Ὅσο καιρὸ ὁ
Καίσαρας εἶναι παγανιστής, καὶ δὲν εἶναι χριστιανός, ὁ χριστιανὸς
συμβιώνει μαζί του ειρηνικά, σεβόμενος τοὺς νόμους του, ἀλλὰ καὶ
διαφυλάσσοντας ἀπείραχτη τὴ γνησιότητα τῆς πίστεως. Παραδείγματος
χάρη, στὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία δὲν ἔγινε κανένας συμβιβασμὸς πίστεως
μπροστὰ στὸν καταπιεστή Καίσαρα, ἔστω κι ἂν αὐτὸ κατέληξε σὲ σταυρώσεις
καὶ παλαῖστρες καὶ ἀγρίᾳ θηρία. Λοιπόν, ἐκεῖνοι οἱ άνθρωποι πού κάνουν
στὴν ἱστορία συμβιβασμοὺς μὲ τὴν εκάστοτε πολιτικὴ τάξη, ἐγκαταλείπουν
ἔμπρακτα καὶ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους...
Ό Κλῆρος πρέπει νὰ
εἶναι ἐλεύθερος καὶ ἀνεξάρτητος ἀπὸ τὸν πολιτικὸ τομέα, ἂν ἀφήσει τὸν
κόσμο νὰ κυβερνᾷται ἀπὸ τὸ κακό, σημαίνει ὅτι χάνει τὴν ἱερατική του
ἀποστολή. Στὸν Κλῆρο ἀνήκει ἡ ἀποστολὴ νὰ προσφέρει τὴ θεϊκὴ
πνευματικότητα...
