του και στην συνέχεια τις εσφαγίασαν οι δήμιοι με τα σπαθιά τους!!!

     

 Η μνήμη, όλων αυτών των Αγίων Μαρτύρων, εορτάζεται την 1^η Φεβρουαρίου.

     Τι να προσθέσουμε, μετά από αυτές τις ιστορικές και εκπληκτικές καταγραφές;;;

      Απλά και μόνο να τονίσουμε δωρικά:

—Πρώτον, την ανδρεία και το σθένος των νεαρών Χριστιανών απέναντι στην θηριωδία των ειδωλολατρών αρχόντων και του φανατισμένου ειδωλολατρικού όχλου!!!

—Δεύτερον, τον σεβασμό προς το ανθρώπινο αθώο έμβρυο, των “Ρωμαϊκών Νόμων”, αν και οι Νομοθέτες ήσαν ειδωλολάτρες!!

—Τρίτον, την κακουργηματική συμπεριφορά, απέναντι στα αθώα και ανεύθυνα έμβρυα, κυρίως των δήθεν “πολιτισμένων” Δυτικών κοινωνιών, που κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται “Χριστιανικές”..!

—Τέταρτον, την επίσης, εγκληματική και κακουργηματική συμπεριφορά και ημών των… Ορθοδόξων Χριστιανών Νεοελλήνων, απέναντι στα κυοφορούμενα έμβρυα και μάλιστα θεσμοθετημένα...!  Υπενθυμίζουμε ότι, μετά τον κακουργηματικό και εθνοκτόνο αυτό Νόμο του 1986, μέχρι τις αρχές του 2018, βάσει των επισήμων στοιχείων κατακρεουργήθηκαν 13.000.000 (δεκατρία εκατομμύρια) αθώα έμβρυα...!

—Πέμπτον, ότι κανείς δεν αμφισβητεί τα απάνθρωπα εγκλήματα των ειδωλολατρών (και όλων διαχρονικά των διωκτών) κατά των Χριστιανών και εν γένει της Εκκλησίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εκεί, όμως, επρόκειτο για τα συμφέροντα των Ειδωλολατρικών Αρχών και την μανία του ειδωλολατρικού κόσμου, που είχε μεγαλώσει, μέσα σε χιλιετίες σκότους και φανατισμού… Τα κακουργήματα και οι απάνθρωπες δολοφονίες, κατά των ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΘΩΩΝ ΕΜΒΡΥΩΝ (!!!), όμως, που διαπράττονται επί καθημερινής βάσεως στις Χριστιανικές κοινωνίες και (εννοείται) στην τρισταλαίπωρη Πατρίδα μας, είναι άπειρες φορές ειδεχθέστερα και φοβερώτερα..!

     Μετά από τα ανωτέρω, έχουμε ή δεν έχουμε καταντήσει πολύ χειρότεροι από τους ειδωλολάτρες;;;

     Προκαλούμε ή δεν προκαλούμε επί συστηματικής βάσεως τον Παντοδύναμο και Παντεπόπτη Θεό;;;    

     Και, τέλος, πώς μπορούμε να ζητάμε το έλεος και την φιλανθρωπία Του, όταν συνεχίζουμε ακάθεκτα και αμετανόητα τα φοβερά αυτά κακουργήματα — που ανέρχονται, όπως προαναφέραμε σε πολλά εκατομμύρια στην Πατρίδα μας και εκατοντάδες εκατομμύρια (..!), σ’όλο το Δυτικό Κόσμο —, και ΔΕΝ επιτρέπουμε να δουν το φως της ημέρας τόσες αθώες ανθρώπινες υπάρξεις;;;

     Έστω και την ύστατη ώρα, ας αλλάξουμε πορεία, ας μετανοήσουμε ειλικρινά και ας βάλουμε τέλος στα φοβερά αυτά εγκλήματα μας, που τόσο πολύ αντιπαρατίθενται στην ΑΠΕΙΡΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΕΟΥ…

                                                                                                                       π.Α.Γ.Π.