Κάποτε ένα καράβι επέστρεφε το βράδυ από την Τήνο για τον Πειραιά και μετέφερε προσκυνητές που είχαν προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας της Τήνου.
Ανάμεσα στους επιβάτες, ήταν και ένας σεβάσμιος γέροντας, ο οποίος μιλούσε διάφορα θρησκευτικά θέματα, αλλά και απαντούσε στις οποίες απορίες υπήρχαν εκεί στην παρέα, που μαζεύτηκε για να τον ακούσει.
Σε μια στιγμή που ομιλούσε ο γέροντας, ένας ιατρός τον διακόπτει και του λέει:
— Γέροντα, δεν νομίζει ότι είπες πολλά παραμύθια, σε αυτούς εδώ τους κυρίους; Πώς μπορώ να πιστέψω, αυτά τα παράξενα που λέει μέσα το Ευαγγέλιο και εσύ με βάση αυτά ομιλείς;
— Τί δεν μπορείς να πιστέψεις από το Ευαγγέλιο; τον ρώτησε ο γέροντας.
— Θα σου πω, ένα και μόνο: Τον δαιμονισμένο από τα Γάδαρα, που θεράπευσε ο Χριστός, λέει το Ευαγγέλιο, ότι είχε μια λεγεώνα δαιμόνων μέσα του, δηλαδή 6.000 δαιμόνια. Στέκει αυτό στο μυαλό σου; Πώς είναι δυνατόν να χωρέσουν 6.000 δαιμόνια σε μια ψυχή;
— Χωράνε, του απάντησε ο γέροντας, στο δικό μου μυαλό, όμως δεν χωράνε στο δικό σου. Αλλά άφησε με να σε απαντήσω το πρωί, λίγο πριν φτάσουμε στον Πειραιά.
Συμφώνησε ο ιατρός και την άλλη μέρα το πρωί και λίγο πριν φτάσουν στον Πειραιά, ο γέροντας καλεί τον ιατρό και του λέει:
— Μπορείς ιατρέ, να μου πεις, πάνω κάτω, από τον Πειραιά που βλέπεις μπροστά σου, μέχρι το Χατζηκυριάκειο, πόσα περίπου σπίτια βλέπεις;
— Τί ερώτημα είναι αυτό; Αλλά αφού με ρωτάς, θα σου πω... Μπορεί να είναι και 100.000 σπίτια.
— Για κλείσε, το ένα σου μάτι και πες μου πάλι, πόσα σπίτια βλέπεις; του ρωτάει ο γέροντας.
— Πάλι τόσα βλέπω, 100.000....
— Ώστε χωράνε, του λέει ο γέροντας, μέσα στο δικό σου το μάτι 100.000 σπίτια και δεν χωράνε 6.000 δαιμόνια στην ψυχή, που είναι πνεύματα, τα οποία δεν πιάνουν και χώρο; Κόκκαλο ο ιατρός!
