Κάποιος Γέροντας πριν από λίγα χρόναι είχε ταλαιπωρηθή πολύ από αρρώστιες και τελικά πέθανε, χωρίς να γογγύση καθόλου.
Μετά από λίγο διάστημα αρρώστησε και ο υποτακτικός του και, επειδή δεν
είχε ξαναρρωστήσει, είχε πανικοβληθή και ετοιμάσθηκε να πάη στον κόσμο
σε γιατρούς, για να θεραπευθή. Το βράδυ όμως βλέπει στον ύπνο του τον
Γέροντα του, και του λέει:
-Τέκνον μου, εάν θέλης, άκουσε με και μην πας πουθενά· κάνε υπομονή. Εγώ εδώ δεν βρήκα καμιά ωφέλεια από τα έργα μου, μόνο η αρρώστια με ωφέλησε. Μείνε λοιπόν στο Περιβόλι της Παναγίας και κάνε λίγο υπομονή στους πόνους, και πολλή ωφέλεια θα βρη η ψυχή σου.
-Τέκνον μου, εάν θέλης, άκουσε με και μην πας πουθενά· κάνε υπομονή. Εγώ εδώ δεν βρήκα καμιά ωφέλεια από τα έργα μου, μόνο η αρρώστια με ωφέλησε. Μείνε λοιπόν στο Περιβόλι της Παναγίας και κάνε λίγο υπομονή στους πόνους, και πολλή ωφέλεια θα βρη η ψυχή σου.
Χάρηκε ο υποτακτικός τότε, έλαβε θάρρος και έκανε υπομονή. Στην
συνέχεια, αισθανόταν πολλή χαρά μέσα από τους πόνους, γιατί ο νους του
βρισκόταν κοντά στους Αγίους Μάρτυρας, και αγαλλόταν.
Από το βιβλίο:
Από το βιβλίο:
ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
