«ΓΥΝΗ ΔΕ ΤΙΣ ΟΝΟΜΑΤΙ …»

Ἀπὸ καιρὸ τῆς τὸ εἶχε πεῖ ἡ θεία της:

-Ἑλένη, ἐκεῖ στὸ Διόνυσο ποὺ πῆγες θὰ συναντήσεις τὴν Ἀριστέα, δὲν μπορεῖ. Μένει στὴ Ρέα καὶ ἐκκλησιάζεται στὸν ἅγιο Γιώργη. Τὴ γνωρίζω ἀπὸ τὰ νιάτα μου. Ἤμαστε γειτόνισσες καὶ πνευματικὲς ἀ δελφές, ἀφοῦ εἴχαμε ἐξομολόγο τὸν πατέρα Ἄγγελο Νησιώτη. Τώρα δὲν βλεπόμαστε. Ἀλλὰ στὸ τηλέφωνο μοῦ εἶπε πὼς ἔχετε ἐκεῖ ἕνα πολὺ καλὸ ἱερέα καὶ συνεργάζεται μαζί του σὲ ἔργο φιλανθρωπικό. Μίλησέ της.

Ποῦ νὰ τὴ βρεῖ τὴν Ἀριστέα ἡ Ἑλένη; Δὲν τὴν εἶχε δεῖ ποτέ. Θὰ ρωτάει μιά – μιά τὶς κυρίες, «μήπως σᾶς λένε Ἀριστέα;». Τὸ ἄφησε τὸ θέμα. Τούτη τὴν Κυριακὴ ὅμως ἦρθε τὸ πρᾶγμα ἀπὸ μόνο του. Μετὰ τὸ «Δι’ εὐχῶν … » ἀκούει μιά φωνή: «Καλημέρα κυρία Ἀριστέα». «Αὐτὴ θὰ εἶναι!», σκέφτηκε ἡ Ἑλένη. Δὲν τὸ συναντᾶς συχνὰ αὐτὸ τὸ ὄνομα. Γύρισε νὰ δεῖ σὲ ποιὰ ἀπευθυνόταν ἡ φωνή. Ἀντίκρυσε μιά κυρία χαμηλούλα, μὲ πλατὺ στιβαρὸ πρόσωπο καὶ γκριζογάλανα γλυκὰ μάτια.

-Εἶσθε ἡ κυρία Ἀριστέα Τσατσούλη;

Ἔδωσε τὶς ἀπαραίτητες συστάσεις. Ζεστάθηκε ἀμέσως τὸ κλῖμα, μόλις ἄκουσε τὸ ὄνομα τῆς θείας.

Αὐτὴ ἡ συνάντηση στὴν ἐκκλησία ἔγινε ἡ ἀρχὴ γιὰ πολλὲς συναντήσεις, κυρίως στὸ σπίτι τῆς Ἀριστέας, εἴτε στὸ ζεστὸ σαλόνι της μὲ τὸ τζάκι τὸν χειμώνα, εἴτε στὴν εὐρύχωρη βεράντα της μὲ τὴν ἀπεριόριστη θέα τὸ καλοκαίρι. Ἦταν λιμανάκι γιὰ τὴν

Ἑλένη αὐτὸ τὸ σπίτι. Ἕνας ὄμορφος σύνδεσμος ἀναπτύχθηκε ἀνάμεσά τους. Ἡ πνευματικὴ ἀδελφή τῆς θείας ἔγινε πνευματικὴ ἀδελφή τῆς ἀνιψιᾶς, μὲ κοινὸ πνευματικὸ πατέρα.

Ἡ καλὴ καρδιὰ τῆς Ἀριστέας ἐνδιαφερόταν καὶ προσευχόταν γιὰ τὰ θέματα τῆς Ἑλένης. Ἀλλὰ ἡ μεγάλη της φροντίδα ἦταν ἡ διακονία της, αὐτὴ ποὺ τῆς ὅρισε ὁ πνευματικός της, ὁ παπα-Μᾶρκος, οἱ φυλακισμένοι. Ὅλη ἡ ἔγνοια καὶ ἡ στοργή της ἦταν γι’ αὐτούς. Ἡ μητρική της καρδιὰ σκιρτοῦσε, γιατί πίσω ἀπὸ τὸ παράπτωμα ἔβλεπε τὸ πρόβλημα. Καὶ μὲ ζῆλο ἀφοσιώθηκε σὲ αὐτὸ τὸ δύσκολο, τὸ ἀγκάθινο ἔργο, ἔχοντας ἁπτὸ πρότυπο τὸν ἐφημέριό τους.

Μὲ τὴν καθοδήγηση καὶ τὴν εὐλογία τοῦ παπα–Μάρκου ἡ Ἀριστέα ἔχει σκύψει μὲ πολὺ ζῆλο καὶ φιλότιμο στὸ ἔργο της. Ὄχι μόνη. Μαζὶ μὲ τὴν ἐκλεκτὴ ὁμάδα της. Σημείωνε σὲ ἕνα μπλοκάκι τὰ εἴδη πρώτης ἀνάγκης τῶν φυλακισμένων. Ἄνθρωποι προσφορᾶς ἦταν ἕτοιμοι νὰ συνεισφέρουν σὲ αὐτό.

-Τί νὰ ἀγοράσω, κυρία Ἀριστέα, γιὰ τοὺς φυλακισμένους;

-Ἔχουμε συγκεντρώσει εἴδη σωματικῆς ὑγιεινῆς, φανέλες, κεράσματα …. Μᾶς λείπουν τηλεκάρτες γιὰ τὸ καρτοτηλέφωνο.

Πρόθυμα ἀγοράζονταν καὶ οἱ κάρτες. Τὰ μάζευε ὅλα στὸ ὑπόγειο, ποὺ χρησίμευε γιὰ ἀποθήκη καὶ ἡ ὁμάδα ἔκανε τὴν ταξινόμηση. Ἕνα πακέτο μὲ τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὸν κάθε φυλακισμένο.

Ἄλλο μέλημά της ἦταν νὰ συγκεντρώσει χρήματα γιὰ τὴν ἀποφυλάκιση ὅσων κρατοῦνταν γιὰ μικροποσά. Καὶ ἐδῶ ἡ συμμετοχὴ τοῦ κόσμου εἶναι συγκινητική. Ἡ πλήρης ἐμπιστοσύνη στὸ ἔργο τοῦ παππούλη ἦταν ἡ κινητήρια δύναμη, γιὰ ὅλες στὶς

προσφορές.

Ἔπρεπε παράλληλα ἡ Ἀριστέα, σύμφωνα μὲ τὴ συμβουλὴ τοῦ παππούλη, νὰ ὀργανώνει τὶς ἑβδομαδιαῖες ἐπισκέψεις στὶς ἀνδρικὲς καὶ στὶς γυναικεῖες φυλακὲς τοῦ Κορυδαλλοῦ, ὅπως καὶ στὶς στρατιωτικὲς φυλακὲς Αὐλώνα (ποὺ ἀργότερα ἔγιναν φυλακὲς ἀνηλίκων).

Τὸ τηλέφωνο τῆς Ἀριστέας πάντοτε ἀνοιχτὸ γιὰ κάθε ἀνάγκη, ποὺ θὰ προκύψει στὶς φυλακές.

Ἔπαιρνε ἡ κοινωνικὴ λειτουργός:

-Κυρία Ἀριστέα, μεθαύριο εἶναι ἡ δίκη τῆς κρατούμενης Δ. καὶ δὲν ἔχει ροῦχα γιὰ τὸ δικαστήριο.

Ἡ Ἀριστέα τὴν ξέρει καλὰ τὴ Δ. Ξέρει τὸ λάθος της, τὰ προβλήματά της. Ξέρει καὶ τὶς σωματικές της ἀναλογίες. Τὴ ζυγίζει ἀπὸ μακριά. Τρεῖς γνωστὲς κυρίες εἶναι στὰ μέτρα της. Σὲ αὐτὲς θὰ ἀπευθυνθεῖ γιὰ ροῦχα. Ἡ μιά ἀπὸ τὶς τρεῖς ἔχει ἕνα ταγιὲρ διαθέσιμο. Ὄχι δανεικό. Χάρισμα. Τὸ ἴδιο ἀπόγευμα τὸ καλόγουστο ταγιὲρ βρίσκεται στὰ χέρια τῆς Ἀριστέας. Ὁ δωρητὴς βρέθηκε. Μένει τώρα ὁ … διακομιστής. Ποιὸς θὰ τὸ μεταφέρει ἔγκαιρα ὡς τὶς γυναικεῖες φυλακὲς Κορυδαλλοῦ;

Ὁ Μιχάλης καθημερινὰ πηγαίνει στὴ Νίκαια, ὅπου ἐργάζεται. Δὲ θὰ τοῦ εἶναι δύσκολο νὰ πεταχτεῖ ὥς τὶς φυλακές. Ἡ Ἀριστέα σχηματίζει τὸν ἀριθμό του στὸ τηλέφωνο. Τοῦ ἀναφέρει τὴν ὑπόθεση καὶ τὸν παρακαλεῖ….

-Γιὰ τὴν κυρία Ἀριστέα … Ὅ,τι θέλει.

Στὴν ἀρχὴ στὴν εἴσοδο τῶν φυλακῶν τοῦ ἔφεραν ἐμπόδια. Ὅταν ὅμως ἀνέφερε τὸ ὄνομα τοῦ παπα-Μάρκου καὶ τῆς Ἀριστέας ἔσπευσαν τηλεφωνικὰ νὰ βεβαιωθοῦν. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα συχνὰ ὁ Μιχάλης ἔπαιζε τὸ ρόλο τοῦ …. διακομιστῆ.

Σὲ ἄλλη περίπτωση ἡ Ἀριστέα πῆρε χαρμόσυνο τηλεφώνημα:

-Μιά ἀπὸ τὶς κρατούμενες γέννησε κοριτσάκι. Δὲν ἔχουμε τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὸ μωρό.

Κινητοποίησε ὅλο τὸν μηχανισμὸ συμπαράστασης καὶ προσφορᾶς ἡ Ἀριστέα. Βρέθηκε μιά ἐνορίτισσα. Τὸ κοριτσάκι της εἶναι ἤδη ἕντεκα μηνῶν καὶ εἶναι τὸ τρίτο της παιδί. Δὲν τῆς χρειάζονται τὰ ρουχαλάκια τοῦ νεογέννητου. Ἔχει καὶ ἕνα πὸρτ –μπεμπὲ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα χρειαζούμενα.

Ἡ Ἀριστέα παρέλαβε ἐνθουσιασμένη καθαρὰ καὶ σιδερωμένα τὰ ρουχαλάκια, βραστήρα μπιμπερό, πὸρτ – μπεμπέ, ὅλη τέλος πάντων τὴν «προῖκα» τοῦ μωροῦ. Μὲ τί χαρὰ τὰ παρέδωσε στὸν Μιχάλη κι ἐκεῖνος ὁλοπρόθυμα στὸν φύλακα, ποὺ τώρα πιὰ ἦταν γνωστὸς καὶ τὸν χαιρετοῦσε φιλικά.

«Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας». Εἶναι κοντά μας καὶ μεριμνᾶ γιὰ τὶς ἀνάγκες ὅλων μας. Ἀκόμη καὶ τῶν ἐγκλείστων στὶς φυλακές. Ἐπουλώνει πληγές, σπογγίζει δάκρυα, ντύνει τοὺς γυμνοὺς καὶ περιβάλλει τὰ νήπια μὲ τὴν πατρική του φροντίδα στέλνοντας τὸν φιλάνθρωπο κληρικό του καὶ πρόθυμους συνεργάτες, γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν τὸ εὐεργετικό Του ἔργο.

ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ, «ΕΝΑΣ ΟΣΙΟΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ», Ὁ πατὴρ Μᾶρκος Μανώλης μὲ τὸ βλέμμα μιᾶς ἐνορίτισσας, τοῦ ἁγίου Γεωργίου Διονύσου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ» ΚΑΝΙΓΓΟΣ 10, 10677 ΑΘΗΝΑ 2019