π. Γεώργιος Μεταλληνός,
Καθηγητὴς Πανεπιστημίου
«ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ….»
Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ζαχαριάδης,
Καθηγητής, Θεολόγος, συγγραφεύς, ἱεροκήρυξ, πρωτοψάλτης
Καθηγητὴς Πανεπιστημίου
«ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ….»
Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ζαχαριάδης,
Καθηγητής, Θεολόγος, συγγραφεύς, ἱεροκήρυξ, πρωτοψάλτης
Τὴν 19ην Δεκεμβρίου 2019, σὲ ἡλικία 79
ἐτῶν, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ, ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός,
ὁμότιμος καθηγητής, στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Πατέρας ὅλων μας, μᾶς ἄφησε μεγάλη πνευματικὴ παρακαταθήκη….
Ἀπὸ τὸ 1984, διορίστηκε καθηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ δίδασκε Ἱστορία τοῦ Πνευματικοῦ βίου, κατὰ τὴ μεταβυζαντινὴ περίοδο, Ἱστορία καὶ Θεολογία τῆς Λατρείας καὶ Βυζαντινὴ Ἱστορία. Διετέλεσε καὶ κοσμήτορας στὴ Θεολογικὴ σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὴν 1-9-2004 μέχρι τὸ 2007, ἀπὸ ὅπου καὶ ἀφυπηρέτησε.
Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία ἐψάλει τὴν 21ην Δεκεμβρίου 2019, ὥρα 2 μ.μ. στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Θωμᾶ Ἀμπελοκήπων στὴν Ἀθήνα.
Ὅπως τὸν γνωρίσαμε τὸν πάπα-Γιώργη ὑπῆρξε, μία ἀνεπανάληπτη συγκεκροτημένη πνευματικὴ προσωπικότητα. Ὑπέρμαχος τῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσης καὶ πιστὸ τέκνο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὸ πλῆθος τῶν φοιτητῶν του ἀναμιμνήσκουν τὸν Μέγα διδάσκαλό τους…
Προσέφερε στὴν ἐκκλησία μας ἔργο οὐσιαστικό- διαχρονικὸ καὶ σπουδαῖο!!!!…
Παρ’ ὅτι σπούδασε στὴ Δύση, τὸ Παπικὸ πνεῦμα, δὲν τὸν ἀλλοίωσε. Ὁ ἴδιος ἦταν ἀφοσιωμένος στὴν ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, στὴν ὁποία ἀρδεύει τὸ παρὸν μὲ τὸ μέλλον μὲ καινούργια στοιχεῖα καὶ ἡ ὁποία ἔχει στοιχεῖα δημιουργικὰ καὶ ἀνανεωτικά, ποὺ δίνουν πνοὴ σὲ κάθε ἐποχή…
Ὁ λόγος του ἠλέκτριζε, σαγήνευε, προβλημάτιζε, συγκινοῦσε!!! Ἔδινε δύναμη καὶ ἐλπίδα μαζὶ μὲ τὰ συγγράμματά του. Ὡς ἄνθρωπος ἐκπροσωποῦσε τὴν Κερκυραϊκὴ φινέτσα μαζὶ μὲ τὸ Ἑλληνικὸ φιλότιμο.
Ἡ Θεολογία του ποὺ εἶναι ἡ Θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, θεμελιώθηκε στὸ «φόβο τοῦ Θεοῦ» (Β΄ Κορινθίους, κεφ. 7ο, στίχ. 1).
Ὁ ἀείμνηστος παπα-Γιώργης, ὁ δικός μας ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ κοιμηθείς, μᾶς διδάσκει καὶ μᾶς παρηγορεῖ, μὲ τὴν ὑπόμνηση, τῆς ἀληθείας ὅτι: «Οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν, ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβραίους, κεφ.13ο, στίχ.14).
Σεμνός, μειλίχιος, προσηνής, στοργικός, «καλὸς κἀγαθός», κατὰ τὸ κλασικὸ ἰδεῶδες καὶ ἄρτιος, κατὰ τὴν χριστιανικὴ δεοντολογία, ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ἄριστου οἰκογενειάρχη, ἀφοῦ ἀπέκτησε 3 παιδιὰ μὲ τὴν ἐκλεκτή του γυναίκα, ἀπὸ τὸ Ληξούρι τῆς Κεφαλλονιᾶς, τὴν ἀρχοντοπλασμένη Καρυάτιδα Ἑλληνίδα Βαρβάρα, ποὺ στεκόταν ἄξια καὶ ἐπάξια δίπλα του, γιὰ νὰ νιώσουν μαζὶ τὴ χαρὰ τῶν 14 ἐγγονῶν τους.
Ὁ παπα-Γιώργης καλλιεργοῦσε καὶ προωθοῦσε τὴν ἔρευνα. Τὸ ἐρευνητικό του Πνεῦμα τὸ ἔδωκε καὶ στὰ φοιτητικὰ ἕδρανα διδάσκων, διαισθανόμενος, χωρὶς νὰ τὸ ἀποκρύπτει τὴν μεγάλη του Χαρά!!! Κανόνας τῆς ζωῆς του τὸ «Λάθρα βιώσας».
Ὅπως τὸν γνώριζα, ἐξασκοῦσε κριτικὴ ἐπὶ συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν προβλημάτων, μὲ κριτήριο τὴν διαπαιδαγώγηση τῆς διαχρονικῆς ἱστορίας καὶ γνώσεως καὶ τῆς σύγχρονης ἁγιοπατερικῆς ἐμπειρίας. Μιλοῦσε γιὰ κάθαρση, φωτισμὸ καὶ θέωση- τὶς τρεῖς βαθμίδες τελειώσεως τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ ἀείμνηστός μας π. Γιώργης Μεταλληνὸς πέτυχε νὰ ἐντάξει, τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, στὴν θεολογικὴ καὶ τὴν σύγχρονη ζωή τῆς Ἐκκλησίας ΜΑΣ.
Ἡ ἀναγνώριση τῆς ἐπιστημονικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς προσφορᾶς τοῦ π. Γ. Μεταλληνοῦ, ὑπερέβη τὰ στενὰ ὅρια τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου. Μὲ τὸ μαρτυρικό του ἦθος καὶ τὴν μαρτυρία ὑπὲρ τῆς ἀληθείας ὑπῆρξε γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ τὸν γνωρίζαμε, ὁδοδείκτης, μὲ φωτεινὰ σήματα πορείας, στὴ δική μας ζωή, ἀφοῦ σὲ παγκόσμια κλίμακα, ἐτιμήθη μὲ πολλὲς διακρίσεις στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Ἐκπροσωποῦσε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τῆς Κύπρου ΜΑΣ, στοὺς διαλόγους μὲ ἄλλες ὁμολογίες καὶ θρησκεῖες τονίζοντας ὅτι: «Σήμερα ὅποιος μορφώνεται χωρὶς Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα εἶναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ».
Ὑπῆρξε Ἀκαδημαϊκὸ πρότυπο, γιὰ τὶς σχέσεις τῶν καθηγητῶν, τῶν θεολογικῶν σχολῶν, μὲ τὴν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία, γεγονὸς ποὺ αὐτὸ τὸ διασφάλιζε, ἡ Ἱερὰ ἀποστολή του, ὑπόδειγμα, ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, «ἄνδρας πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως» (Πράξεις, κεφ. 6ο, στίχ. 8).
Σύνθημα στὴ ζωή του «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, στίχ. 29).
Στὴν κηδεία του ἤμουν παρὼν καὶ βροντοφώναξα: «Ἀσυμβίβαστος σὲ θέματα πίστεως». Στοὺς ἐπικήδειους ὁ Πρόεδρος τοῦ «Καιροῦ», ἐπαίνεσε τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ πατρὸς Γ. Μεταλληνοῦ, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τὴν κουστωδία του πολτοποίησαν τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα, στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν… καὶ ὁδήγησαν τὰ παιδιά μας, στὴν ἀθεΐα καὶ τὸν μηδενισμό. Στὴν ἐξόδιο ἀκολουθία ἦταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος καὶ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἐξῆραν τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ ἐκλιπόντος, μεταξὺ αὐτῶν καὶ Ἱεράρχης μικρῆς μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἔχει κατασκανδαλίσει μὲ τὰ γραφόμενα καὶ λεγόμενά του τὸν ὀρθόδοξο κόσμο, καταπατώντας τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐν ὀνόματι τῆς γεωπολιτικῆς του, στὸ μεγάλο πρόβλημα τῶν ἀναθεματισμένων τῆς Οὐκρανίας…ποὺ ὁ ἀείμνηστος παπα-Γιώργης ἦταν κάθετα ἀντίθετος μὲ σωρεία δηλώσεών του καὶ ἄρθρων του. Ὁ Ἱεράρχης αὐτὸς τί ἤθελε νὰ παραστήσει μὲ τὴν παρουσία του στὴν κηδεία τοῦ πατρὸς Γ. Μεταλληνοῦ; (τὰ σχόλια δικά σας…).
Δυστυχῶς στὸ Οὐκρανικό, ἀντικατεστάθη ἡ ὁμολογία μὲ τὴν διπλωματία καὶ τὴν ὑποκρισία…
Στὸν ἀθάνατο – Οἰκουμενικὸ διδάσκαλό μας, τὸν μελίρρυτο ποταμὸ τῆς σοφίας καὶ τῆς θεογνωσίας στὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό.
ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Ἀπὸ τὸ 1984, διορίστηκε καθηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ δίδασκε Ἱστορία τοῦ Πνευματικοῦ βίου, κατὰ τὴ μεταβυζαντινὴ περίοδο, Ἱστορία καὶ Θεολογία τῆς Λατρείας καὶ Βυζαντινὴ Ἱστορία. Διετέλεσε καὶ κοσμήτορας στὴ Θεολογικὴ σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὴν 1-9-2004 μέχρι τὸ 2007, ἀπὸ ὅπου καὶ ἀφυπηρέτησε.
Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία ἐψάλει τὴν 21ην Δεκεμβρίου 2019, ὥρα 2 μ.μ. στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Θωμᾶ Ἀμπελοκήπων στὴν Ἀθήνα.
Ὅπως τὸν γνωρίσαμε τὸν πάπα-Γιώργη ὑπῆρξε, μία ἀνεπανάληπτη συγκεκροτημένη πνευματικὴ προσωπικότητα. Ὑπέρμαχος τῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσης καὶ πιστὸ τέκνο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὸ πλῆθος τῶν φοιτητῶν του ἀναμιμνήσκουν τὸν Μέγα διδάσκαλό τους…
Προσέφερε στὴν ἐκκλησία μας ἔργο οὐσιαστικό- διαχρονικὸ καὶ σπουδαῖο!!!!…
Παρ’ ὅτι σπούδασε στὴ Δύση, τὸ Παπικὸ πνεῦμα, δὲν τὸν ἀλλοίωσε. Ὁ ἴδιος ἦταν ἀφοσιωμένος στὴν ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, στὴν ὁποία ἀρδεύει τὸ παρὸν μὲ τὸ μέλλον μὲ καινούργια στοιχεῖα καὶ ἡ ὁποία ἔχει στοιχεῖα δημιουργικὰ καὶ ἀνανεωτικά, ποὺ δίνουν πνοὴ σὲ κάθε ἐποχή…
Ὁ λόγος του ἠλέκτριζε, σαγήνευε, προβλημάτιζε, συγκινοῦσε!!! Ἔδινε δύναμη καὶ ἐλπίδα μαζὶ μὲ τὰ συγγράμματά του. Ὡς ἄνθρωπος ἐκπροσωποῦσε τὴν Κερκυραϊκὴ φινέτσα μαζὶ μὲ τὸ Ἑλληνικὸ φιλότιμο.
Ἡ Θεολογία του ποὺ εἶναι ἡ Θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, θεμελιώθηκε στὸ «φόβο τοῦ Θεοῦ» (Β΄ Κορινθίους, κεφ. 7ο, στίχ. 1).
Ὁ ἀείμνηστος παπα-Γιώργης, ὁ δικός μας ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ κοιμηθείς, μᾶς διδάσκει καὶ μᾶς παρηγορεῖ, μὲ τὴν ὑπόμνηση, τῆς ἀληθείας ὅτι: «Οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν, ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβραίους, κεφ.13ο, στίχ.14).
Σεμνός, μειλίχιος, προσηνής, στοργικός, «καλὸς κἀγαθός», κατὰ τὸ κλασικὸ ἰδεῶδες καὶ ἄρτιος, κατὰ τὴν χριστιανικὴ δεοντολογία, ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ἄριστου οἰκογενειάρχη, ἀφοῦ ἀπέκτησε 3 παιδιὰ μὲ τὴν ἐκλεκτή του γυναίκα, ἀπὸ τὸ Ληξούρι τῆς Κεφαλλονιᾶς, τὴν ἀρχοντοπλασμένη Καρυάτιδα Ἑλληνίδα Βαρβάρα, ποὺ στεκόταν ἄξια καὶ ἐπάξια δίπλα του, γιὰ νὰ νιώσουν μαζὶ τὴ χαρὰ τῶν 14 ἐγγονῶν τους.
Ὁ παπα-Γιώργης καλλιεργοῦσε καὶ προωθοῦσε τὴν ἔρευνα. Τὸ ἐρευνητικό του Πνεῦμα τὸ ἔδωκε καὶ στὰ φοιτητικὰ ἕδρανα διδάσκων, διαισθανόμενος, χωρὶς νὰ τὸ ἀποκρύπτει τὴν μεγάλη του Χαρά!!! Κανόνας τῆς ζωῆς του τὸ «Λάθρα βιώσας».
Ὅπως τὸν γνώριζα, ἐξασκοῦσε κριτικὴ ἐπὶ συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν προβλημάτων, μὲ κριτήριο τὴν διαπαιδαγώγηση τῆς διαχρονικῆς ἱστορίας καὶ γνώσεως καὶ τῆς σύγχρονης ἁγιοπατερικῆς ἐμπειρίας. Μιλοῦσε γιὰ κάθαρση, φωτισμὸ καὶ θέωση- τὶς τρεῖς βαθμίδες τελειώσεως τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ ἀείμνηστός μας π. Γιώργης Μεταλληνὸς πέτυχε νὰ ἐντάξει, τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, στὴν θεολογικὴ καὶ τὴν σύγχρονη ζωή τῆς Ἐκκλησίας ΜΑΣ.
Ἡ ἀναγνώριση τῆς ἐπιστημονικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς προσφορᾶς τοῦ π. Γ. Μεταλληνοῦ, ὑπερέβη τὰ στενὰ ὅρια τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου. Μὲ τὸ μαρτυρικό του ἦθος καὶ τὴν μαρτυρία ὑπὲρ τῆς ἀληθείας ὑπῆρξε γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ τὸν γνωρίζαμε, ὁδοδείκτης, μὲ φωτεινὰ σήματα πορείας, στὴ δική μας ζωή, ἀφοῦ σὲ παγκόσμια κλίμακα, ἐτιμήθη μὲ πολλὲς διακρίσεις στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Ἐκπροσωποῦσε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τῆς Κύπρου ΜΑΣ, στοὺς διαλόγους μὲ ἄλλες ὁμολογίες καὶ θρησκεῖες τονίζοντας ὅτι: «Σήμερα ὅποιος μορφώνεται χωρὶς Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα εἶναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ».
Ὑπῆρξε Ἀκαδημαϊκὸ πρότυπο, γιὰ τὶς σχέσεις τῶν καθηγητῶν, τῶν θεολογικῶν σχολῶν, μὲ τὴν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία, γεγονὸς ποὺ αὐτὸ τὸ διασφάλιζε, ἡ Ἱερὰ ἀποστολή του, ὑπόδειγμα, ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, «ἄνδρας πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως» (Πράξεις, κεφ. 6ο, στίχ. 8).
Σύνθημα στὴ ζωή του «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, στίχ. 29).
Στὴν κηδεία του ἤμουν παρὼν καὶ βροντοφώναξα: «Ἀσυμβίβαστος σὲ θέματα πίστεως». Στοὺς ἐπικήδειους ὁ Πρόεδρος τοῦ «Καιροῦ», ἐπαίνεσε τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ πατρὸς Γ. Μεταλληνοῦ, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τὴν κουστωδία του πολτοποίησαν τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα, στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν… καὶ ὁδήγησαν τὰ παιδιά μας, στὴν ἀθεΐα καὶ τὸν μηδενισμό. Στὴν ἐξόδιο ἀκολουθία ἦταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος καὶ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἐξῆραν τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ ἐκλιπόντος, μεταξὺ αὐτῶν καὶ Ἱεράρχης μικρῆς μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἔχει κατασκανδαλίσει μὲ τὰ γραφόμενα καὶ λεγόμενά του τὸν ὀρθόδοξο κόσμο, καταπατώντας τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐν ὀνόματι τῆς γεωπολιτικῆς του, στὸ μεγάλο πρόβλημα τῶν ἀναθεματισμένων τῆς Οὐκρανίας…ποὺ ὁ ἀείμνηστος παπα-Γιώργης ἦταν κάθετα ἀντίθετος μὲ σωρεία δηλώσεών του καὶ ἄρθρων του. Ὁ Ἱεράρχης αὐτὸς τί ἤθελε νὰ παραστήσει μὲ τὴν παρουσία του στὴν κηδεία τοῦ πατρὸς Γ. Μεταλληνοῦ; (τὰ σχόλια δικά σας…).
Δυστυχῶς στὸ Οὐκρανικό, ἀντικατεστάθη ἡ ὁμολογία μὲ τὴν διπλωματία καὶ τὴν ὑποκρισία…
Στὸν ἀθάνατο – Οἰκουμενικὸ διδάσκαλό μας, τὸν μελίρρυτο ποταμὸ τῆς σοφίας καὶ τῆς θεογνωσίας στὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό.
ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
