Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ


τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.


Ὁ Κένεθ Γουέϊν Τόμπσον (Kenneth Wayne Thompson) ἐμ­φα­νί­στη­κε στό δικαστήριο τῆς Πρέσκοτ Βάλεϋ (Prescott Valley) στήν Ἀριζόνα, γιά τή διπλή δολοφονία τῆς κουνιάδας του καί τοῦ συντρόφου της, πού διέπραξε τό 2012[1].
Ὁ Τόμπσον, προέβαλε τόν ἰσχυρισμό ὅτι ὡς Σαηεντολόγος δέν μποροῦσε νά ἀνεχθεῖ, νά χρησιμοποιεῖ τό ζεῦγος τήν ψυχιατρική γιά τή φροντίδα τοῦ ψυχικά ἄρρωστου παιδιοῦ τους.



Οἱ ἔνορκοι δέν δέχθηκαν τήν ἐκδοχή αὐτή καί μετά ἀπό μόλις δύο ὡρῶν σύσκεψη, ἔκριναν τόν Τόμπσον ἔνοχο δολοφονίας πρώτου βαθμοῦ.
Ἔχοντας ἐνταχθεῖ στή Σαηεντολογία ἀπό παιδί, ὁ κατηγορούμενος δήλωσε ὅτι κίνητρό του ἦταν οἱ πεποιθήσεις του. Ἡ μέχρι σήμερα διαβίωσή του -ζώντας μέ τή μητέρα του- περιοριζόταν, εἶπε, μεταξύ Μιζούρι καί Ἀλάσκας. Ἀνάμεσα στούς περιστασιακούς «πατέρες», πού ὁ Τόμπσον κατά καιρούς γνώρισε, ὁ τελευταῖος ἦταν Σαηεντολόγος. Μόλις τό ζεῦγος ἐ­πι­ση­μο­ποί­η­σε τήν σχέση τους, ἡ μητέρα του προσχώρησε στή Σαηεντολογία καί μαζί της πῆρε καί τόν ἴδιο, τότε μόλις 10 χρονῶν.
Οἱ δικηγόροι τοῦ Τόμπσον ὑποστήριξαν ὅτι αὐτή ἡ πρόωρη ἔκθεση στίς διδαχές τῆς ὀργάνωσης ἔθεσε τά θεμέλια γιά τό μέλλον του ὡς δολοφόνου.
Ὁ Τόμπσον ἰσχυρίστηκε ὅτι εἶχε πάει στό σπίτι τῆς ἀδελφῆς τῆς γυναίκας του ὄχι γιά νά τήν σκοτώσει, ἀλλά γιά νά τήν πείσει νά σταματήσει τή θεραπεία τοῦ παιδιοῦ.
Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ Σαηεντολογία ἀντιμετωπίζει μέ ἐχθρό­τητα τήν ψυχιατρική. Αὐτή ἡ ἐχθρότητα εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστροφῆς τοῦ Λαφαγιέτ Ρόν Χάμπαρντ (Lafayette Ronald Hubbard), ἱδρυτή τῆς Σαηεντολογίας, γιά τόν ἰατρικό αὐτόν κλάδο. Ὁ Χάμπαρντ εἰσήγαγε τή «Διανοητική» (Dianetics)[2], μιά πίστη, ἕναν συγκεκριμένο δρόμο, διαμέσου τοῦ ὁποίου κάποιος μπορεῖ [δῆθεν] νά φθάσει σέ ὑψηλότερες καταστάσεις πνευμα­τι­κῆς ἐ­πί­γνω­σης. Τά διάφορα στάδια ἐξέλιξης ἐπιτυγχάνονται μετά ἀπό παρακολού­θηση πολλῶν μαθημάτων καί συνεδριῶν «ἐνδοσκόπησης», πού τίς ὀνομάζουν ὤντιτινγκ καί πού κοστίζουν πανάκριβα.
Στό βιβλίο «Διανοητική: Ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη τῆς ψυχι­κῆς ὑγείας»[3], πού δημοσιεύθηκε τό 1950, ὁ Χάμπαρντ δηλώνει ὅτι ἡ «Διανοητική» θά μποροῦσε νά θεραπεύσει τήν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπινων ἀσθενειῶν.
Ἡ ὑπεράσπιση τοῦ Κένεθ Γουέϊν Τόμπσον περιστράφηκε γύρω ἀπό τόν ἰσχυρισμό ὅτι οἱ πράξεις του ὑπαγορεύτηκαν ἀπό τίς πεποιθήσεις του, ὅτι κατ' αὐτόν ἦταν μιά λογική πράξη: ἔπρεπε νά σώσει τό παιδί ἐπειδή ἀπειλοῦνταν ἡ «πνευματική του ὑγεία» καί ἡ «αἰώνια ψυχή» του. Ἀνατρέχοντας στά ἀρ­χεῖα τῆς Σαηεντολογίας, οἱ δικηγόροι τοῦ Τόμπσον ὑ­πο­στή­ρι­ξαν ὅτι «μία ἀπό τίς βασικές ἀρχές [τῆς Σαηεντολογίας], ἡ καρδιά ὁλόκληρού του εὐρύτερου συστήματος πεποιθήσεων, εἶναι ὅτι ἡ ψυχιατρική εἶναι διαβολική, ἴσως τό πιό διαβολικό στόν πλανήτη Γῆ (...). [Οἱ Σαηεντολόγοι] πιστεύουν ὅτι ἡ ψυχιατρική ὄχι μόνο δέν θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, ἀλλά προκαλεῖ ψυχικές ἀσθένειες». Πιστεύουν ὅτι τά φάρμακα/ναρκωτικά εἶναι ἡ αἰτία τῆς ψυχασθένειας.
Ἡ ὑπεράσπιση ἀναφέρθηκε στήν παρέμβαση τοῦ Τόμ Κρούζ (Tom Cruise), σέ τηλεοπτική ἐκπομπή τοῦ NBC καί τήν ἔντονη κριτική του κατά τῆς ψυχιατρικῆς. Ἀ­κό­μη, ζήτησε ἀπό τήν πρώην Σαηεντολόγο, Λία Ρέμινι (Leah R­e­m­i­ni) καί τόν δημοσιογράφο Τόνι Ὀρτέγκα (Tony Ortega) νά ρίξουν φῶς στή διαδικασία μέ τήν μαρτυρία τους. Ὅπως ἦταν ἀ­να­με­νό­με­νο, ἡ «Ἐκκλησία τῆς Σαηεντολογίας» διαφώνησε μέ τήν ὑπεράσπιση.
Παρ' ὅλα αὐτά, ἡ Εἰσαγγελική Ἀρχή συνειδητοποίησε ὅτι ἄν ἤθελε νά εἶναι ἀμερόληπτη στήν ἀνάλυση τῶν ἐπιχειρημάτων θά ἔπρεπε νά κατανοήσει τό περίπλοκο περιεχόμενο τῶν δογμάτων τῆς Σαηεντολογίας. Ἀπό τήν ἀρχή τῆς δίκης ἐγνώριζαν ὅτι δέν μπορεῖ νά μετρηθεῖ ἡ δύναμη τῆς πίστης, ὅμως πιστεύουν ὅτι ἡ πίστη τοῦ Τόμπσον θά πρέπει νά εἶναι πολύ ἰσχυρή γιά νά τόν ἀναγκάσει νά διαπράξει τέτοιο ἔγκλημα.
Πάντως ἡ ὑπεράσπιση τοῦ Τόμπσον ἀπέτυχε τελικά νά ἀ­πο­δεί­ξει τήν ἀπόλυτη ἀφοσίωσή του στήν Σαηεντολογία μέ ἀ­πο­τέ­λε­σμα νά ἀντιμετωπίζει αὐτός σήμερα τή θανατική ποινή.
Ἂν θὰ θέλαμε νὰ ἐξετάσουμε ἐμπεριστατωμένα τὴ «δογ­μα­τι­κὴ» ἀντιμετώπιση τῆς Ψυχιατρικῆς ἐκ μέρους τῆς Σαηεντολογίας θὰ πρέπει νὰ ἑστιαστοῦμε στὴν ὕπαρξη ὁλόκληρου φορέα θυγατρικῆς δηλαδὴ ἑταιρίας, ποὺ ἔχει ἱδρυθεῖ σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο -καὶ στὴ χώρα μας- γιὰ ἀνοικτὸ πόλεμο εἰς βάρος τῆς Ψυχιατρικῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν ψυχιάτρων.
Ὁ φορέας αὐτὸς ὀνομάζεται στὸ ἐξωτερικὸ C.C.Η.R. (Citizens Commission on Human Rights)[4] στὴ χώρα μας δέ, Ε.Π.ΑΝ.ΔΙ. (Ἐπιτροπὴ Πολιτῶν γιὰ τὰ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα).
Ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Σαηεντολογίας» τὸ 1954 ἀπὸ τὸν Λ. Ρὸν Χάμπαρντ, ἡ σχέση Σαηεντολογίας καὶ Ψυ­χι­α­τρι­κῆς κυριαρχεῖται ἀπὸ τήν ἔντονη πολεμική τῆς Ὀργάνωσης κατά τῆς Ἰατρικῆς Εἰδικότητας τῆς Ψυχιατρικῆς, μὲ συνεχεῖς ἀναφορὲς μέσω τῶν κειμένων καὶ τῶν δογμάτων τῆς Σαηεντολογίας[5]. Σύμφωνα μὲ τὴν «Ἐκκλησία τῆς Σαηεντολογίας», ἡ Ψυχιατρικὴ εἶναι ἀκατάλληλη ὡς ἰατρικὴ καὶ ἀσκεῖ ἀ­λό­γι­στη ἐκμετάλλευση στοὺς ψυχικὰ ἀσθενεῖς. Βέβαια, οἱ ἀ­πό­ψεις αὐτὲς τῆς Σαηεντολογίας ἀμφισβητήθηκαν, ἐπικρίθη­καν καὶ καταδικάστηκαν ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα, ἀλ­λὰ συνεχίζουν νὰ ἀποτελοῦν πηγὴ δημόσιας διαμάχης.
Ὁ Λ. Ρὸν Χάμπαρντ εἶχε μιὰ πολύπλοκη καὶ μεταβαλλόμενη σχέση μὲ τὴν Ψυχιατρική. Εἶχε μνῆμες θετικῶν ἐμπειριῶν μὲ ψυ­χιά­τρους ὡς νέος καὶ εἶχε καταφύγει σὲ ψυχιατρικὴ θεραπεία ὡς ἐνήλικος.
Κατὰ τὸν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, νοσηλεύτηκε σὲ στρα­τι­ω­τι­κὸ νοσοκομεῖο στὴν Καλιφόρνια. Μετὰ τὴν ἔξοδό του, ἔκανε αἴτηση στὴν «Ὑπηρεσία Ὑγείας Βετεράνων» (Veterans H­e­a­l­th Administration), τὸν μεγαλύτερο φορέα ὑγειονομικῆς περίθαλψης στὶς Η.Π.Α., γιὰ συνέχιση τῆς θεραπείας του.
Τὸ 1948, ὁ ἴδιος καὶ ἡ σύζυγός του Σάρα Νόρθρυπ Χόλιστερ (Sara Northrup Hollister) μετακόμισαν στὴ Σαβάνα τῆς Γεωργίας, ὅπου σύμφωνα μὲ πληροφορίες, συνδέεται καὶ πάλι μὲ ψυ­χι­α­τρι­κὴ κλινική. Ὁ Χάμπαρντ ἰσχυρίστηκε ὅτι εἶχε προσληφθεῖ ὡς ἐ­θε­λον­τὴς στὴν κλινική, ἐνῶ δύο χρόνια ἀρ­γό­τε­ρα ἐξέδωσε τὸ βιβλίο του «Διανοητική: Ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη τῆς ψυχικῆς ὑγείας».
Τὸ 1951, ὡστόσο, ἡ σύζυγος του συμβουλεύτηκε, σύμφωνα μὲ πληροφορίες, ψυχίατρους, ποὺ πρότειναν τὸν ἐγκλεισμὸ του σὲ ψυχιατρεῖο. Κατ' ἐπέκτασιν, ὁ Χάμπαρντ ἀ­νέ­πτυ­σσε ὅλο καὶ περισσότερη ἐχθρότητα κατὰ τῆς Ψυχιατρικῆς.
Πέραν τῆς προσωπικῆς του ἐμπλοκῆς μὲ τὰ ψυχιατρεῖα, ἄς ἐξετάσουμε καὶ δύο περιπτώσεις γιὰ τὸ πόσο οἱ προσωπικὲς ψυχιατρικὲς περιπέτειες τοῦ Χάμπαρντ ἐπηρέασαν ἄλλους.
Τὸ 1995, ἡ Σαηεντολόγος Λίζα Μὰκ Φέρσον (Lisa McPherson), ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸ νοσοκομεῖο ὅπου ἀρνήθηκε τὴν ψυ­χι­α­τρι­κὴ θεραπεία, πέθανε στὸ Φλὰγκ (Flag Land Base), τὸ «πνευ­μα­τι­κὸ» κέντρο τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Σαηεντολογίας» στὸ Κλίαργουοτερ (Clearwater) τῆς Φλόριδας· ἐνῶ τὸ 2005, ὁ γνωστὸς ἠ­θο­ποι­ὸς καὶ Σαηεντολόγος Τὸμ Κροὺζ (Tom Cruise) στὴν διαβόητη τηλεοπτικὴ παρουσία του στὸ NBC ἐξέφρασε τὴν δημόσια ἀν­τί­θε­σή του στὴν ψυχιατρική, ὀνομάζοντάς την «ψευδοεπιστήμη».
Εἶναι ἐντυπωσιακό τό πῶς ἕνας ἄνθρωπος, ὅπως ὁ Λ. Ρὸν Χάμπαρντ μὲ τόσο βεβαρημένο ψυχιατρικὸ ἱστορικό, δημιουργεῖ καὶ τίθεται ἐπὶ κεφαλῆς μιᾶς ἐπικίνδυνης σέκτας, ποὺ ἐ­πη­ρε­ά­ζει τὴν ψυχικὴ ὑγεία καὶ τὴ ζωὴ χιλιάδων ὀπαδῶν.
Ἂν καὶ στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο οἱ ἐνέργειες αὐτὲς φαντάζουν καθαρὴ παραφροσύνη -το νὰ τὰ βάλει δηλαδὴ ἕνας ἰδιωτικὸς φορέας μὲ ὁλόκληρο τό διεθνὲς σύστημα ψυχικῆς ὑγείας- ὅμως φαίνεται τελικὰ ὅτι ἔτσι ἡ Σαηεντολογία, μὲ τοὺς ἀκραίους αὐ­τοὺς ἀκτιβισμούς, καταφέρνει μεταξὺ ἄλλων νὰ ποδηγετεῖ καὶ νὰ κρατᾶ τοὺς ὀπαδούς της σὲ συνεχῆ «ἑτοιμότητα» -συγ­χρό­νως καὶ σὲ «καταστολὴ»- μὴν ἀφήνοντάς τους περιθώρια γιὰ προβληματισμοὺς ἔξω ἀπὸ τὰ ἐνδιαφέροντα τῆς Ὀργάνωσης.
Ἀλλά ἄς μήν ἀποροῦμε κι ἄς ἀναλογιστούμε καί τόν ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ ὅταν μᾶς λέει ὅτι: «νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονιώδης».




[1] Ἀπό τό Bulles, ἐνημερωτικό ἔντυπο τῆς Unadfi, Πρωτοβουλίας Γονέων τῆς Γαλλίας (14.3.2019) https://www.unadfi.org/groupes-et-mouvances/une-aversion-contre-la-psychiatrie-meurtriere/
[2] Βλ. L. Ron Hubbard, Dianetics the Modern Science of Mental Health.
[3] Κατ' ἄλλους, ὁ ὅρος «mental health» ἑρμηνεύεται ὡς «πνευματική ὑγεία».
[4] Ἐπιτροπὴ Πολιτῶν γιὰ τὰ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα.
[5] Paulette Cooper (1997), Scientology Versus Medicine in Scandal of Scientology. Web Edition.