Τὸ μυστήριο τῆς Ἱεροσύνης, εἶναι ἡ ἱερὰ τελετὴ διὰ τῆς ὁποίας μεταδίδεται ἡ ἰδιαίτερη Χάρη σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ ἀναδειχθοῦν μέσα στὴν Ἐκκλησία Κληρικοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ διάκονοι τοῦ λαοῦ πρὸς τὴν σωτηρία του.
Ἡ Ἱεροσύνη διαιρεῖται σὲ τρεῖς βαθμούς, ἤτοι εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος ποὺ εἶναι εἰς τύπον καὶ τόπον τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὁ Πρεσβύτερος, ὁ ὁποῖος ἀποστέλλεται ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους, ὅπως ἀπεστάλησαν οἱ Ἀπόστολοι ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ εἶναι ὁ Διάκονος, ὁ ὁποῖος βοηθᾶ τοὺς Ἐπισκόπους καὶ τοὺς Πρεσβυτέρους στὴν τέλεση τῶν Μυστηρίων. Καὶ οἱ τρεῖς αὐτοὶ βαθμοὶ ἔχουν εἰδικὴ ἀποστολὴ καὶ εἰδικὸ ἔργο μέσα στὴν Ἐκκλησία. Κατὰ τὸν ἅγιο Διονύσιο τὸν Ἀρεοπαγίτη καὶ ἄλλους μεταγενέστερους, ὅπως τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, τὸν ἅγιο Νικήτα τὸν Στηθάτο, τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη, τὸ ἔργο τοῦ διακόνου εἶναι νὰ βοηθᾶ τοὺς ἀνθρώπους νὰ καθαρίζουν τὴν καρδιά τους ἀπὸ τὰ πάθη, τὸ ἔργο τοῦ πρεσβυτέρου εἶναι νὰ βοηθᾶ τοὺς ἀνθρώπους νὰ φωτίζεται ὁ νοῦς τους καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου, μαζὶ μὲ τὰ προηγούμενα, εἶναι νὰ ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὴν θέωση.
Τὸ ἔργο τῶν Κληρικῶν εἶναι διπλό. Τὸ ἕνα εἶναι νὰ τελοῦν τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ τὸ δεύτερο εἶναι νὰ θεραπεύουν τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε νὰ μετέχουν τῶν μυστηρίων μὲ τὸν ἁρμόζοντα τρόπο καί, βέβαια, πρέπει νὰ γίνεται συνδυασμὸς μεταξὺ αὐτῶν τῶν δυό. Διότι τέλεση τῶν μυστηρίων χωρὶς θεραπεία δὲν βοηθᾶ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ θεραπεία χωρὶς τὰ μυστήρια εἶναι ἀδύνατη. Καὶ αὐτὸ λέγεται γιατί ὁ Κληρικὸς δὲν εἶναι ἕνας ψυχολόγος, ποὺ καθοδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὶς ψυχολογικὲς καὶ καθηκοντολογικὲς συμβουλές, ἀλλὰ εἶναι ὁ πνευματικὸς θεραπευτής, ποὺ θεραπεύει τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε νὰ μετέχουν κατὰ τὸν σωστὸ τρόπο στὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ἔτσι νὰ ἐνεργεῖ μέσα τοὺς ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ διὰ τῶν Μυστηρίων.
Γιὰ νὰ γίνει κάποιος Κληρικὸς πρέπει νὰ ἔχει τὰ ἀπαραίτητα πνευματικὰ καὶ κανονικὰ προσόντα. Ἡ βασικὴ προϋπόθεση εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν λαὸ καὶ ἡ ὁποία ἀγάπη δὲν εἶναι συναισθηματικῆς φύσεως, ἀλλὰ πνευματική, ποὺ εἶναι «καρπὸς ἀπαθείας». Ὁ ὑποψήφιος Κληρικός, ἐπειδὴ θὰ ἀσχολεῖται μὲ τὴν τέλεση τῶν μυστηρίων καὶ τὴν θεραπεία τῶν ἀνθρώπων πρέπει νὰ γνωρίζει ἐκ πείρας τὴν θεραπευτικὴ μέθοδο καὶ ἐπιστήμη. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξασκεῖ κάποιος τὸ λειτούργημα τοῦ ἰατροῦ καὶ νὰ θεραπεύει τὶς σωματικὲς ἀσθένειες ἐὰν δὲν ἔχει σπουδάσει γιὰ πολλὰ χρόνια αὐτὴν τὴν ἐπιστήμη. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὸν Κληρικό. Πρέπει νὰ γνωρίζει ὁ Κληρικὸς ἐκ πείρας τί εἶναι κάθαρση τῆς καρδιᾶς, τί εἶναι φωτισμὸς τοῦ νοῦ καὶ ποιὲς εἶναι οἱ καταστάσεις τῆς θεώσεως. Πρέπει νὰ γνωρίζει τὸν δρόμο τῆς θεώσεως γιὰ νὰ καθοδηγεῖ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τοὺς ἀνθρώπους, γιατί διαφορετικὰ θὰ ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «ἰατρὲ θεράπευσον πρῶτον σεαυτόν». Καὶ ἐπειδὴ συνήθως δὲν βρίσκονται οἱ κατάλληλοι Κληρικοὶ ὅπως τὸ θέλει ἡ ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔθεσαν μερικὲς βασικὲς προϋποθέσεις γιὰ νὰ εἰσέλθει κανεὶς στὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὅταν κανεὶς ἔχει τὰ λεγόμενα κωλύματα της Ἱεροσύνης τότε ἐμποδίζεται νὰ γίνει Κληρικός, γιατί δείχνει ὅτι δὲν ἔχει ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἤτοι τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως καὶ ἀκόμη δὲν θὰ γίνει ἀποδεκτὸς ἀπὸ τὸν λαὸ γιὰ νὰ τεθεῖ στὴν θέση τοῦ θεραπευτοῦ ἰατροῦ. Γιὰ νὰ μπορέσει κανεὶς νὰ ἐξασκήσει τὴν θεραπευτικὴ διακονία τοῦ πρέπει νὰ ἔχει ἐχέγγυα ἀξιότητος. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ πλησιάζει τὰ ἅγια Μυστήρια ἐὰν ἡ ζωή του δὲν βρίσκεται σὲ κατάλληλη προοπτικὴ καὶ κατάσταση.
Εἶναι μεγάλη τιμὴ γιὰ κάποιον νὰ ἀξιώνεται νὰ γίνει Κληρικός. Δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου ἐκδηλώνει καὶ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεό, ἀλλὰ δέχεται καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὸ μυστήριο τῆς Ἱεροσύνης συμμετέχει κανεῖς στὴν Ἱεροσύνη τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπιτελεῖ ἔργο ἀναγεννητικὸ στὸν λαό, ἤτοι τελεῖ τὰ μυστήρια γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ λαοῦ, θεραπεύει τοὺς ἀνθρώπους, προσεύχεται ἀδιάλειπτα στὸν Θεό, συμφιλιώνει τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους τους, μερικὲς φορὲς θεραπεύει καὶ σωματικὲς ἀσθένειες. Γιατί ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει ἐσωτερικά, τότε γίνεται παράγων εἰρήνης καὶ ἠρεμίας ὄλου τοῦ κόσμου. Χρειαζόμαστε Κληρικοὺς ἄξιους, ποὺ θὰ καθοδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Μὲ τὸ παρὸν φύλλο καλῶ ὅλους ὅσοι ἔχουν καὶ μία μικρὴ σπίθα μέσα στὴν καρδιά τους νὰ ἀκούσουν τὴν φωνὴ τοῦ ἑκάστοτε Ἐπισκόπου τους καὶ νὰ ἐπιθυμήσουν νὰ γίνουν Ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Εἶναι μεγάλη τιμὴ καὶ εὐλογία.
ΚΟΥΔΟΥΜΙΑΝΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
