– Γέροντα, πῶς γίνεται καὶ κυριεύομαι ἀπὸ τὰ πάθη;
– Ὁ ἄνθρωπος, ἄν δώση δικαιώματα στὸν πειρασμό, κυριεύεται ἀπὸ τὰ πάθη. Αὐτὸ ποὺ θέλει ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καὶ συμφέρον σου, εἶναι νὰ πετάξης στὰ μοῦτρα τοῦ διαβόλου ὅλα τὰ πάθη. Δηλαδή νὰ στρέψης ἐναντίον του τὸν θυμό, τὸ πεῖσμα κ.λπ. Ἡ καλύτερα, πούλησε τὰ πάθη στὸ ταγκαλάκι καὶ, μὲ ὅσα χρήματα πάρης, ἀγόρασε πέτρες, νὰ ἔχης καὶ νὰ τὸ πετροβολᾶς, γιὰ νὰ μή σὲ πλησιάζη!
Συνήθως ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μὲ τὶς ἀφορμές ποὺ δίνουμε, εἴτε μὲ ἀπροσεξίες εἴτε μὲ ὑπερήφανους λογισμούς, ἐπιτρέπουμε στὸν ἐχθρό νὰ μᾶς κάνη κακό. Ἀκόμη καὶ ἕναν λογισμό ἤ ἕναν λόγο μπορεῖ νὰ τὰ ἐκμεταλλευθῆ τὸ ταγκαλάκι. Θυμᾶμαι, ἦταν μία οἰκογένεια πολύ ἀγαπημένη. Κάποτε ἄρχισε ὁ ἄνδρας καὶ ἔλεγε στὴν γυναίκα: «Θὰ σὲ χωρίσω». Καὶ ἡ γυναίκα ἔλεγε στὸν ἄνδρα: «Θὰ σὲ χωρίσω». Ἔτσι τὸ ἔλεγαν, στʹ ἀστεία. Ἀλλά τὸ ἐκμεταλλεύθηκε ὁ πειρασμός καὶ δημιούργησε μία μικρή δυσκολία καὶ ἦταν ἕτοιμοι νὰ χωρίσουν, οὔτε τὰ παιδιά τούς σκέφτονταν οὔτε τίποτε. Εὐτυχῶς βρέθηκε ἕνας Πνευματικός καὶ τούς μίλησε: «Γιʹ αὐτήν τὴν χαζομάρα θὰ χωρίσετε;», τούς εἶπε. Καὶ ἔτσι συνῆλθαν.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
