Μας είπαν κάποιοι αρχιερείς: «Προσέξτε! Μην πει κανείς, εγώ θα πάω στην εκκλησία και θα με προστατέψει ο Θεός! Δεν «εκπειράζεται» ο Θεός, ούτε επιτρέπεται οι χριστιανοί, με την ασθενική πίστη μας, να καυχώμαστε για τη δύναμη των μυστηρίων του Θεού».
Και το στήριξαν και αγιογραφικά αναφέροντάς μας τους πειρασμούς του
Κυρίου στην έρημο. Εκεί, κατά τον δεύτερο πειρασμό ο Πονηρός είπε στον
Κύριο να πέσει από τη στέγη του ναού του Σολομώντος, επειδή οι άγγελοι
του Θεού αμέσως θα Τον σηκώσουν στα χέρια τους και θα Τον σώσουν
θαυματουργικά, ο Χριστός όμως τον αποστόμωσε αντιλέγοντάς του: «ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου».
Πόσο παραπλανητικό όμως είναι το επιχείρημα! Πόσο αστείος ο
ισχυρισμός! Και να διατυπώνεται από θεολόγους! Δεν καταλαβαίνουμε ότι σε
αυτή την περίπτωση ο διάβολος πρότεινε στον Κύριο κάτι το εντελώς
αφύσικο! Επειδή δηλαδή δεν πήδηξε ο Κύριος από τη στέγη του Ναού, δε θα
πάμε εμείς σήμερα στην εκκλησία; Το ότι δηλαδή ο Κύριος αρνήθηκε να
κάνει κάτι τρελό, που θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία αν δεν υπήρχε
αγγελική παρέμβαση, σημαίνει ότι κι εμείς σήμερα δικαιούμαστε να
αρνηθούμε να εκτελέσουμε τις εντολές Του; Οι εντολές του Κυρίου μπορούν
να συγκριθούν με την τρελή απαίτηση του διαβόλου;
Γιατί δεν παραδειγματιζόμαστε από έναν άλλο πειρασμό του Κυρίου, κατά
τον οποίο, όταν θέλοντας να ανέβει στην Ιουδαία για να επισκεφθεί τον
Λάζαρο που γνώριζε ότι πέθανε, άκουσε να Του λένε οι μαθητές Του «ῥαββί,
νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ;» Δηλαδή,
Κύριε οι Ιουδαίοι σε ψάχνουν για να σε σκοτώσουν και συ θέλεις να πας
εκεί; Αυτός όμως δεν υπάκουσε στον πειρασμό και πήγε και θυσιάστηκε για
τη σωτηρία μας. Εμείς, αν θέλουμε να είμαστε πραγματικοί μαθητές Του, δε
θα πρέπει να Τον μιμηθούμε; Δεν μας προέτρεψε να γίνουμε μιμητές Του;
Μας λένε «μην πάτε να κοινωνήσετε, γιατί μπορεί να κολλήσετε και αν
αρρωστήσετε μπορεί και να πεθάνετε”. Η πιθανότητα αυτή ανάλογα με την
ηλικία μας κυμαίνεται σύμφωνα με τις επιστημονικές αναφορές από 0,01 αν
είμαστε νεότεροι ως 3% αν είμαστε ηλικιωμένοι. Και λόγω αυτής της
ελάχιστης πιθανότητας αμέσως κλείσαμε τις εκκλησίες. Δεν μας είπαν ότι
κάθε χρόνο έχουμε την ίδια πιθανότητα θανάτου από άλλες ιώσεις! Κάποιοι
Ιεράρχες δυστυχώς, πριν από την επιβολή των μέτρων από την πολιτεία,
καλούσαν τους πιστούς να φύγουν από την εκκλησία για να μην κολλήσουν.
Μια απλή γιαγιά όμως, όπως ειπώθηκε από νέο Ιεράρχη (ο οποίος μάλλον δεν
κατάλαβε ότι δεν τον τιμούσε αυτό που έλεγε), την ώρα που την προέτρεπε
να φύγει, αυτή του έδωσε την απάντηση «Σεβασμιώτατε, αν είναι να
πεθάνουμε, ας πεθάνουμε στην εκκλησία»! Ξεχάσαμε ότι στο παρελθόν
αντιμετωπίζαμε τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λοιμούς με λιτανίες και αγρυπνίες!
Και δε φθάνει μόνο αυτό, έχουμε και τη μωρία να ισχυριζόμαστε ότι αυτό είναι το “επιτίμιο”
που μας έβαλε ο Θεός εξαιτίας της αποστασίας μας. Το επιτίμιο αγαπητοί
μου, να δεχτούμε έστω ότι μπορεί είναι ο ιός, όχι όμως και το κλείσιμο
των εκκλησιών! Το κλείσιμο των εκκλησιών είναι η ολοφάνερη απόδειξη της
πνευματικής μας γύμνιας και θα μας καταστήσει όλους και ιδιαίτερα την
ιεραρχία αναπολόγητους την ώρα της Κρίσης.
Και όταν όλα τελειώσουν μας είπαν ότι ο κόσμος δε θα είναι πια ο
ίδιος. Πώς το ξέρουν από τώρα; Μα το ξέρουν, γιατί προφανώς όλα είναι
σχεδιασμένα.
Πόσο δύσκολο να το καταλάβουμε; Υπάρχει όμως ακόμα χρόνος μετανοίας
και αλλαγής πλεύσης! Ο Κύριος μας περιμένει! Και τα πρώτα σημάδια ίσως
αρχίζουν να φαίνονται… Δόξα τω Θεώ!
Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου!
